navillera | babygiantz/jeebiz !!

43

Wonbin binanın kapısından çıkarken etrafı kontrol etti. Birisi onu tanırsa ortaya büyük bir bela çıkacaktı. Bunun olacağını düşünmek bile istemiyordu. Çocuklarını ve Sungchan'ı elbette seviyordu, ancak yakalanma hissini iliklerine kadar hissediyordu.

Merdivene oturup Sungchan'ı beklemeye başladı. Onsuz nasıl bir hayatı olduğunu düşündü. Nerede çalıştığını bile bilmiyordu, sorma zahmetine girmek istememişti. Bunları düşünürken binanın önünden geçen bir kadın ona baktı.

"Allah korusun şu güzellik ne! Nazar değmesin." Wonbin gülümseyip ona baktı.

"Teşekkür ederim efendim!" Kadın elindeki pazar arabasını umursamadan Wonbinin yanına gitti.

"Buraya yeni mi taşındın? Seni ilk defa görüyorum!"

"Hayır efendim erkek arkadaşımı görmeye geldim." Kadın anlamış gibi bir yüz ifadesi ile ona baktı.

"Kaç yaşındasın?"

"35." Wonbin sessizce söyledi.

"Hee anladım. Lan sen hamile misin?!"
Wonbin bunu duyunca utanç ile yüzünü kapattı. Kadın ise gülerek omzuna yavaşça dokundu.

"Sorun değil hepimiz yaşıyoruz! Kaçıncı çocuk?" Bunu gülümseyerek sordu.

"Şey, üçüncü." Kadın anlamış gibi başını salladı.

"Ya senin erkek arkadaşın kim bu arada? Buradaki herkesi tanırım." dedi merakla.

"4.cū katta Jung Sungchan oturuyor, o benim sevgilim." Kadın ilk önce anlamadı.

"Hee sen şu iki çocuk babası doktoru diyorsun! Ah, üniversite sınavına hazırlanırken bile buradaydı!" Wonbin kıkırdadı.

"Bu aralar pek meşgul sanırım."

"Evet, benim için endişeli hissediyor."

"Tabiki hissedecek! Taş gibi çocuğu yakalamış." Wonbin gülümsedi.

"Neyse ben gidiyorum, her neyse adım Minjeong! Oraya oturma üşüteceksin!"

Minjeong ona hoşçakal deyip yoluna devam etti. Wonbin buradaki insanları gelende tehlikeli sanardı, tam aksine, çok iyi insanlardı. Bunları düşünürken Sungchan'ın arabasının sesini duydu. Wonbin arabaya doğru yaklaştı ve bindi.

"Senin işin yok muydu? Ne çabuk geldin?"

"İzin aldım canım. Nasılsın?"

"İyiyim, seni beklerken birisi bana yaklaştı ve güzel olduğumu söyledi. Biraz sohbet ettik." Sungchan kaşlarını çattı.

"Kiminle?" Wonbin gülerek ona baktı.
"Ne, kıskandın mı?" Sungchan başını indirerek evet dedi.

"Adı Minjeong'du. Kısa saçlı olan."

"Ha, o iyi kız ya. Yujin ve Saebi küçükken onlara şeker falan veriyordu. Her neyse, çocuğumuz sonunda 6 aylık oluyor biliyorsun değil mi?"

"Hm, ona ad bile seçmedim."

"Saebinin kalbi kırılır. Ona önceden ad bile seçmedik." Wonbin iç çekti.

"Saebi doğduğu zamanı hatırlıyor musun?" Wonbin Sungchana baktı.

"Kimse seni görmesin diye ağlamaya başlamıştın. En sonunda hastane odasına ben geldim." Wonbin kıkırdadı.

"Sen beni neden bugün dışarıya
çıkardın?"

"Biraz hava almalısın ve, başka birşey daha var." Wonbin şaşırarak Sungchana baktı.

"Ne var?"