But You Didn't [ဘာသာပြန်]

Chapter - 3 [Zawgyi]

အမွတ္(၇)ေက်ာင္းသည္ အထက္တန္း ဒုတိယႏွစ္ဝက္တြင္ သိပၸံႏွင့္လူမႈေရးဘာသာရပ္တန္းခြဲမ်ားကို စတင္ခြဲခဲ့သည္။
　　
ဘာသာရပ္တန္းခြဲေလွ်ာက္လႊာစာ႐ြက္မ်ား လက္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာင္သားေက်ာင္းသူမ်ားမွာ သိပၸံယူရမည္ေလာ၊ လူမႈေရး​ယူ​ရမည္ေလာ မိမိႏွင့္ဘယ္ဘာသာကသင့္ေတာ္မလဲ အက်ိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးကုန္ေတာ့သ​ည္။ ဘာသာရပ္​​ေ႐ြးရျခင္းကလည္း အမွန္တကယ္ သူတို႔အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ကိစၥတစ္ခုပင္။

တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ​နဂိုထဲကႀကိဳတင္ေ႐ြးထားၿပီးသား၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေ႐ြးေနဆဲ၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လမ္းေပ်ာက္ေနၾက၏။
စာသင္ခန္းအတြင္းအသံမ်ား ဆူညံပြက္ေလာ႐ိုက္ေနေသာ္လည္း အတန္းပိုင္ဆရာက အလိုက္တသိအျပင္ထြက္သြားကာ ထိုကိစၥအားေသခ်ာေဆြးေႏြးေစရန္ အခ်ိန္ေပးလိုက္သည္။
　
အေရွ႕ခုံတြင္ထိုင္ေနသည့္ ဖန္ဟန္႔ဝမ္က ယန္ရွီးယြဲဲ့ႏွင့္လ်ိဳက်င့္ယြီအား လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကိုအနည္းငယ္တိမ္းေစာင္းလိုက္ကာ လ်ိဳက်င့္ယြီရဲ႕စားပြဲခုံတစ္ဖက္စြန္းေပၚ ဘယ္ဘက္တံေတာင္ျဖင့္မွီလိုက္ၿပီး-
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ သိပၸံလား?လူမႈေရးလား?"

"လူမႈေရးေပါ့ဟ။ ငါေတာ့ သိပၸံနဲ႔ဇီဝကိုအမုန္းဆုံးပဲ ဘယ္ေလာက္ၾကည့္ၾကည့္ကိုနားမလည္ဘူး။ ေကာင္းကင္သမၼက်မ္းစာဖတ္ေနရသလိုပဲ"

လ်ိဳက်င့္ယြီကသူမလက္ထဲမွ ေဘာပင္အဖုံးကိုအဆက္မျပတ္ႏွိပ္ၿပီး'ကလစ္ကလစ္'အသံျမည္ေစလိုက္သည္။

"လူမႈေရးပဲေ႐ြးရမွာေပါ့၊ ေနာက္က်ရင္ ငါတက္ခ်င္တဲ့ မီဒီယာတကၠသိုလ္မွာ သတင္းမီဒီယာေမဂ်ာယူၿပီး သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မွာ"

"မင္းက သတင္းေထာက္ျဖစ္ခ်င္တာလား?"
ဖန္ဟန္႔ဝမ္က လ်ိဳက်င့္ယြီရဲ႕အဆိပ္ျပင္းတဲ့ပါးစပ္အားေတြးမိၿပီး ေရွ႕ေနလုပ္တာပိုသင့္ေတာ္တယ္လို႔ ေတြးေနမိသည္။
သူ႔အၾကည့္က လ်ိဳက်င့္ယြီရဲ႕သခ်ၤာစာအုပ္နဲ႔တ႐ုတ္စာအုပ္ၾကားဖြက္ထားသည့္ ခပ္ပါးပါးအခ်စ္ဝတၳဳစာအုပ္ဆီ အၾကည့္ေရာက္သြားကာ
"မီဒီယာတကၠသိုလ္က ဝင္ခြင့္အရမ္းျမင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား၊ မင္းမီဒီယာတကၠသိုလ္တက္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္လည္း စားပြဲေအာက္မွာဖြက္ထားတဲ့ အခ်စ္ဝတၳဳေတြကိုအရင္ ဖယ္လိုက္ဦး"
　
"မင္းဝတၳဳဖတ္သေလာက္သာ စာႀကိဳးစားရင္ ဘယ္မီဒီယာတကၠသိုလ္မဆိုေအးေဆးဝင္ႏိုင္ေနၿပီ"