Yok Artık

41 3 0
                                    

Görkem kafede olanlardan sonra beni eve bırakmıştı. Bugün babamın ortaklık kuracak holdingin sahibi ve ailesi gelecekti. Her ne kadar yorgun olsamda bende bu yemeğe katılmak zorundaydım. Abim de yoktu zaten evde geç saate gelecekmiş. Bende sıkıntıdan mutfağa indim Hale ablamın(aşçı) yaptığı güzel böreklerden atıştırmaya başladım.
-Ellerine sağlık ablam.
-Yarasın tosunuma.Bu arada Lusin annene istersen haber ver benim mutfakta işim bitti , özellikle tatlıları annen yapmak istedi de.
-Tamam ablam haber veririm anneme .
Dedim ve Hale ablamın yanaklarını sıktım. Mutfaktan koşarak çıktım anneme haber verdim sonra da direk odama yöneldim.
-Of ya telefonum salonda kalmış.
Aşağıya inmeye üşendiğim için elime bir kitap aldım ve okumaya başladım. Bu kitap en sevdiğim kitaptı Romeo Ve Juliet . İmkansız olan bir aşkın ele alındığı bir kitaptı.Lise yıllarımdan beri ne zaman sıkılsam bu kitabı okurum.Ben kitaba dalmışken annemin sesiyle irkildim.
-Lusin hadi kalk kızım hazırlan. Misafirlerimiz 1 saate gelir.
-Anne ya ben Sema'ya gitsem bugün orda kalsam olmaz mı.Ben sıkılırım hem sizinle beraber.Abim de yok.
-Sıkılmazsın kızım, onların da nerdeyse abin yaşında bir oğulları var. Onla konuşursunuz.Şimdi sızlanma ve hemen üstünü giyin.Yarım saate kadar da aşağıda ol kızım.
-Peki anne.
Dolabın karşısına geçtim ve elbiselerimin olduğu bölümü açtım.Üstü mor , altı siyah olan elbisemi girdim.Ayakkabı olarak da siyah bantlı topuklu ayakkabımı giyindim.Saçlarımı açık bıraktım ve boynuma uzun bir kolye taktım.Aynanın karşısına geçtim ve son bir kez daha üstümü kontrol ettikten sonra aşağıya indim.
-Ooo güzel kızım benim.Ne giyse yakışır.
Dedi babam ben merdivenden inerken.
-Merci babişkom.
1:30 saattir onları bekliyoruz ve ben nerdeyse açlıktan öleceğim diye düşünürken kapı çaldı.
Ruhiye abla kapıyı açtı. Ve ben gördüğüm karşısında şoka girdim. Bu kadarı da tesadüf olamazdı.O pislik hayvan burdaydı benim evimde.
Beni gördü ve sırıtı.
- Lusin nasılsın canım?Ben Levon abinin liseden çok yakın arkadaşıyım.
1.si Abi bu çocuk bana hangi hakla canım diyor.
2.si Abimle yakın arkadaşlar mıymış,yoksa ben mi yanlış duydum.
3.sü Bu pislik beni tanıyormuş ve herşeyi bilerek yapmış.
-Lusin yanlış birşey mi dedim.
Dedi ve sırıttı.
-Ha-ha hayır. Şey iyiyim sen.
-Bende iyiyim.
Bana sarılır gibi yaptı ve kulağıma ;
-Herşey zamanı gelince güzel,hatırladın mı.
-Pisliksin sen gerçekten.
Dedim ve ayağına bastım.
-Ayyy canım pardon yanlışlıkla oldu.Gel sana buz vereyim.
-Lusin kızım isterseniz siz yukarda yiyin yemeğinizi.Hem Levon da evi gezer.En son 5 yıl önce geldi.Ne de olsa bir süre burda kalıcak.

Olamaz olamaz ne oluyor ya.Bu hayvan burda kalamaz bizim buna verecek samanımız,otumuz yok.Defolsun gitsin evine , demek isterdim ama yapamadım.Güldüm ve Levon denen hayvanla yukarıya çıktık.Görkem duysa kıyamet kopardı.Hem ona bunu nasıl açılıyacağım.Yok yok söylemesem daha iyi .Yoksa hapse girebilir.Hoş ben de girebilirim bu hayvanla aynı evde kalmaya devam edersem.Ama Görkeme de söz verdim , ne olursa olsun anlatacağım diye.
-Lusin kendinde misin? Yarım saattir adını anırıyorum.
-Zaten sen anca anırabilirsin,hayvansın ya.
-Hiç abine çekmemişsin.
-Sana ne?Hem sen niye burda kalacaksın?
-Alex'le birlikte bir mekan açacağız şimdilik mekan tasarımlarını evede yapacağız.Yani homeofis.Ama sen anlamazsın.
-Ne anlamayacağım be isterseniz yardım edeyim mimarlık okuyorum da.
Ohhh havamı da attım.Ezik beni kendisi zannediyor.
-Sen daha okuyorsun ben mimarlığı bitirdim. Abin de işletme mezunu. Al sana süper ortaklık,babalarımız gibi.
-Bak Levon musun Limon musun beni alakadar etmez , odamdan içeri bir adım dahi atarsan seni öldürürüm anladın mı.
-Ooo sert oynuyoruz sanırım Lusin hanım.Hem bu gece ne kadar güzel olmuşsun.Benim için mi hazırlandın böyle.
Dedi ve yine o salak gülüşünü attı.Aslında bu çocukta birşey varsı gülünce o hayvan kişiliğinden arınıyordu.
Odama girip kapımı kapatıcağım sırada kapının arasına ayağını koydu ÖKÜZ!!!
-Limoncum anlamadın galiba türkçen kıt biraz he odaya giremezsin dedim.He eğer yok ben türkçe anlamıyorum dersen ermenince de söyleyebilirim..tam konuşucakken ağzımı kapatıp bir hamle ile beni odamın duvarı ile kendi arasında sıkıştırdı ben burdan nasıl çıkıcaktım git gide yaklaşıyordu.Tam o sıra telefonum çaldı yes be.
-Telefon.. Telefon çalıyor onu açıcam çekil limon.
Telefonda arıyan Görkemdi.Aşkım ya imdadıma yetişti.Telefonumu açtım
-Efendim birtanem.
Görkem konuşurken Levon arkadan bana bağırdı hayvan herif bile bile yaptı.
-o arkadaki ses kim lusin
-Ya off şey Görkem beni gelip evden alabilirmisin.
-Lusin sen iyi misin?
-Soru sorma sadece gel ve beni al gelince herşeyi anlatıcam
-Tamam hemen geliyorum.dedi ve kapadı.
Aşağiya inip bir yalan uydurup evden hemen çıktım.5dakkika sonra Görkem gelmişti.Gidip ona sıkıca sarıldım.
-Bebeğim sen iyi misin?
-Değilim.Ayrıldım
-Sahile gidelim mi?
-Olur.
Arabaya binip sahile gittik.Arabadan inip yürümeye başladım .Görkem arkamdan gelip elini belime sardı.
-Lusin neyin var anlatıcakımsın?
-Anlatıcam ama sinirlenmiceksin.
-Tamam sinirlenmicem ama artık anlat.
-Off şu geçen kafeye gelip beni çıldırtan çocuk var ya.
-Ee.
-O bugün bize geldi hatta bizde kalıcak.
Ellerini belimden çekti.
-NASIL YA!!
-Ya offff hemen sinirleniyorsun sende hem sinirlenmicem dememişmiydin.Bizde kaliyo iste o çocuk hem benim babamin is ortağının oğlu hemde abimin liseden arkadasi ve ortagi cikti.
-Bak o cocuktan uzak durucaksin 1metreden fazla yanına yanasmicaksin hatta odandan çıkma.
Sinirlenmiştim
-Görkem sen bana guvenmiyomusun ne,bu böyle bana sanki her önüme çıkana asiliyomuşum gibi davranmalar! Gozlerim dolmustu.Resmen şuan bana güvenmediğini belli etmişti.
-Lusin yanlış anlıyorsun ben sana degil o ite güvenmiyorum anladın mı?
Yanima yaklasip goz yaslarimi sildi.
-Ağlama tamam mi,kiyamam ben sana .
Beni kendine sıkıca çekip sarıldı.İşte buna ihtiyacım vardı.
-Seni eve bırakmak zorundamıyım?Burda böyle saatlerce kalsak.
Gülümsedim.
-Bende isterdim ama olmuyor iste.
Yüzü düştü.
-Gel o zaman hanımefendi sizi eve bırakalım.
-Peki beyfendi.Diyip arabaya bindim.
Torpidoda sana bir süpriz var aslinda yarin vericektim ama dayanamadim.torpidoyu acip hemen hediyeme baktim.
-Gorkem inanmiyorum ya !Bu daha piyasaya bugün çıkmıştı!diyip yanagina bir öpücük bıraktım.
-Biliyorum ve dusundum sevgilim bir Cem Adrian delisi seninde daha almadigini bildigim icin bende aliyim dedim.
-Seni seviyorum.
-Bu kelimeyi bu aralar ne kadar fazla duyar oldum .Bisey degil alistiriyosun.dedi ve yine o tatli gulunsemesinden gonderdi.
Eve varmistik.
-Ya ben gitmek istemiyorum.diyip suratimi dusurdum.
-İnan bana su an seni surdan kacirabilirim.
-Fazla buyuk hayaller bunlar.
-Biliyorum.Neyse hadi sen eve gir gec oldu zaten.
-tamam.diyip dudagina bir opucuk biraktim.
-İyi geceler hayatım.
-Sanada bebeğim.
Arabadan indim eve girene kadar bekledi.
Kapiyi acip iceri girmemle birinin beni elimden tutup çekmesi bir oldu tam çığlık atıcaktım ki ağzımı kapattı.
Karanlikta kim oldugunu göremiyorumdum.
-Lusin bence o çocukla hiç yakismiyosun senin
benimle olman lazim ki olucaksin çok yakında.

Aşkın Adı SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin