Bugün ilk iş günümdü ve saat 10 da orda olmam gerekiyordu, saat 8 buçuk gibi kalktım ve hazırlanmaya başladım üstüme, beyaz straplez crop altıma mini bej rengi bir etek üstüme de bej rengi bir blazer aldım. ayakkabı olarak topuklu tercih ettim umarım ayaklarımız kopmaz bugün.. tek duam 🙏🏽 takılarımıda takıp çantamı aldım ve mutfağa geçtim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
saat 9 olmuştu bile pratik bir şeyler hazırlayıp atıştırdım bu aralar fazla yiyesim gelmiyordu nedense, hızlıca yediklerimi de dolaba koyup mutfağı toparladım ve evden çıktım.
otoparka indim arabaya bindim ve ilk işim şarkı açmaktı her zamanki gibi, kendime güzel bir playlist açtım ve yola koyuldum.
yaklaşık 15 dakika kadar süren yoldan sonra arabamı park ettim ve tesise yürümeye başladım, antrenman alanından geçerken yavaşlayıp etrafa baktım ama henüz antrenman yapan kimse yoktu, bende bana ayrılan odaya geçtim eşyalarımı yerleştirdim tam oturduğum sırada odamın kapısı çaldı.
defne: "gel" gelen tabi ki keremdi. kerem: "hoşgeldin yeni işine hatta evine de diyebiliriz defoş" defne: "hoşbuldum kerom bakalımm umarım çok yorulmam bugün" dedim ve güldüm. kerem: "yok yok gözün korkmasın öyle neyse ben geldin mi diye bakmaya gelmiştim bizim antrenman başlayacak birazdan oraya geçicem istersen izlemeye gelebilirsin işin bittiğinde" defne: "olur süper olur hemde gelebilirsem uğrarım" kerem: "tamamdır canım ben gidyorum öptüm bayy" defne: "bende öptüüm"
-Keremin anlatımından-
defnenin yanından çıktıktan sonra antrenman alanına geldim ve berkanla barışın yanıma doğru geldim.
berkan: "ee gelmiş mi defoş" kerem: "gelmiş gelmiş oturuyor öyle odasında"
dememle barış bana döndü ve konuşmaya başladı.
barış: "bugün müydü onun ilk iş günü?" berkan: "evet bro bugündü, gelmiş bile bi uğrasak mı yanına hoşgeldin amaçlı." kerem: "ben uğradım da antrenman başlar şimdi, belki antrenmanı izlemeye gelebilirmiş" barış: "iyi peki"
biz antrenmana başlarken barış hala bir şeylerle uğraşıyor gibi yapıyordu ama boş boş takıldığı barizce belliydi ben tam antrenmana döndüm tekrar barışa bakiyim derken barış orda yoktu.
-Barışın anlatımından-
içimden bir ses defneyi görmek istiyordu keremler hazır antrenmana başlamışken fırsat bulup hemem defnenin odasına doğru geldim.
kapının önünde durdum acaba fazla mı samimi davranıyorum diye ama iç sesim ne diyorsa onu yapıyordum bunları düşünürken bir anda kapıyı çalmadan içeri daldım. defne şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu bende ona kapıyı heyecandan çalmayı bile unutmuşum, biz hala bakışırken defne konuştu.
