🔱
Sabah uyandığımda Barışla birlikte kendi yatağımda yatıyordum. Büyük ihtimalle Barış beni koltuktan buraya yatırmıştı. Kendi de yanıma yatmıştı. Serhan yarın dönüyordu bütün bu olanları Serhan'a nasıl anlatıcağımı hiç bilemiyordum. Belki de nedensiz bir şekilde ondan ayrılsam kendimi daha iyi hissederdim. Ama tabi eninde sonunda Barış'tan bir bebeğim olduğunu herkes öğrenecekti.
"Günaydın." Dedi gülümseyen bir yüzle.
"Günaydın sana da." Yatağın başına sırtımı yasladım. O da öyle yaptı. Saate bakmak için telefonumu elime aldığımda..
"Oha saat öğlen üç olmuş." Normalde hiç bu saatlerde kalkmazdım. Ona baktığımda gülüyordu.
" Ee çok normal dün zor bir gündü." Kafamla onayladım onu.
" Serhan geliyo yarın. Ne yapıcağımı bilmiyorum ." Dedim oflayarak.
" Şey sen ondan ayrılacaksın dimi?" Diye sordu tedirgin bir şekilde.
"Bilemiyorum Barış."
"Ne demek bilemiyorum? Bebeğimizi aldırmayacağını söyledin dün." Sesi biraz yükselmişti.
"Zaten aldırmayacağım ama Ser-"
" Serhan'ı bi köşeye bırak artık. Biliyorum zor ama bu çocuğu biz birlikte yaptık ve çocuğumun başka bir adamın yanında büyümesine asla izin vermem." Resmen çemkiriyordu şu an. İkimizde yataktan kalkmıştık.
" Keşke sana haber vermeden önce tekrar düşünseydim. Ben sıkıntıya girdim." Histerik bir şekilde gülmeye başladı.
"Ne? Pişman mısın? Kıyacak mıydın minik bebeğimize bu Serhan uğruna ?" Dedi kükreyerek.
"Barış bak her şey çok ani gelişti ve bebeğimi istiyorum ama Serhan dan da vazgeçemem."
"İlk olarak o bebeğin değil bebeğimiz. Onu birlikte yaptık. Madem bu kadar seviyorsun kocanı o bebeği yaparkenki aklın nerdeydi." Çok sinirlendirmişti beni.
"Defol çabuk defol evimden." Bayılmadan önce son söylediğim sözlerdi bunlar.
🔱
Gözlerimi açtığımda Barış vardı yanımda. Gözleri de dolu doluydu. Elimi sım sıkı iki eliyle tutuyordu. Burası hastane odası falandı herhalde.
"Doktor bey uyandı." Dedi yüksek sesle. Doktor geldi.
" Daha iyi misiniz Selen Hanım?"
" Evet sanırım."
"Gerçekten sinir ve stresten uzak olmalısınız bu dönemde. Zaten bünyeniz çok güçsüz ve ayrıca birazcık da kilo almalısınız bebeğinizin gelişimi için. Bir kaç hafta sonrası için randevu yazıyorum kontrolünüzü sağlamamız lazım."
"Peki." Dedim sadece. Odadan çıktı doktor.
"Selen gerçekten çok özür dilerim o kadar yükselmemeliydim. Kendimi nasıl affettireceğimi bilemiyorum. Bebeğimiz ve sen benim başıma gelmiş en güzel şeylersiniz. Lütfen beni affet." Bunu derken elime sayısız öpücükler konduruyordu.
"Tamam ama sabırlı olacaksın. Ben de bebeğimi babasından ayrı büyütmek istemem tabi ki. Ama beni de anla çok zor, bir anda her şeyin komple değişmesi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANLIŞ AMA DOĞRU | BARIŞ ALPER YILMAZ
Fanfiction+18 "Bana hesap soruyorsun." Bunu da gülerek söylemişti. "Evet sana hesap soruyorum." "Peki niye hesap soruyorsun? Evli olduğun halde sana dokunduğum için mi yoksa dokunmayı bıraktığım için mi?"
