عشق لا ينتهى

بارت ١٧

تانى يوم بعد لما طارق واسراء اتخانقوا
اسراء نزلت على الفطار
اسراء:صباح الخير
الكل:صباح النور
هى قعدت وكانت بتفطر وهى ساكته ومش بتتكلم وكلت بسيط وقامت
طارق:على فين
اسراء:شبعت الحمدلله
طارق:انتى مأكلتيش يا حبيبتى
اسراء:والله كلت وباست راسه انا هطلع القوضه بعد ازنكم وطلعت
اسراء الام قامت وراها
اسراء الام:مالك يا حبيبتى شكلك زهقان كده
اسراء:مفيش حاجه يا روحى انا بس مرهقه كل يوم بخرج وكده والصبح مع ندى بنلف على اللبس فمرهقه بس
اسراء الام:اكيد مفيش حاجه
اسراء:اكيد
اسراء الام:طب ندى كويسه مع اشرف
اسراء:ايوه الحمدلله لما رجعوا بقا اشرف قالها انه اشتغل عند بابا وباول مرتب قدم على القشه وقالها ان اخوه وجوز اخته بعتوله فلوس وكده يعنى وعدى الموضوع
اسراء الام:ربنا يكملهم على خير
اسراء:امين يارب
اسراء الام:طب تيجى تقعدى معانا تحت
اسراء:اوكيه يلا ونزلت تانى عشان محدش ياخد باله وكانت قافله تليفونها
عند طارق
هو صحى وكان مش طايق نفسه استحمى ونزل
شهد:حبيبي يلا الفطار
طارق:مش جعان
شهد:على فين كده
طارق:الجيم سلام ومشى
شهد:ماله ده
محمود:سبيه براحته
طارق كان في الجيم وبيضيع على غضبه في الرياضه اللى بيلعبها
وعدى على كده ٣ ايام ومحدش فيهم بيكلم التانى ولا بيشوفه
وكان اتبقي اسبوع على فرح ندى واشرف
ندى كانت عند اسراء في البيت
ندى:انكل لازم بقا توجبوا معايا وتسبولى اسراء الاسبوع ده
طارق:ماشى تخرج معاكى كل يوم وتيجى بالليل
ندى:لاء اقصد تبات وانت عارف معندهيش اخوات ولاد يعنى فعادى
طارق:لاء يا ندى
اسراء الام:حبيبي دى صاحبتها واختها سيبها حتى تغير جو لانها مش بتخرج مع طارق الايام دى ندى واخداها منه فسيبها عند ندى تقف معاها
طارق:انا مبقدرش استغنى عنها
اسراء الام:طارق انت كده بجد هتجيب للبت اكتئاب سيبها
طارق بص لاسراء بنته
طارق:عايزه تروحى
اسراء:اللى انت عايزه بس يعنى عشان ندى
طارق:انا عايزك في حضنى على طول بس طلاما عايزه تروحى وهتبقي مبسوطه خلاص روحى
اسراء:شكرا يا حبيبي وباست راسه وجابت هدومها وحاجتها ومشيت وراحوا بيت ندى
ندى:ليه انتى وطارق شادين
اسراء:ايوه بس كده احسن برده
ندى:اشرف بيقولى انه طول الوقت في الجيم يا في قوضته
اسراء:بقولك ايه جبتى زينه كتب الكتاب
ندى:غير الموضوع غيرى ايوه جبته ياختى
اسراء:طب هنزوق امتى
ندى:لسه بكرا بالليل
اسراء:اوكيه ننضف البيت بقا من النهارده كويس
ندى:ربنا يخليكي ليا يارب
اسراء:ويخليكى
وهما بيتكلموا طارق رن هى شافته ومردتش
ندى:ردى
اسراء:ندى من فضلك اسكتى
ندى:حاضر
طارق قعد يرن كتير مردتش بعتلها واتس
طارق:ردى يا اسراء احسنلك احنا مش هنفضل كده  كتير  ١
        انا سبتك تهدى اهو وانا هديت بس بجد مش قادر اكتر
         من كده    ٢
         انتى ازاى مستحمله انا هموت   ٣
اسراء شافت الرسايل ومردتش
طارق:طيب مترديش انا هاجيلك
هى ردت بسرعه
اسراء:انا مش في البيت انا عند ندى
طارق:وبتعملى ايه ومن غير ما تقوليلى
اسراء:انت مالك انا بابا ربنا يخليهولى سامحلى بكده
طارق:انا مش بهزر ايه وداكى هناك
اسراء:هقعد معاها للفرح
طارق:انا جايلك
اسراء:انا قاعده عند الناس هتيجى تعمل ايه
طارق:انا جاى بقولك وقفل
هى كانت مش طايقه نفسها ونزلت استنته تحت
طارق جه واول لما شافها شدها لحضنه هى زقته جامد هو بصلها
طارق:في ايه
اسراء:طارق بقولك ايه انت قليت ادبك وانا بقا بصراحه مرتاحه وانت بعيد عنى ومفيش مشاكل
طارق:انتى واعيه للى بتقوليه
اسراء:ايوه طبعا واعيه للى بقوله
طارق:اسراء انتى لازم تعزرينى بباكى مش بيخليكى معايا ساعتين على بعض
اسراء:والله بقا ده اللى عندنا انت مكتتش شايف نفسك كنت عامل ازاى ولا بتقول ايه
طارق:انا اسف حقك عليا ده كان غصب عنى من العصبيه بس والله عشان عايزك معايا
اسراء:طارق مش وقته على فكره الكلام ده خالص وانا مش فايقه لده وانا عند الناس فلوس سمحت امشى
طارق:بقا كده
اسراء:اه
طارق:طيب ماشى ومشى
اسراء طلعت وكانت بتنضف معاهم وجه يوم كتب الكتاب
اسراء وندى جهزوا واهل ندى جم واشرف كان جى هو وامه وطارق وجوز اخته
طارق دخل وكان بيدور بعينه على اسراء
ندى اللى طلعت
اشرف:يابت مش تستنى الاول لما نكتب الكتاب وتتقلى كده
ندى:هو انا كل يوم اتجوز وكمان مبسوطه اوى واتنططت
الكل ضحكوا ماعدا طارق كان بيدور بعينه على اسراء
اسراء كانت في المطبخ مع ام ندى
اسراء:هما بيكتبوا الكتاب
ام ندى:لسه طلعى يا سوسو الحلويات دى
اسراء:تمام
هى شالتها وطلعت وكانت قموره خالص
اسراء:اهلا يا عريس
اشرف:اهلا اهلا ازيك يا سو يا جميله
اسراء: الحمدلله مبروك
اشرف:الله يبارك فيكى عقبالكم بقا
طارق قام وقف جمبها ولف ايده عليها
طارق:امين يارب وباس راسها
اسراء مهتمتش والمأذون جه
واسراء مانت واقفه جنب ندى ومبسوطه خالص وطارق كان لافف ايده حوالين اسراء
اسراء:اوعى
طارق:ايه الحلاوه دى
اسراء:بقولك اوعى
طارق:مش هسيبك انا عقبالنا وباس راسها
لما الكتاب اتكتب
ندى قامت وحضنت اشرف من كتر الفرحه
اسراء ضربتها في كتفها
اسراء:استنى من هو يحضنك يا غبيه
ندى:ياختى
اشرف:مبروووك يا بت بقيتى مراتى خلاص
ندى: ايوه الحمدلله
اسراء كانت بتصورهم ومبسوطه خالص 
وطارق كان بيبصلها بحب وزعلان اوى انها زعلانه منه
ام ندى:اسراء تعالى شغلى اغانى
اسراء:حاضر
هى راحت وشغلت اغانى واشرف وندى كانوا بيرقصوا ومبسوطين
واسراء مش مهتمه بطارق نهائى وهو مش طايق نفسه واليوم خلص وروحوا الرجاله
ام ندى (هدى):اسراء انتى وطارق متعاركين صح
اسراء:ايوه
يمنى(اخت ندى):ليه بس يا اسراء طارق بيموت فيكى
اسراء:انا بابا بيغير عليا من اى حد وبيغير عليا من ماما كمان والله انت البنت على ولدين والصغيره وانا كلى ماما في الشكل وهو بيحب ماما اوى فلما انا جيت بقا وكنت زيها وانا زيه في اراءه وطباعه انا اللى واخده طباعه فانا عنده حاجه تانيه وده كان بيبان اصلا قبل ما طارق يخطبنى ولو حد تانى كان بابا اتصرف معاه كده واكتر كمان وكويس ان هو وافق على جوازتنا واحنا مبسوطين والحمد لله اننا بنخرج مع بعض وكل يوم اه بابا محدد وقت وكل شويه يرن عليا وده زعل طارق جامد اخر مره وقعد يزعق ومن يومها بقا
هدى:يا بنتى طارق بيحبك عشان كده زعلان متزعليش منه وحاولى توفقى بينهم هو من حبه فيكى والله
يمنى:لاء يا ماما كده الموضوع هيكبر اكتر وانتى يا اسراء في مشكله
اسراء:ااام انا عارفه
يمنى:انتى هتتجوزى وتعيشى في بيت اهلك يعنى مع بباكى وطبعا في الوقت ده طارق هيبقي جوزك وهيبقي هو المتحكم فيكى وكلامه هو اللى هيمشى عليكى وطبعا ده من حقه غير بقا العيشه الزوجيه وانتى فهمانى اكيد وبباكى هيبقي عارف ده وشايف قربه منك فتخيلى بقا رده فعل بباكى وهو دلوقتى شايف واحد تانى معاكى وانتى في حضنه وخلاص انتى بتاخدى رأيك منه وبتخرجى معاه براحتك من غير ميعاد ولا تحكم من بباكى وبتباتى معاه وطبعا ده من حق طارق فهما مشكله كبيره
اسراء بدموع:يعنى اعمل ايه بس
يمنى:انا شايفه انك يا تسيبي طارق يا بباكى يفهم ده حد يقعد يفهمه وده صعب
ندى:انتى هبله تسيبه ايه
يمنى:والله صعب عليا الكلام بس انتى كده هتعيشى عمرك كله في الزعيق ده
اسراء:انا زهقت وعيطت
هدى:استهدى بالله يا بنتى كل حاجه هتتحل
ندى:انتى عيطى البت يا زفته
يمنى:اسفه والله بس انا دبش
اسراء:انتى عندك حق
هدى:متفكريش في حاجه دلوقتى وقوموا ناموا
اسراء:حاضر ودخلت وكانت مش عارفه تنام خالص
وطارق نفس الكلام وتانى يوم الشركه جات خدت العزال ورصتها فب الشقه من غير تدخل حد
وطارق بيحاول يرن على اسراء وهى مش بترد ابدا
وكان ده يوم الحنه الكدابه
واسراء وندى وصحابهم البنات كانوا في بيت ندى ومشغلين اغانى وبيرقصوا
وطارق واشرف والولاد كانوا في شقه لطارق اللى هو كان مقعد فيها احمد ومشغلين اغانى برده بس طارق كان مضايق وقاعد ساكت وبيبعت لاسراء رسايل بس اسراء قافله تليفونها
واليوم ده خلص وطارق خلاص هيتجنن
اشرف:طارق بص اهدى ليوم الفرح وهتعرف تتكلم معاها
طارق:هو انا لسه هستنى يا اشرف
اشرف:اتبقي بكرا وخلاص الفرح بعده اهدى بقا
طارق:اووف
وسكتوا وجه تانى يوم بالليل
اسراء بعتت لطارق على الواتس
اسراء:طارق انا فكرت كويس ولقيت الحل اننا نسيب بعض لان كده مش هينفع ده كده من دلوقتى اومال لما نتجوز بابا غيرته هتوصل لحد فين وانت صبرك هيقل وتحكمك هيزيد لاء وعلى ايه المشاكل لازم كل واحد فينا يروح لحاله وانا هفاتح اهلى بعد فرح ندى واشرف وقفلت الفون بعد ما بعتتله عشان ميتكلمش
طارق ساعتها كان برا هو واشرف ومقيش نت فلما روحوا الساعه كانت ١٢ فالرساله وصلت وشافها
طارق:والله وكان طالع
اشرف مسكه
اشرف:رايح فين
طارق بعصبيه:اوعى كده يا عم وزقه
اشرف:استنى بس رايح فين
طارق:شوف شوف الهانم بعتالى ايه
اشرف بعد ما قراها:ياعم ده وقت عصبيه اهدى يا طارق ولو روحتلها دلوقتى هتتعصب عليك اسكت بس هى قالت كده من عصبيتها
طارق:اقسم بالله ده انا اقتل ابوها خالص
اشرف:طيب اهدى هى والله متقدرش تستغنى عنك هى هتهدى لوحدها
طارق قعد وكان مش طايق نفسه ومنامش خالص وكان بيحاول يرن عليها كان مغلق
الساعه ٦ الصبح اسراء وندى صحيوا عشان يروحوا الاوتيل
وطارق كان عارف لان ندى قايله لاشرف فطارق نزل وراح لبيت ندى الصبح (اهل ندى كانوا سبقوها على الاوتيل)
اسراء كانت بتستحمى وندى كانت استحمت ولابسه البشكير
وطارق كان بيخبط
ندى:مين بيرزع كده الله وراكت فتحت وهى كانت بالبشكير بس بالنسبالها عادى
طارق مبصلهاش اصلا ودخل على طول
ندى:في ايه يا طارق
طارق:اسراء فين
ندى:والله هو ده وقته
طارق:بقولك اسراء فين يا ندى وكان بيزعق
اسراء سمعت صوته وكانت لسه طالعه من الحمام وكانت لابسه بيجامه عشان مجابتش باشكير
ندى:طارق اطلع برا مش وقته
طارق دخل القوضه اللى فيها اسراء على طول وكانت هى بتنشف شعرها هو دخلها ومسكها من ايديها جامد
طارق:انتى واعيه للرساله اللى بعتيها دى
اسراء:مبعملش حاجه مش قدها
طارق:اسراء قسما بالله اقتل ابوكى نفسه ويوم ما تفكرى تبعدى ده انا اقتلك واموت نفسى انت ليا انا وهتكونى ليا برضاكى او غصب عنك
اسراء:اوعى يا طارق ايدى هو كان ضاغط عليها جامد
طارق ساب ايديها وحط ايده على وشها
طارق:انا مقدرش ابدا والله على زعلك وحقك عليا مش هتتكرر تانى وانا هستحمل اى حاجه عشان خاطرك
اسراء:مش وقته الكلام ده
طارق:لاء وقته
اسراء:قولتلك مش وقته ومش متكلمه في الموضوع ده لوقتى
طارق:تمام يا اسراء بس والله العظيم بعد ما الفرح يخلص لو مهدتيش ورجعتى عن اللى في بالك وقسما بالله لكون خاطفك وانتى عارفه ايه هيحصل بعدها وغمزلها وباسها من شفايفها بسرعه ومشى
اسراء:انت بنى ادم مستفز على فكره
ندى دخلتلها
ندى:ده مجنون
اسراء بصت للبشكير وغارت اوى انها ازاى تفتح لطارق كده
اسراء:اشرف لو شافك فتحتى لطارق كده هيولع فيكى
ندى:توء اشرف مش بيغير اوى يعنى وكمان بالذات من طارق عين طارق مبتشوفش غيرك ده لو واحده عريانه مش بيشوف غيرك ده لما فتحت والله يا بنتى عينه ما جات الا عليكى وكان بيدور عليكى زى الاهبل
اسراء في نفسها كانت مبسوطه
وراحوا الفندق والفرح عدى وكان يوم جميل اوى بالنسبه لاشرف وندى واسراء وطارق مسابهومش وطارق كان رايح ورا اسراء في اى مكان تروحله وهى قالتله ادينى يومين افكر وهو سكت عشان هى تهدى
طارق مكانش بياكل وزهقان اوى بقاله فتره من لما اتخانقوا
وكان نازل رايحلها بعد يومين وقع من على السلم بتاع بيتهم
شهد:ابنى وقامت جرت عليه
طارق:ااااه رجلى
محمود:اهدى اهدى وشاله وراحوا على المستشفى وطارق جبس رجله ورجع
شهد:عشان الاستاذ ياخد باله
محمود:حصل خير وطلعه اوضته
هايدى:معلش يا بابى زمانه كسر ضهرك
محمود:اه والله ما هو مربي عضلات بس مش مهم كله فداك
طارق:شكرا يا بابا وانتى اطلعى برا يا بت انتى
هايدى:اوكيه براحتك وطلعت
طارق:اتفضلوا عايز انام
هما طلعوا
طارق بعت لاسراء
طارق:انا كنت جايلك النهارده بس انا مش باكل خالص وكنت بتمرن وتعبت جامد وجه وقت الفرح وبرده مش باكل وتعبت وضغطى وطى ووقت من على السلم وجبست
اسراء شافت الرساله
اسراء: استغفر الله العظيم انا السبب وكانت بتعيط ورايحه جايه هى نزلت لمامتها
اسراء:ماما انا لازم اروح لطارق لانه مجبس
اسراء الام:حبيبتى بباكى مش هيردى يوديكى هناك
اسراء:ماما مينفعش مروحش ده خطيبي وكانت بتعيط
اسراء الام:مش قولنا مفيش مرواح هناك
اسراء:انتوا اللى متروحوش انما ده بيت خطيبي وهو تعبان وكمان ده حمايا وحماتى ازاى مروحش بيتهم قولى لبابا انى خرجت في اى مكان
اسراء الام:مش هينفع بقولك
اسراء:والله لازم اروح لو مروحتش هتتعبونى وانتوا حرين
اسراء الام:انتى بقيتى بتتدلعى خالص على فكره
اسراء:انا اللى مش فهماكوا والله ازاى مروحلهوش وهو متجبس ده انتى المفروض تقولى لازم كلنا نروح بس ازاى لاء محدش يعبر
اسراء الام:والله يا اسراء لولا انى عارفه انك متضايقه عشانه لكونت ضربتك دلوقتى بقيتى قليله الادب ومهزقه
سلمى مرات عمر :خلاص يا طنط هى هتهدى دلوقتى وتعقل
اسراء:تعرفى ملكيش دعوه ومتدخليش بينى وبين ماما
اسراء الام:اهو انتى كده كله عندك وحش وغلط الا دماغك بقيتى صعبه وسابتها ومشيت
اسراء قعدت وكانت بتعيط
علا مرات احمد:حبيبتى طنط خايفه عليكى وانا عارفه انك على نار ومتضايقه بس والله متقلقيش خالص خير ان شاء الله وهتروحيله بس اهدى
اسراء:علا انا وطارق اصلا متخانقين بقالنا فتره ومحدش لاحظ ولا اهتم وهو دلوقتى اتكسر كده بسببى ولازم اروحلخ ده طبيعى يا ناس الله
علا:انا عارفه ان طبيعى تروحيله وهتروحيله بس اهدى طنط تلقيها متعصبه شويه
هى اسراء طلعت اوضتها وكانت مش طايقه نفسها وكلمت عمر وحكتله
عمر:طب بصى انا هاجى كأنى معرفش حاجه وهاخدك ونخرك واوديكى عنده وانا هستناكى في اى مكان على ما تخلصى
اسراء:بجد
عمر:اه والله
اسراء:انا بحبك اوى اوى ربنا يخليك ليا يارب
عمر:ويخليكى ليا يا روح قلبي ده انتى بنتى يا بت
اسراء ابتسمت وقفلت
وعمر واحمد وطارق جم بالليل من الشغل
اسراء الام:يلا علشان تتعشوا
طارق:لا يا روحى اتعشينا في الشركه
عمر:هى سوسو فين
اسراء الام:في اوضتها فوق
عمر:طب انا هاخدها اخرجها شويه البت ندى كانت بتسليها احنا هنخرج
اسراء الام:هى اسراء كلمتك
عمر:انا مكلمتهاش من امبارح بالليل ومعدتش بخرج معاها زى الاول هاخدها ونخرج
اسراء الام:تمام
عمر طلع لاسراء وقالها تلبس وهما الاتنين جهزوا
اسراء نزلت وسلمت على باباها
اسراء الام عشان تتأكد ان اسراء متروحش لطارق
اسراء الام: احمد حبيبي روح معاهم
احمد:هما عزموا عليا حتى
عمر:تعالى يا عم متبقاش قموصه
اسراء الام اطمنت لما عمر قاله يجى
احمد قام معاهم
وهما الاتنين ضحكوا لان عمر حكى لاحمد
اسراء:انتوا بتضحكوا حرام عليكم
احمد:والله ما تقلقى يا بنتى دع مجبس عادى يعنى
اسراء:لاء ياحمد انا بترعب عليه وهو تعبان انا عارفه
احمد:طب بصى احنا حضرنالك الورد ومخبينه في شنطه العربيه روحى وهو لما يشوفك هيخف اصلا
اسراء:يارب ...بس انتوا هتقعدوا فين
احمد:هاخد الواد ده ونروح في اى كافيه في الكومباوند
اسراء:تمام
هما وصلوا واسراء خدت الورد وهما مشيوا
الامن شاف اسراء
الحارس:اتفضلى يا ست هانم
اسراء:ميرسى ودخلت الجنينه وكانت داخله ولتبسه فستان حلو اوى وشكلها زى القمر وشايله الورد
محمود شافها وهى جايه كانت نسخه من امها بالضبط هو ابتسم
اسراء:ازيك يا انكل
محمود:حبيبتى عامله ايه
اسراء: الحمدلله كويسه هو طارق كويس
محمود:لاء مش بياكل خالص والله معرفش ماله حتى صحابه وقرايبنا فوق مش عارفين يأكلوه
اسراء:هو في اوضته
محمود:احنا مقعدينه فى اوضه تانيه كبيره تانيه عاملينها عشان الناس والضيوف الكتير وكده
اسراء:طيب ممكن ادخله
محمود:ادخلى اتفضلى ودخل معاها
ووداها الاوضه ومحمود اللى دخل الاول
محمود:تعالى اتفضلى
اسراء دخلت طارق لما شافها اتعدل
هى راحتله
اسراء:الف سلامه عليك وكانت القوضه مليانه ورد جمبه من الضيوف فهو رمى كل الورد على الارض عشان اسراء تحط بتاعها
هى ابتسمت وحطته
وحرفيا القوضه كانت مليانه (خلاته وعماته وعيالهم وجدته ام مامته اللى هى خاله ابو اسراء)
اسراء كانت هتروح تقعد على كرسى بس طارق شدها ليه فوقعت في حضنه قدام الكل
اسراء بهمس:طارق عيب اوعى
طارق:وحشتينى ودفن وشه في رقبتها
اسراء:وانت كمان والله
طارق:هونت عليكى
اسراء:زى ما هونت عليك تقولى مش هنخرج تانى
طارق:من العصبيه يتقطع لسانى
اسراء:وانا كمان من العصبيه تتقطع ايدى لانها كتبتلك كدت
طارق:الف بعد الشر عنك بس والله غصب عنى انا اسف
اسراء:وانا كمان اسفه
طارق:بس يا اسراء مهما حصل ومهما كان بلاش تقولى نسيب بعض دى مش عايزها سهله عندك
اسراء:حاضر يا حبيبى والله كانت غصب عنى اخت ندى اللى طلعطها في دماغى جامد
طارق:الله يحرقهم ده اللى بيجيلى من ورا راسهم
اسراء:خلاص متفكرش ايه اللى حصل معاك
طارق:طبعا مش باكل وزهقان الضغط وطى النهارده ووقعت من على السلم كله ورجلى بقا اتكسرت
اسراء بدموع:الف سلامه عليك والله على عينى يا حبيبي خلاص اسفه بجد مس هتتكرر تانى
طارق:اهم حاجه انك معايا وفي حضنى وحضنها جامد ومكنوش مهتمين باى حد وكانوا بيتكلموا بهمس
شهد:ازيك يا اسراء
اسراء بعدت عن طارق ووقفت
اسراء:ازاى حضرتك يا طنط
شهد: الحمدلله كويسه لما شوفت طارق بيضحك بسببك
اسراء بابتسامه: الحمدلله انه كويس
شهد:طب معلش بقا اجبلك تأكليه لسحن مكالش
اسراء:اكيد طبعا
شهد:تعالى سلمى
اسراء سلمت عليهم كلهم الستات والبنات بس
وفي اللى بيبصلها بحقد واللى بغيره واللى باعجاب بشكلها
وقعدت تانى جنب طارق
طارق: عايز اروح اوضتى
اسراء:ما تخليك هنا
طارق:لاء مش مرتاح كده وعايز ابقي انا وانتى لوحدنا
اسراء:اسكت عيب كده ووشها احمر
طارق:ينهار مش فايت ..احم انا عايز اروح اوضتى مش مرتاح هنا
محمود:ليه بس
طارق:خليكوا هنا بقا انا هروح اوضتى
محمود:ايديكم معايا يا شباب
طارق:لاء انا هقوم انا هعرف واسراء سندته وراح اوضته وكانت صورهم في كل مكان على المكتب وعلى الحيط وطابع صورتهم على المخده
اسراء ضحكت وعنيها دمعت
اسراء:انت مكنتش خايف حد يشوفهم
طارق:انا كنت خايف عشان انتى مش عايزه حد يعرف وكنت عامل الاوضه المقفوله دى اهى لكن لما اتخطبنا محدش ليه حاجه عندى بقا
اسراء:انا هحبك اكتر من كده ازاى بس
طارق:لاء بصى عايزك تحبينى بضمير اوى .ولا اقولك انا هعرف ازاى اخليكى تعشقينى بطريقتى الخاصه وغمزلها
اسراء بكسوف:انت بقيت مهزأ اوى
طارق:هانت يا روح قلبي وتبقي في حضنى ومتتكسفيش
هايدى دخلت
هايدى:الاكل
اسراء:هاتى يا هايدى وكانت بتأكل طارق
طارق كان بياكل ومبستم وفرحان اوى وهى كمان وبيضحكوا وبيهزروا مع بعض وهايدى شايفه قد ايه هما مبسوطين وطارق اتحول ١٨٠ درجه لما اسراء جات وبعد كده اسراء غسلت ايديها وراحتله تانى
اسراء: عايزاك تاخد بالك من نفسك وتاكل كويس عشان تخف بسرعه وانا هجيلك تانى بس دلوقتى لازم امشى عشان متأخرش وهسأل وعلى الله يا طارق متاكلش كده هايدى هتقولى كل حاجه
طارق بابتسامه:اوامرك وشدها لحضنه جامد وكان فرحان
هايدى ابتسمت لما شافته فرحان كده
اسراء:يلا سلام عمر تحت
طارق:هايدى وصلى اسراء
هايدى نزلت معاها
هايدى:طارق بيعشقك
اسراء:وانا كمان والله
هايدى: ربنا يخليكوا لبعض
اسراء:امين يلا سلام
هايدى:سلام
هى راحت لعمر واحمد وروحوا
وكله نام اليوم ده وعشاقنا ناموا مرتاحين

وبس كده