"Yemekhane'nin yemekleri çok güzel ya!"
Jungeun yemeği yerken söyledi."Doğru söze ne denir." Koko doğruladı.
"Saebi, Yujin neden bizimle oturmuyor?"
Saebi omuz silkti.
"Bilmem ki, arkadaşı ile gezdiğini falan da görmedim. Yanlız oturuyor galiba.""En köşede bir masa var tek oturuyor. Aman bizene, kendi kararı."
Sohbet ederken birden beş kişilik bir grup yemekhane'ye girdi. Sonra uzun boylu olan bağırdı.
"Ya Jeong Yujin! Nerede o pislik!"
Saebi henüz duymamıştı. Kızlar ile konuşmaya devam ediyordu. Sonunda dört kişi Yujin'i bulup yemekhane'nin tam ortasına ittiler. Yujin yere düşmüştü. Herkes sessiz bir şekilde ona bakıyordu. Uzun boylu olan Yujin'i yakasından tutup ayağa kaldırdı.
"Beni müdüre sen mi şikayet ettin ha?"
"Seninle uğraşmak istemiyorum Youngbin, beni rahat bırak." Youngbin kıkırdadı.
"Seni orospu çocuğu! Bu yanına kalmayacak!"
Sonunda Yujin'e saldırmaya başladı. Yujin onun aksine biraz kısaydı, bu yüzden birşey yapamıyordu. Saebi sadece onlara bakıyordu. Birisi ona baktığını farketti ve Youngbin'e söyledi. Youngbin ise gülüp Yujin'i saçından tuttu.
"Kendi kardeşin bile seni korumuyor, çok acınası bir veletsin. Jeong Saebi ile nasıl kardeş olduğunu bilmiyorum. Senden daha iyi." diyip onu hırpalamaya başladı. Jungeun sonunda yemekhane'den çıkıp müdürü çağırdı.
"Abi bayıldı galiba." Dedi Youngbin'in çetesinden biri.
"Keşke ölseydi." Kimse karşı çıkarmıyordu, çünki Youngbin'in çete geçmişi vardı ve yaptıkları tek hareket ile insanı korkutuyordular. Yujin son gücü ile onun gözlerine baktı. Youngbin ise tiksinerek söyledi.
"Okul çıkışı sana dayak atmak işe yaramadı heralde, dikkatli ol Jeong Yujin. Küçük sırrın her an ortaya çıkabilir." Sonunda müdür gelmişti. Saebi ise korkarak yerinde oturuyordu.
_
"Abi..." Okul çıkışı Saebi Yujin'in sınıfına gitti. Yujin'in dudağı patlamıştı.
"N'oldu Saebi?" Dedi zayıf bir ses tonu ile. Konuşmak istemiyordu.
"Özür dilerim, seni koruyamadım." Yujin kıkırdadı.
"Hep yapıyorsun, alıştım artık. Anaokulundan beri böylesin Saebi. Umursamayı bıraktım."
"Arkadaşların seni neden korumadı?"
"Ne arkadaşı? Kimse ile takılmıyorum."
"Ya, özür dilerim tamam mı?"
"Gerek yok. Alıştım, hep beni ekiyorsun."
"Bu normal birşey değil abi, eve gidince hepsini bana anlat."
__Eve gidince Sungchan'ı görmeyi planlamıyordular.
"Merhaba çocuklar!"
"Baba Korece'den yüz aldım!" Saebi bugün olanları Sungchana anlatıyordu. Sungchan Yujin'in dağılmış yüzünü gördü.
"Oğlum yüzüne n'oldu?"
"Oh, merdivenden düştüm." Sungchan kaşlarını çattı. Ama yine de inanmayı seçti.
"Abi bi gelsene benimle." Saebi dedi ve Yujini kolundan tutup kendi odasına götürdü.
"Abi senin sorunun ne?! Ne diye ve neden bahane uydurursun ki?!" Yujin cevap vermedi.
"Ya! Bu kadar sessiz olmayı bırakmalısın. Sonra neden zorbalık görüyorsun diye sorgulama. Kendini koruman gerek. Yada dur, kendim gidip babama söyleyeceğim!" Saebi sinirle söyledi ve odadan çıkmaya çalıştı. Ama Yujin onu durdurdu.
"Saebi, ben birşey söyleyemem veya yapamam. Babama söylersem neden kendini korumadın diye azarlar beni. Ben deney faresi gibiyim, sen ise bu evin şirin ve başarılı çocuğusun. Benden zevklerini aldıktan sonra bırakacaklar. Sen ise, hayatının sonuna kadar başarılı olacaksın çünkü, arkanda seni çok seven iki babamız var. "
Saebinin ağzı açık kalmıştı. Kapıyı dinleyen Sungchan'ın da. Kendi oğluna böyle hissettirdiği için kötü hissettmişti.
"WHAT THE FUCK NE DIYORSUN DOSTUM?! BABA ABIMI MUAYENE ETMELISIN ACILEN!"
_
yujini zorbalamak hangi kotu insanin aklina gelebilir 😓
ŞİMDİ OKUDUĞUN
navillera | babygiantz/jeebiz !!
FanficJeong Saebi ve mükemmel hayatı (Azıcık bile olsa zb1 ve riize içerir)