barış alper, semih'in gençlik aşkı, heyecanıydı.
-düz yazı, toxic!love, barış alper × semih
***
bu hikayedeki tüm karakter ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"gözlerinde bir düşmanınhırsı var."
|
Barış Alper beni artık mutlu etmiyordu.
Bunu fark edişim geçirdiğimiz sorunlu zamanlar yüzünden değildi. Onun yüzünden ilk kez uykumu bölüp rüyalarımı terk edişimle başlamıştı farkındalığım.
Aşk bu değildi. Böyle olmamalıydı.
Yüreğime düşen ateş, aylardır süren sıkıntılı zamanların bana hediyesiydi.
O bir şeylerin farkında değilmiş gibi davrandıkça içimde beslediğim kin, sitem, öfke git gide büyüyor; Barış Alper'in beni anlaması için patlamaya en uygun anı bekliyorlardı.
Bizim asıl sorunumuz buydu belki de. Beni anlamıyordu. Kahverengi irislerine parıldayan bakışlarımı her sunduğumda oralarda gezinen, fark edilmek için çırpınan duygularımı görmezden geliyordu. Yok sayılan sadece duygularım değildi, bendim.
Bir yabancıyla ortak payda olmadan ilerlemeye çalışan bir ilişkiydi bizimki.
Bense inatçı keçinin tekiydim. Olmuyorsa zorlamamak lazım derler ya ben tam tersine uğraşıp duruyordum.
Sözcüklere dökmesem de beni sevsin diye yalvarıyordum ona.
Mayıs ayına geldiğimizde şampiyonluk yarışı kıyasıya sürerken Barış'ın doğum gününü erken kutlamak istemiştim.
Son zamanlara doğru aramıza örülen duvarları yıkmak istediğimden ilk randevumuz için gittiğimiz yeri seçmiştim.
Barış Alper, erken doğum günü sürprizini gördüğünde endişelerimin aksine oldukça mutlu olmuştu. Onunla ilgili en ufak olumsuzlukta kendimi suçladığımdan olsa gerek, büyük ihtimalle beğenmeyip surat asar diye düşünüyordum.
Gülen gözlerini gördüğümde endişeyle dişlediğim yanak içimi serbest bırakmış, rahat bir nefes vermiştim.
"Doğum günün kutlu olsun aşkım." demiştim dudaklarımı esir alan tebessümle. "Biraz erken oldu ama duramadım."
"Semih'im.." diyerek bana doğru adımladı. Kolları anında belimdeki yerini alırken bizi sıcak bir sarılmanın içine çekmişti. "Beni çok mutlu ettin." ellerim omzuna sarılırken başım boynuna yaslanmıştı. Teninden yayılan erkeksi kokunun burnuma hücum edişiyle kendimi ona daha çok sokulurken bulmuştum. Orada kaybettiğim yakınlığı arıyordum.
Kendimi ona daha çok yaklaştırdığımı fark etmiş olacak ki kollarını iyice sarmıştı bedenime. Boynunda soluklanırken gözlerimin yaşarmaması adına zor tutuyordum kendimi.
