ဖွင့်ဟလိုသောဆန္ဒ (တားမြစ်မှုကိုတမ်းတလိုသောဆရာတယောက်ရဲ့ပုံပြင်များ)

အပိုင်း (၈)

ဒီနေ့ကဆရာနေမကောင်းတာမို့အချိိန်ပိုမရှိ။ ကျောင်းဆင်းတာနဲ့မျိုးကျော်ကအိမ်ကိုတန်းမပြန်သေးဘဲရပ်ကွက်ထဲအလေလိုက်,လိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တော့ခြံဝမှာ မျိုးသူရကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ 'ဟေ့ကောင်...သူရ..ဘာလုပ်နေတာလဲ' 'အော်..အကို့ကိုဒီစာအုပ်တွေပေးမလို့...အကိုငှါးထားတာလေ' 'အော်...မင်းထမင်းစားပြီးပြီလား' 'အင်း.ပြီးပြီ' 'ဒါဆိုငါ့ကိုစာကူရှင်းပေးဦးကွာ..ဒီနေ့ဆရာထွန်းနိုင်နေမကောင်းတာနဲ့ငါတို့အချိန်ပိုမရှိတော့ငါနားမလည်တဲ့ဟာတွေရှင်းပြပေးလို့ရမလား' 'ရတာပေါ့..ရှင်းပြပေးမယ်လေ.'

မျိုးသူရက ကိုကြီးမျိုးကျော်အခန်းကိုခုမှစရောက်ဖူးတာ။ ကိုကြီးပုံစံကတေလေဂျပိုးဂျစ်ကန်ကန်ပုံစံဆိုပေမယ့်အခန်းကအတော်လေးရှင်းပြီးသပ်ရပ်တယ်။ ကုတင်ပေါ်ကအိပ်ရာခင်း၊ စောင်၊ ခေါင်းအုံးနဲ့ဖက်လုံးတွေကလည်းစီစီရိီရီ။ ပြီးတော့ခုထိုင်နေတဲ့စာရေးစားပွဲခုံမှာလည်းစာအုပ်တွေကညီညီညာညာ။ ကျောင်းစာအုပ်တွေထက်အပြင်စာအုပ်တွေများတယ်။ မျိုးသူရကစာအုပ်တွေကိုလိုက်ကြည့်မိတော့ ရသစာပေတွေဖြစ်ပြီး အဲထဲကစာအုပ်တအုပ်ကိုဆွဲယူကာလှန်လှောကြည့်နေတုန်းမှာပဲကိုကြီးသူရကရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတယ်။ 'ဆောရီးနော်..ငါကရေချိုးလိုက်မှစိတ်တွေကြည်လင်ပြီးစာလုပ်ရတာအဆင်ပြေလို့' ဆိုကာတဘက်နဲ့သူ့ခန္ဓာကရေတွေကိုပြောင်စင်အောင်သုတ်လိုက်တယ်။ ကိုကြီးသူရဘော်ဒီကအရမ်းမပိန်လွန်းဘဲ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ အားကစားလုပ်တဲ့ပုံပေါ်တယ်။ ဗိုက်ကြွက်သားတွေက ခါးမှာပတ်ထားတဲ့တဘက်အထက်မှာခပ်ရေးရေးလေးပေါ်နေတယ်။ ဂျိုင်းပြတ်အင်္ကျီတထည်ဝတ်ကာဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့အနားမှာလာထိုင်တဲ့ကိုကြီးဆီက ရေချိုးဆပ်ပြာနံ့ခပ်သင်းသင်းလေးကတိုးဝှေ့ထွက်နေတာမို့ လှုပ်ရှားနေတဲ့စိတ်တွေကိုတည်ငြိမ်အောင်စုစည်းပြီး ဒီနေ့သင်ခဲ့ရသမျှကိုပြန်ရှင်းပြလိုက်တယ်။

🎗️🎗️ 🎗️

ထွန်းနိုင်ကအတန်းချိန်မရှိတာမို့ ကျောင်းဝင်းထဲပတ်ကာ ဆေးလိပ်ခိုးသောက်နေတဲ့ကျောင်သားတွေကိုလိုက်ဖမ်းနေရတယ်။ တုတ်တချောင်းကိုင်ထားပြီး ဆေးလိပ်ခိုးသောက်နိုင်တဲ့နေရာတွေကိုလိုက်ကာစစ်နေပေမယ့်ဘယ်သူမှမတွေ့ရ။ နောက်ဆုံးမှာကျောင်းခန်းမနားကိုရောက်လာပြီး သေချာစစ်ကြည့်မယ်ဆိုကာခန်းမထဲဝင်လာခဲ့တယ်။ ခန်းမတခုလုံးကတိတ်ဆိတ်နေပြီး ပြတင်းပေါက်အချို့ကိုပိတ်ထားတာမို့နည်းနည်းမှောင်နေတယ်။ ဒီလိုနေရာတွေရောက်ရင်ထွန်းနိုင်စိတ်တွေထန်လာတတ်တယ်။ ခန်းမထိပ်မှာချထားတဲ့ခုံနားကိုသွားလိုက်ပြီး ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ထွန်းနိုင်စိတ်တွေကမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်။ ခုံပေါ်မှာကုန်းလိုက်ကာ ပုဆိုးကိုခါးပေါ်လိပ်တင်လိုက်ပြီး 'အား..လိုးပေးဗျာ..ကျတော့်ဖင်ကြီးကိုပြဲထွက်သွားအောင်လိုးပေး..အိုး..အာ့..အာ့' ဆိုကာဖင်လုံးကြီးတွေကိုညှစ်ရင်းထန်နေလိုက်တယ်။ ဖင်လုံးကိုလည်းနှစ်ချက်သုံးချက်လောက်ဆင့်ရိုက်လိုက်သေးတယ်။ ခဏနေမှလုံချည်ကိုပြန်ချကာခန်းမအပြင်ဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ပြန်သွားခါနီးမှ ခန်းမနောက်ဘက်ကိုသတိထားမိသွားတယ်။ ခန်းမနဲ့ကျောင်းခြံဝန်းကြားကနေရာလေးကဆေးလိပ်ခိုးသောက်လို့ကောင်းတဲ့နေရာပဲလေ။ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ။ ဆေးလိပ်သောက်နေတဲ့ကျောင်းသားတယောက်။ 'ဟေ့ကောင်..ဆေးလိပ်ချစမ်း' ဆိုကာတုတ်နဲ့နံရံကိုရိုက်ကာပြောလိုက်တော့ကျောင်းသားလေးကလန့်ဖျတ်ကာဆေးလိပ်ကိုပစ်ချလိုက်ပြီးထွန်းနိုင်ဘက်လှည့်လာတယ်။ 'ဟင်...ဘယ်သူများလဲလို့..လန့်သွားတာပဲဗျာ.' ဆိုကာမြေပြင်ပေါ်ကမီးမငြိမ်းသေးတဲ့ဆေးလိပ်ကိုကောက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ဆေးလိပ်ဖင်စီခံပေါ်ကသဲအချို့ကိုလေနဲ့ဖူးခနဲမှုတ်ကာ တရှိုက်ဖွာလိုက်တယ်။ 'ဟေ့ကောင်...မင်းကိုမသောက်နဲ့ပြောထားတယ်မလား' ကောင်လေးကတကယ့်ကိုပေစုတ်စုတ်နဲ့ဂျစ်ကန်ကန်လေး။ ကတုံးဆံပင်ပေါက်ကေကိုသေချာပုံသွင်းထားပြီး အနားတွေကိုဓါးနဲ့ရိတ်ထားတာမို့ရှင်းပြောင်ကာသပ်ရပ်နေတယ်။ နှာတံမြင့်မြင့်စင်းစင်းလေးနဲ့ ထူထဲမို့အစ်နေသောနှုတ်ခမ်းသားတွေကခပ်ရဲရဲလေး။ ကျောင်းစိမ်းဝတ်စုံကသူ့ခန္ဓာပိန်ပိန်ပါးပါးပေါ်မှာအနည်းငယ်ပွနေသယောင်။ 'အိုကေပါဗျာ...ဆရာကဟို...ဟိုခံတယ်ဆိုပြီးနာမည်ထွက်နေတဲ့ဆရာမလား' 'ဘာ...အရည်မရအဖတ်မရသွားပုပ်လေလွင့်တွေကိုငါဂရုစိုက်မယ်ထင်နေတာလား' 'ဟမ်...မထင်ပါဘူး...ဆရာကဒီလောက်ယောင်္ကျားပီသနေတာကို...အဲလိုခံစရာလားဗျာ..အဟားဟားး' 'တော်စမ်း..မင်းကဘယ်အတန်းကလဲ..နာမည်ကရော' 'ဆရာကျတော့်ကိုမသိသေးတာအံ့ဩတယ်ဗျာ...' 'ဟေ့ကောင်..ငါကမင်းသူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူးနော်..စကားပြောတာမရိုင်းနဲ့' 'အိုး..ဘယ်နားရိုင်းသွားလို့လဲ..ကဲပါ..ကျတော်ကိုယ့်ဟာကိုယ်မိတ်ဆက်မယ်...ကျတော့်နာမည်က သူရိန်မိုးတဲ့..D...' 'ရပြီ..မင်းဆက်မပြောနဲ့တော့..မင်းဘယ်သူလဲဆိုတာငါသိပြီ' စကားမဆုံးသေးခင်မှာဖြတ်ပြောလိုက်တာကြောင့်ကောင်လေးကတိတ်သွားတယ်။ 'မင်းကငါ့အကြောင်းကိုဖွတဲ့သူပဲ' 'ဟာာ...ဆရာ..နိုး.နိုး..ကျတော်မဟုတ်ဘူးနော်' 'မင်းကလွဲပြီးဘယ်သူရှိဦးမှာလဲ' 'ဆရာ့မှာကျတော်လုပ်တယ်ဆိုတဲ့သက်သေရှိလို့လား' 'အဲလိုမျိုးတော့မရှိသေးပေမယ့်..မင်းကသံသယဖြစ်စရာအကောင်းဆုံးပဲ' 'အဟား...ကျတော်ကသံသယဖြစ်စရာအဆင့်မှာပဲဆိုဘာလို့လာယ်ိုးစွပ်နေရတာလဲ' 'ငါ့ဘက်ကသက်သေမရသေးလို့ပေါ့' 'ဆရာသိလား..ကျတော်လည်းအဲစာရေးတဲ့ကောင်ကိုသိချင်တယ်...အဲကောင်ကိုသိရင်သူ့ဂုတ်ကနေဆွဲပြီးနံရံမှာကပ်မေးလိုက်မယ်...ဆရာ့ကိုဖင်လိုးတဲ့ကောင်ကဘယ်သူလဲ..မျိုးကျော်လားဆိုပြီး' မထီမဲ့မြင်ပြုံးလိုက်သောနှုတ်ခမ်းနဲ့အေးစက်စက်အပြုံးတွေကလူဆိုးလေးတယောက်ဆိုတာကိုဖော်ပြနေတယ်။ ပြီးတော့မြေပြင်ပေါ်ကဆေးလိပ်ကိုခြေထောက်နဲ့နင်းချေကာထွက်သွားတယ်။