2. Yanlış intikam

83 34 15
                                    

Yazar'dan

Cenaze töreni

İzledi küçük çocuk göz yaşları içnde anne ve babasını cenaze törenini ama o cenaze törenine katılamadı

"Bak" dedi yanındakı adam "iyi bak " dedi anne ve babasının cenazesini işaret ederek sonra başka bir noktayı işaret etdi küçük çocuğun bakışları oraya döndü

"Oraya da iyi bak"dedi orda ise gözyaşları içinde ağlayan Aksoy ailesi vardı

Küçük çocuk bu yüzleri nerde görse tanırdı Hakan amcası Asiye teyzesi en önemlisi ise en yakın arkadaşı olan Gece ama bu sefer tanımadı

Ailesinin öldüğünü duyduğu an geçirdiği travma sebebiyle herşeyi unutmuştu sadece kendinin kim olduğu anne ve babasının kim olduğunu hatırlıyordu anne ve babası ile geçirdiyi bütün güzel anılar bile silinmişti
Küçük çocuğun aklından

"Kim onlar" diye bir soru yöneltdi küçük çocuk bu soruyla yanındakı adamın dudakları kıvrılmıştı sanki hayatdaki tüm şansını bu plan üzerinde kullanmıştı

"Onlar anne ve babanın katilleri"dedi adam ama küçük çocuk nerden bile bilirdiki ailesinin asıl katili yanındakı adam olduğunu

"Ama onlarda ağlıyorlar"diye bir soru daha yöneltdi küçük çocuk

"Sadece şüpe çekmemek için timsah gözyaşları döküyorlar"dedi adam cevap olarak

"Timsah göz yaşı ne demek"

"Yani istemeyerek yalandan ağlamak"diye yanıtladı adam çocuğu

Ve o günden sonra çocuğun aklına sadece tek bir şey kazındı

İntikam peşnde koşmak

Ama nerden bile bilirdiki yanlış bir intikam peşinde koştuğunu

****

Hepimiz şoktan donup kalmışkan sessizliği bozan ilk annem oldu

"Noluyor Hakan"dedi panikle babam daha cevap vermeden dışarıdan yükselen bir silah sesiyle annem ve ben bir çığlık atdık ıssız bir sokakta olduğumuz için kimse duymamıştı bu silah sesini tam o an önümüzdeki arabadan bir adam indi yaşı tahmini 25 lerinin üzerindeydi ama ben şuan bunu neden düşünüyordum acaba

"Hepiniz inin arabadan"dedi yüksek bir sesle emir vererek ama hiç birimiz şoktan yerimzden kımıldamadık

Tam o an yine bir silah sesi daha yüksdi daha bizim çığlık atmamıza fırsat vermeyerek tekrar bağırdı"size inin dedim" dedi bu sefer hepimiz indik arabadan

Arabadan iner inmez"sen kimsin"diye bir soru yöneltdi babam

"Beni tanımadınmı ama ben tanıyacağını düşünmüştüm sonuçta öldürdüğün adamı mutlaka araştırmışsındır"dedi adam ama ben sadece öldürdürdüyün sözüne takılı kalmıştım nasıl yani babam adammı öldürmüştü hayır bu olamaz benim babam bir karıncaya bile kıyamaz

"Ne konuşuyorsun ben kimseyi öldürmedim"dedi babam

"Bu gün"dedi adam gülüşünü silip gözlerini nefretle doldurarak "hatırladınmı bu günü HakanAksoy"dedi adam " 10 Ağustos 2005"

10 Ağustos 2005 10 Ağustos babamlar yılın her 10 Ağustos günü hüzünleşen babamlar bu işte bir gariplik olduğunu biliyordum babamın tepkisine görmek için ona baktığımda gözlerinin dolduğunu gördüm anneminde ondan bir farkı olduğunu sanmıyordum

Burda benim bilmediğim neler dönüyordu

Ve o an babamım titreyen dudaklarından tek bir cümle döküldü

"Barlas"

"Bak"dedi ismini Barlas olduğunu öyrendiyim adam "nasılda hatırladın"

Bir kaç dakika sessizlik oldu ve bu sessizliyi yine o adam böldü

"Sana sadece birşey sormak istiyorum"dedi "beni neden öldürmedin hiç düşünmedinmi benim büyüyüp senden intikam alacağımı"dedi sorusuna cevap beklerken

Babam ise tek bir cümle söyledi "Babanı ben öldürmedim"

"Neden inanayım"diye bir soru daha sordu adam

"İnanmalısın çünki gerçekten babanı ve anneni ben öldürmedim o arabayı ben patlatmadım kim sana ne dedi bilmiyorum ama o arabayı patlatan ben deyildim"dedi babam sesini zorlukla çıkararak

Bir dakika burda neden bahsediliyordu ne öldürmesi ne patlatması

Beni Düşüncelerimden sıyıran yine Barlas denen adamın sesi oldu

"Ben bu yalanlara inanmam"dedi "ve buraya gelmeyimim asıl sebebi"gözleri ilk defa bana değdi gözlerini benden çekmeyerek cümlesini devam etdi"benden aldığın iki can karşısında senden sadece bir can istiyorum"braz duraksadı ve devam etdi"biricik kızını istiyorum" onun bu cümlesiyle etraf sessizliye büründü

Sessizliyi bölen ise ilk defa kouşan annem oldu "hayır kızıma bir şey yapma Hakanın yapmadı o arabayı Hakan patlatmadı "dedi annem ben ise hala şoktaydım o az önce ondan alınan iki can karşılığında beni mi istiyordu yok daha neler

"Bana inanmıyorsun tamam ama o arabayı benim patlatdığım söylüyorsun" dedi babam "beni al kızıma bir şey yapma "dedi babam

"Ben kararımı çoktan verdim Hakan Aksoy" dedi adam sonra ise arkadakı korumaya bir işaret verdi arkamda bir haraketlilik hissetdim ama hala şokta olduğumdan dönüp bakmadım ama sonra kolma birinin yapışmasıyla girdiyim şoktan çıktım

O adam tarafına sürükleniyordum birden adımlarımı durdurdum ben durmamla koruma da durmak zorunda kalmıştı ama yinede çekiştirmeye devam ediyordu

"Bırak beni" dedim ve cümlemi devam etdirdim "sizinle gelmem ben"dedim elinden kurtulmaya çalışarak arakada annemin bana koşmaya çalıştığını anlaya biliyordum ama babam bana gelmesine izin vermiyrodu sakinleş diyordu kurtarıcam kızımızı söz veriyorum

Ama annemide anlıyordum bu durumda sakinleşmek biraz zordu

Ne kadar dirensemde adam bende güçlü olduğu için beni patronunun önüne savurmuştu düşmekten son anda kurtulmuşdum ama bir anda kendimi Barlas denen adamın göğsünde bulduğumda tüm dengem alt-üst olmuştu

"Senin benden aldığın can yerine bir can aldım şimdi sen hayatına kaldığın yerden devam ede bilirsin" dedi adam

"Yanlış yapıyorsun "dedi babam ama o bunu pek aldırış etmedi bu sefer o beni arabaya doğru ilerletdi ön kapıyı açıp beni içeri bindirmek isterken yeniden direndin ama bir anda beni arabanın içne savurmasıyla kendimi arabanın içinde buldun kapıyı kilitleyip oda kendi yerine bindi

Yola koyuldukda ise aynadan geride kalan aileme baktım annem bana doğru gelmeye çalışıyordu ama babam onu tutuyordu başka bir yola girmemizle ailem bakış açımdan silindi

Nasıl bölümdü yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum sizi seviyorum

Geçmişín İñťikâmı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin