Sinir olmam hoşuna mı gidiyordu? Bu egoistin yerde yatmayacağınıda çok iyi bildiğimden yanına yattım.Tabii ki arkamı döndüm yorganı üzerime çektim ve gözlerimi kapattım.Gözlerim kapanmış olabilirdi ama zihnim hala dinçti ve midemdeki kelebekler zihnime toplanmıştı ağzımada yeni bir tat gelmişti,yanık tadı,ateş tadı gibi bir şey olabilirmiydi bu?
Bir süre sonra Eren'in yanında yattığım tamamen aklımdan çıkmıştı ve ona döndüm gözlerim kapalı olduğu için orada olduğunun farkında bile değildim.Ta ki burnuma pahalı parfüm kokusu gelene kadar. Calvin Klein oldukça güzel kokan bir parfümdü tek gözümü açtığımda buğlu görüyordum.Yağan yağmurun ortasında uçmaya çalışan arı gibi,hepimiz biliyoruz ki arılar yağmurda uçamaz.
Hemen arkamı döndüm.Hafif bir kahkaha sesi duyduğumda irkildim,bu ses Eren'in kahkahasıydı."Ne var" dedim ona hala arkam dönük bir şekilde.Bu sefer ağzımdaki yanık tadı mideme işlemişti.Midem yanıyor kaburgalarım iyice daralıyor ve nefes almamı engelliyordu.Ona önümü döndüğümde "neden gülüyorsun?" dedim.Sinirli bir şekilde.
Kolayca sinirlenebiliyordum,bu benim için çok kolaydı rol yapmaya bile gerek yoktu gözlerim sinirden patlayacakmış gibi hissediyordum."Sakin ol küçük sinir hastası"dedi.Sinir hastası mı? Cidden mi?Ben sinir hastası filan değilim sen kim oluyorsunda bana böyle bir lakap takıyorsun."Ben sinir hastası filan değilim" dedim daha da sinirlenerek.Sonra dirseklerimden güç alıp yataktan kalkmaya çalıştım ve gayet başarılı gidiyordum ta ki kollarımdan tutup geri yatırana kadar.Kim olacak o.
"Sana bir şey yapmamama rağmer böyle davranıyorsun ya sinir hastası ne diyim sana ben koltukta yatacağım sende istediğini yap" dedi.Ama bana kızmamıştı hissettim bana kızmadı sadece yüzünde bıkkın bir ifade vardı.Koltuk mu? Koltuk mu dedi o az önce hani nerede ? İşte tuvaletin solundaki küçük koridorun orada.Siyah kumaştan yapılmış bir koltuk oldukça da büyük.
"Üzgünüm ama beni anlamalısın" dedim.Yine o üzgün bakışı yapmaya çalışarak."Boşversene" dedi ve koltuğa uzanmaya gitti.Biliyorum benim yerimde şuan başkası olsaydı neler yapmıştı.Aklıma gelen bu düşünce ile yüzümü buruşturdum.Sonra yatağa geri uzandım ve örtüyü üzerime çekip yattım.Saat kim bilir kaçtı bilemiyorum.O günün yorgunluğunu atmak için gözlerimi kapattım.Güneş ışınları otel odasını aydınlatmaya başlayınca,"Uyansana sinir hastası yola çıkmamız gerek" diyen Eren'in sesini duydum.
Gözlerimi yarım açtığımda "Hele şükür haydi yola çıkacağız"dedi."Başımı aşşağı yukarı salladım ve yataktan kalkıp banyoya doğru koştum elimi yüzümü yıkadım ve valizimden koyu gri bir kot şort aldım bluz olarak beyaz üzerinde bir kaç siyah özgürlük işareti olan siyah emojiler vardı.Saçlarımıda taradım ve saldım,sonra siyah converese giydim ve "ben hazırım haydi gidelim"dedim.Neşeli olmaya özen göstererek."Sen gülüyorsun ve neşelisin" dedi şaşkın bir ifadeyle.Gözlerindeki o ışık yine vadı.
Acaba benim gözlerimde öyle parlıyormuydu?"Haha çok komik haydi gidelim" dedim.Valizimi sürükleyip kapıyı açtım ve asansöre girdik.Lobiye gittik ve çıkışımızı yaptırıp arabaya doğru yürüdük.Bavulumu tekrar bagaja koyduk onunda sırt çantasını,öne şöför koltuğunun yanına oturdum oda şöför koltuğuna oturdu.
"Teşekkür ederim" dedim ona bakarak tabii yandan profiline o yola odaklanmıştı."Ne için?" dedi hala yola bakarken."ne için mi?Her şey için beni arabana aldın ve otel için yani sen çok iyi birisin" dedim gülümsemeye çalışarak.O ise ciddiyetini bozmadan " önemi yok,ama ben iyi biri değilim bunu bil"dedi.Tabii canım iyi biri değilsin otelde başkası ile aynı odada olsam ne- Allah'ım ya ben neler düşünüyorum of." Neden iyi biri değilsin? Apaçık ortada sen iyi birisin,bana yardım ettin" dedim. Bu sefer bende yola odaklanmıştım.Araba çoktan çalışmıştı "iyi biri değilim dedim sana" dedi.
Onu sinirlendirmiştim sanırım,sinirlendirecek ne söyledim ki. Gözleri hala parlıyordu ama bu sefer sanki o açık kahve siyaha dönüşüyordu.Kötü biriyim diyor otel parasını vermemi istemiyor,kötü biriyim diyor beni arabasına alıyor ve bana zarar vermiyor bu nasıl bir kötülük?
"Anladım sen iyisin ama kötü olmak istiyorsun" dedim.Sakin bir şekilde,sanırım sakinliğim onu daha da sinirlendirmişti.Araba bir anda durdu."Ne yapıyorsun Eren?" dedim telaşlı bir şekilde.O ise sakin bir şekilde yüzüme baktı ve "Ben kötü biriyim babamı öldürdüm" dedi.Yüzü şeydi,şey ifadesiz seside öyleydi şimdi ona karşı bir siyah perde çekmiştim.Hemde aşılamayan bir perde hatta duvar ne perdesi."Ne?" dedim.Hala inanmazken "Sen böyle bir şey yapmadın" dedim.Kulağıma doğru eğildiğinde sıcak nefesini kulağımda hissedebiliyordum ve Calvin Klein'in kokusunu daha da çok geliyordu.
"Evet,Ben bir katilim" dedi. sonra tekrar yola odaklandı yüzünde aptal bir sırıtış vardı.Arabayı tekrar çalıştırınca motor sesi geldi ve araba yavaş yavaş ilerlemeye başladı.O sırada siyah şapkalı,paltolu katil otostop çekti.Kime mi? Bize.Endişeli bir şekilde "daha hızlı git" dedim.Oysa o umursamıyordu ve yavaş gitmeye devam etti.
Katil arabanın önünde durdu ve baş parmağını uzattı."Aa bir otostopçu daha akraba filan olabilirmisiniz?" dedi.Aptalca sırıtmaya devam ederken."Arabayı hızlı sür" dedim sinirli bir şekilde.Tabii katil arabanın önünde duruyordu çekilse sürecekti.Katil diyorum ama katil mi onu da bilmiyordum.Sanki okyanusun ortasındayım etrafım köpek balıklarıyla dolu ben ise yavru bir balığım.Eren ve ondan bahsediyorum,katil sandığım kişi.Eren'den gereksizce korkmuyordum.Tabii hala 'Tekin Ada' yolculuğundaysak.
Eren camı sonuna kadar açtı ve kafasını camdan uzatıp "Çekilsene kardeşim" diye bağırdı.Katil gibi görünen şahıs çekilmiyordu,Eren daha da sinirlenince emniyet kemerini çözdü ve sinirli bir şekilde arabadan iniyordu ta ki ben kolunu tutana kadar."Dur inme lütfen" dedim.Tüm gücümle kolunu tutuyordum ama onun gücünün yanında sıfır kalıcağını bildiğimden.
Onun kolunu tuttuğum elime küçümser bir bakış attı sonra gözlerime baktı gözlerimde gitmemesini ister bir bakış vardı bende bunu rahatlıkla anlayabiliyordum.
"Neden?Bana ne yapabilir ki?"dedi.Ona bir şey yapamayacağını sanıyordu."Sandığından daha çok şey yapabilir" dedim.Neden o gün olanları anlatmıyordum ki ben.Aptal olduğumun bir kanıtı daha.
Akıllı bir aptal.Bu denli insanların aklında bir şey olurda söylemez oysa ben, benim aklımda belirlediğim bir plan yoktu.Söylememin sebebiyse,canım istemiyordu işte.
"Sandığından çok şey yapar o bir katil" dedim.Şaşırmasını,göz bebeklerinin büyümesini beklerken.O ise hâla ifadesizdi ve şaşırmamıştı."Yani" dedi.îmalı bir ses tonu ile."Seni öldürebilir" dedim az da olsa korkmasını umarak."Bende bi katilim unuttun mu?" dedi aptalca sırıtırken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Otostop
De Todo"Kabul ediyorum küçük sinir hastası artık küçük sinir hastası değilsin artık sadece sinir hastasısın" -EREN ATA-
