navillera | babygiantz/jeebiz !!

9

ay sonunu görmek istemeyenler

saebi
baba
baba abim gelmedi

sungchan babam
ne
JEONG YUJİN BURAYA BAK HEMEN

saebi
yok babis
Abim uyuyomus gelmedi
gunuk kardesim getirdi beni eve

sungchan babam
teşekkür ettiğimi söyle kızım
Abin dağ ayısı gibi uyuyor mu yine

saebi
yok
kavga cikardi gunuk ile
kiz kardesimin yaninda ne geziyon diye
sonra satasmaya baslayinca gunuk bikez vurdu
bayıldı cocuk

sungchan babam
ne demek bayıldı

saebi
babis bayildi iste
hastaneye getirdik

sungchan babam
offf
abinin ferihalığı öldürecek birgün beni
Kime çekti bu

saebi
onu bilmem ama kesinlikle sana degil babis
Wonbin babama cekmistir

sungchan babam
babanın Feriha bir tarafı yok ki

saebi
baya feriha bence
Neyse abim uyandı
Gunwook'tan merhamet dileniyo

yujin (evlatlık abi)
ABİCİM CEK SU ADAMİ YANİMDAN KORKUYOM

saebi
KES LAN
COCUGA SATASTİN DİYE BİSEY YAPTİ
BAK SANA OZMO VERMİS YESENE

yujin (evlatlık abi)
icine zehir katmistir meymenetsiz

sungchan babam
oğlum deme öyle
Nerdesiniz siz şuan

saebi
baba Eunsang devlet hastanesi
Bide benim akbili gunuk basti napcam ben

sungchan babam
kızım ben sana akbil atmadım mı

saebi
baba bitti o
kokolarla gezerken cok kullanmisim

sungchan babam
tamam
kizim yoldayken kavga falan etmeyin basim agriyor zaten

yujin (evlatlık abi)
neden baba

sungchan babam
adamın birisini ameliyata 1 saat geç aldığımız için
Daha sırası bile değildi
Hep bana bağırıyor zaten
lobideki kızın suçuydu benim değil

saebi
ya babis...
biz kendimiz geliriz sen eve git dinlen biraz

sungchan babam
kızım aklım sizde kalır
Gunwook n'olacak hem

saebi
gunuk'un evi yakinmis buraya
biz kendimiz geliriz baba hadi

yujin (evlatlık abi)
baba istersen sahile falan git
Denizin sesi insani rahatlatir ya

sungchan babam
aklım sizde kalır ama

saebi
ya baba yujin gelecek yil resit oluyo zaten
evde tek kalabiliriz bence

yujin (evlatlık abi)
saebi hakli baba

sungchan babam
tamam
ama evde birşeyi kırmayın

saebi
timam

__

Sungchan yarım saat kadar zaman ile denize bakıyordu. Bakarken de düşüncelere dalmıştı. Tabiki de, düşünceleri yine Park Wonbin ile alakalıdır.

Wonbin için herşeyden vazgeçmişti. Ailesinden, çok sevdiği arkadaşlarından, herşeyden. Ama Wonbin ne yapmıştı? Onu bilmiyordu. Ama yine de onu sevmekten vazgeçemedi. Sungchan kendi kendine güldü. Onun yanında ölmek çok güzel bir yol olurdu. Sonunda yürümeye başladı. Yujin'in dediği gibi, denizin kokusu onu rahatlamıştı. Telefonunu alıp bir fotoğraf çekti. Çocuklarına göstermek için. Hayatta sevdiği üç şeyden biriydi onlar.

"Sungchan naber lan?"

Duyduğu ses ile arkasını döndü. Karşısında Mo Hyunsuk'u görmeyi planlamıyordu. Hyunsuk gülüp ona baktı.

"Lan neden hiç aramıyorsun, İseul kırıldı bak."

Sungchan başını salladı.
"Gelsene oturalım şuraya azıcık muhabbet edelim."

Sungchan Hyunsuk'u takip etti ve gösterdiği bank'a oturdu. Hyunsuk cebindeki çakmağı alıp sigarasını yaktı. Sungchan ise ona baktı.

"Sigarayı bırakmadın mı hala?"

"Hayır aslında, bırakmış sayılırım. Ayda iki dal içiyorum."

"Hala içiyorsun yani."

"Ya, sözlerine dikkat et."

Sungchan ona dikkat vermedi. Hyunsuk lisedeyken bile tehlikeli birisiydi, eski halinden bir farklılık yoktu. Hala bela arıyordu.

"Lan okulu bitirdiğin anda kayboldun. N'oldu?"

Sungchan iç çekti.

"Hiç, üniversiteye başladım. Ayrıca iki çocuğum da oldu, sonra hemen iş hayatı falan." Hyunsuk güldü.

"Ne güzel, veletler iyi mi?"

"İyiler."

"Bizim de bir çocuğumuz var ama üç yaşında henüz, Seowon adı." Sungchan Saebi ve Yujin'in ergen yaşlarında olduğunu hatırlayıp güldü. 

"Baksana sana bir teklifim var."

Sungchan merakla ona baktı. Her şeyi söyleyebilirdi şuan.

"Sen lisanslı doktor'dun değil mi?"

Sungchan evet anlamında başını salladı. Hyunsuk kahkaha atıp elini Sungchan'ın omzuna koydu.

"Bizim için çalışsana! Bak iyi parası var söz veriyorum."

Sungchan bu işe pek sıcak bakmıyordu. Başına her bok gelebilirdi.

"Hyunsuk yakalanırsam, bir daha çalışamam."

"Lan gelsene valla yakalanmıcan söz."

"Hyunsuk-"

"Çocuklarına bakman için zamana ve paraya ihtiyaç duyduğunu biliyorum. Hastanede çalıştığın paranın beş katını veririz. Yapman gereken şey dediğimiz herşeyi yapman."

Sungchan düşünmeye başladı. Hyunsuk haklıydı, özel hastane olmasına rağmen çok az para alıyordu. Sadece faturaları ödemeye yetecek kadar maaşı vardı.

"Tamam... Kabul ediyorum."

"Aferin lan kerata. Arada ziyarete gel İseul özledi seni. Sizin veletleri de getir. Ha bir de, Wonbin nasıl?"

"Ha, evet iyi. Mükemmel hatta."

Hyunsuk kaşlarını çattı.

"Emin misin?"

"Tanrı aşkına, neyden eminim ben? Kendimi onsuz boğuluyormuş gibi hissediyorum."

__

Sungchan üzgün
Yazar üzgün
Okuyucular Wonbine sövmek
Okuyucular sinirli
Yazar son kozunu oynamaya karar vermek