𝐁𝐚𝐥 𝐊𝐢𝐳𝐢𝐦 | Barış Alper Yılmaz

2. Bölüm

sabah 8 gibi uyandım ve direkt kendimi duşa attım, duştan çıktıktan sonra kendime birkaç bakım yaptım ve hazırlanmaya başladım.
üstüme siyah etekli bir takım giydim altıma da spor ayakkabılarımı giyip blazerımı da üstüme attım.

evden çıktım iş görüşmeme daha yarım saat vardı, zaten tesise yakın oturduğum için 15 dakika sonra tesise gelmiştim.

arabamı otoparka sokarken bir tane arabaya aynamla sürttüm, ne yapıcağımı bilemeden arabadan inip tam arabaya ne olduğuna bakacakken, arabadan uzun boylu kıvırcık biri indi ve direkt arabanın önüne geçip sinirli sinirli sürttüğüm yere baktı, bende hemen ona doğru bir şey söyleyecekken o konuştu.

beyefendi: biraz dikkat mi etseniz acaba koskoca arabayı göremediniz mi?
Defne: ya görmedim kusura bakmayın gerçekten hasarı karşılarım hiç sorun değil.

beyefendi derin bir iç çekti ve konuşmaya başladı.

beyefendi: gerek yok uzamasın, bir dahakine daha dikkat edin yeter.

dedi ve benim bir şey dememe fırsat vermeden gitti bende arabama geçtim ve düzgünce park edip asansöre doğru yürüdüm antrenman yapılan alanın ordan geçerken keremi gördüm o da beni gördü ve yanıma geldi.

kerem: hoşgeldin defoş
defne: hoşbuldum kero napıyorsun
kerem: öyle okan hocanın işleri işte sabahtan beri antrenmandayız öldük resmen
defne: kıyamam ben sanaaa iyi bari bende görüşeceğim odaya geçiyordum kolay gelsin sanaa

dedim ve el sallayarak tesise girdim keremde antrenmanına döndü.
odaya geldiğimde kapıyı tıklayarak içeri girdim
yaklaşık 25 dakika kadar görüştükten sonra odadan çıktım ve bu güzel haberi kereme vermek icin antrenman alanına doğru yürümeye başladım, keremle karşılaştık ve hemen yanıma geldi.

kerem: ee defoş alındın inşallah işe
defne: ayyy evettt
dedikten sonra mutluluktan zıpladım
kerem: iyi bakalım artık bizimkilerle tanış o zamaan hadi gidelim

kerem koluma girdi ve beni arkadaslarının yanına götürdü.
berkan: aa bizim hep duyduğumuz meşhur defne gelmiş diyosun demekk

gülümsedim ve berkanla el sıkıştık.

defne: keremde senden çok bahsetmişti memnun olduumm
berkan: bende çok memnun oldum

berkanın arkasında barış alper vardı elini uzattı benden sıktım ve konuşmaya başladı.

barış: biz zaten aşşağıda karşılaşmıştık ama barış alper ben
bende gülümseyerek konuştum o sırada ellerimiz hala beraberdi
defne: defne öztürk bende memnun oldum
barış: bende öyle defne

dedi ve gülümsedi daha sonra ellerimize baktık ve aynı anda ellerimizi çektik.

kerem: madem artık hepimiz tanışıyoruz, defnede grubumuzun bir parçası

bunu dedikten sonra gülmüştü bizde sözüne devam etmesi için güldük.

kerem: birer kahve içmeye çıkalım hepimiz zaten antrenman da bitti
berkan: evet evet ben bir yer biliyorum gidelim bence

dedikten sonra keremle barışı beklemeden koluma girdi ve ilerlerken arkamızdakılere "benim arabayla gidiyoruuz" diye bağırdı ve devam ettik.
arabaya geldiğimizde berkan sürücü koltuğuna oturdu ben nereye binsem diye düşünürken barışta arka koltuğa oturmuş camdan bana bakıyordu bende ona bakarken berkan konuşmaya başladı.

berkan: daha ne kadar bekliceksin defoş hadii bin artıkk
ben gözlerimi barıştan çekip tam konuşacakken barış lafa atladı
barış: hadi defne bin cidden artık
dedi ve içerden kapımı açtı bende bindim kerem de ön koltuğa bindi, berkan bir yandan arabayı çalıştırdı ve sürerken konuştu.

berkan: ya defoş bu keremin yerine sen oturdaydın keşke

dedi ve dikiz aynasına bakarak dudaklarını büzüştürdü
onun bu haline gülerek cevap vereceğim sırada barış tekrar lafa atladı.

barış: berkan tamam susta sür hadi istediği yere biner kız

barışa baktım ve gülümsedim o da bana bakti ve gülümsedi.
aslinda iyi birine benziyordu otorparkta biraz ona sinir olsamda suan gayet sevmistim yol boyunca berkan daha konuşmadı ve yaklaşık 15 dakika sonra oturacağımız kafeye geldik.

kafeye girdik ve ben cam tarafına doğru oturdum yanıma berkan berkanın karşısına kerem benim karşıma ise barış oturdu herkes kahvelerini soyledi ve sohbet edilmeye başlandı erkekler kendi aralarında futbol konuşurken ben telefonumdan instagrama bakıyordum ki yanımdan berkan telefonumu bir anda aldı ve profilime girdi.

defne: ya berkan offf versene
berkan: guzel profilmis kiz beğendim takip ediyorumm
dedi ve benim gozlerim barışa kaydı o da berkana bakıyordu benim ona baktığımı fark etmiş ki bir anda gözlerini gözlerimle buluşturdu ve hemen gözlerimizi kaçırdık.

defne: teşekkür ederimm bende ederim seni
dedim ve tekrar sohbet ettik.

barış: ee defne senin hayatin nasil gidiyor
defne: iyi gidiyor suanlık bir dönem kötüydüm toparladım ama bu iş bana iyi gelicek
kerem: ay valla defos ya iyi ki düzeldin çekemicektim daha seni

bende kereme baktim ve güldüm.

barış: niye ki noldu
tam cevap vericekken kerem konuşmaya başladı.

kerem: ya bunun sevgilisi vardi bi tane sizde yakından tanıyorsunuz hatta onla ayrıldığı dönemden bahsediyor
defne: aynen, düzeldim ama suan
berkan: oha kim lan o

barış sorar gözlerle bana bakıyordu bende barışa bakarak konuşmaya başladım

defne: rashica
berkan: OHA SAKA MI KIZIM NE ALAKA SIZ IKINIZ???
defne: bir alaka işte boşver berkan şimdi
berkan: yaa defos ne kadar çıktınız onu söyle bari
defne: 1 sene
berkan şaşırmış bir şekilde hala bos bos bakarken barış konuştu
barış: ee defne bizim yönetici öyle herkesi almazdı demek ki bir geçmişin var napmıştın önceden?
defne: ankaragücünde staj yapmistim 1 sene
berkan: olum ozaman sizin tanışmış olmanız lazım
barış: hatırlıyorum sanki defneyi zaten bir yerden tanıdık geliyordu demek ki ankaragücünden geliyormuş
defne: evet bende seni hatırlıyordum ama söylemeye fırsat olmadı işte

barış kafasını salladı ve sohbete devam ettik
aradan 1-2 saat geçti ve biz kalktık beni eve bırakmak için sitenin önünde durduk ben inerken barışta haraketlendi ben görmezden geldim berkan ve keremle sarılıp arabadan indim o sırada barışta onlarla vedalaşıp indiğinde anlamsızca ona baktım o arada keremler gitmişti.

barış: ne bakıyorsun öyle bende bu sitede oturuyorum

dedi ve gülümseyip yürümeye başladı.
bende arkasından yürüdüm siteye girdik o benim tersim olan tarafa yürürken ben arkasından konuşmaya başladım.

defne: sen d blokta mısın?
barış: evet sende a sanırım
defne: vaay zeki çocuk seni
barış: aynen defne öyle

dedi ve konuşmama izin vermeden yürümeye basladi bende onu takmayarak eve doğru yürüdüm ve eve geldim.