ဖွင့်ဟလိုသောဆန္ဒ (တားမြစ်မှုကိုတမ်းတလိုသောဆရာတယောက်ရဲ့ပုံပြင်များ)

အပိုင်း (၁၀) ဇာတ်သိမ်း

ခပ်အေးအေးကျောင်းသားလေးတယောက်က ကျောင်းခန်းမဆောင်နောက်ကိုဝင်သွားတာမို့ ထွန်းနိုင်နောက်ကလိုက်သွားခဲ့တယ်။ ကျောင်းသားဆိုးတွေရဲ့အနိုင်ကျင့်မှုကိုမခံရအောင်ကာကွယ်ပေးရန်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ခန်းမနောက်ကိုရောက်သွားတော့မြင်ကွင်းကထွန်းနိုင်ကိုဆွံ့အစေတယ်။ ကျောင်းရဲ့နာမည်ကြီး သူရိန်မိုးကကျောင်းခန်းမနံရံကိုမှီကာ ခါးကိုကော့ပေးထားတော့ သူ့ရဲ့လီးကြီးမှာအတော်ပင်ရှေ့ကိုရောက်နေသလို။ လီးတုတ်ကြီးမှာလုံးပတ်တော်တော်ကြီးပြီးရှည်လျားနေတော့ လူခန္ဓာနဲ့မလိုက်ဖက်ပေ။ ထိုလီးတုတ်ကြီးကို ကောင်လေးကအောက်ကနေဒူးထောက်ထိုင်ကာခက်ခက်ခဲခဲစုပ်ပေးနေရရှာတယ်။ 'မင်းကွာ..စုပ်တာကြာပြီ...ခုထိသွားနဲ့ခြစ်နေတုန်းပဲလား.' ဆိုကာခေါင်းကိုတချက်ပုတ်လိုက်တယ်။ 'ဆောရီး.အကို...အကို့လီးကြီးကတအားကြီးတော့ကျတော့်ပါးစပ်နဲ့မဆံ့ဘူး' ဆိုကာလီးထိပ်လေးကိုငုံရင်းပြောလိုက်တယ်။ ထွန်းနိုင်မှာကောင်လေးစုပ်ပေးနေတဲ့သူရိန်ရဲ့လီးကိုကြည့်ကာ အာတွေခြောက်လာတယ်။ ထိုကျောင်းသားလေးနေရာကိုဝင်ယူပြီး သူကိုယ်တိုင်ပယ်ပယ်နယ်နယ်နဲ့သူရိန်စိတ်ကျေနပ်အောင်စုပ်ပေးချင်မိတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲသူတို့တွေလိုးဖို့ပြင်ကြတော့ထွန်းနိုင်ကနံရံကိုအကာအကွယ်ယူလိုက်ကာပုန်းနေလိုက်တယ်။ ကောင်လေးကနံရံကိုမှီကာပုဆိုးလေးမပြီးဖင်ကုန်းပေးထားတယ်။ သူရိန်ကနောက်ကနေလီးကိုကိုင်ပြီးထည့်နေတယ်။ 'အကို..ဖြည်းဖြည်းနော်..ကျတော်ခုမှခံဖူးတာ' 'သိပါတယ်ဟ..ငါလည်းလီးစုပ်ခံရတာပျင်းလာပြီ..ဖင်လိုးချင်လို့..ခဏလေးပဲနာမှာ..အောင့်ခံနော်..ပြီးရင်ကောင်းသွားမှာ.သိလား' ဆိုကာအချိုသပ်ပြီးလိုးဖို့ပြင်ဆင်နေတယ်။ လီးကကြီးလွန်းအားကြီးသလို ကောင်လေးရဲ့ကြောက်စိတ်ကြောင့်လီးမှာမဝင်နိုင်ဘဲအပေါက်ဝမှာတစ်နေပုံရတယ်။ 'စိတ်လျှော့ထားလေ...ဖင်ကိုညှစ်မထားနဲ့...မင်းပိုနာလိမ့်မယ်' ဆိုကာပြောလည်း ကောင်လေးမှာကြောက်နေတယ်။ 'အကို..နာတယ်ဗျာ' 'လီးပဲ...လီးထိပ်တောင်မဝင်သေးဘူး' 'ဒါပေမယ့်ကျတော်အရမ်းနာနေပြီဗျ' ထွန်းနိုင်မှာကြည့်ကာအားမရတော့သလို၊ ဖင်ထဲကလည်းလီးဆာတဲ့ခံစားမှုတွေကလှိုက်တက်လာတယ်။ လီးဆိုပေမယ့် တခြားလီးတွေထက်လိုးချင်စိတ်ပြင်းပြနေတဲ့သူရိန်ရဲ့လီးကြီးကိုသာတပ်မက်မိတယ်။ 'ဟေ့ကောင်တွေ..ဒါဘာဖြစ်နေကြတာလဲ' ဆိုကာအော်လိုက်တော့ ကျောင်းသားလေးရော၊ သူရိန်ပါကြောက်လန့်တကြားလှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။ ကျောင်းသားမျက်နှာကကမ္ဘာပျက်ကပ်နဲ့ကြုံနေရသလိုကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေပေမယ့် သူရိန်မျက်နှာဘေးကတော့လုံးဝအကြောမသေဘဲရမ္မက်ထန်နေသေးတယ်။ 'မင်းသွားတော့..သူရိန်.မင်းနေခဲ့' ဆိုတော့ကျောင်းသား​လေးကရှေ့ကနေသုတ်ခြေတင်ပြေးတော့တယ်။ 'သူရိန်..ဒါကြီးကဘာဖြစ်နေတာလဲ' 'လိုးနေတာလေ...အခုဆရာလုပ်တာလိုးမယ့်သူမရှိတော့ဘူး' 'မင်းအရမ်းထန်လွန်းပါလား...မင်းလီးကအခုထိအရှိန်မကျနိုင်သေးဘူးလား' တောင်မတ်နေတဲ့လီးကြီးမှာနည်းနည်းလေးမှကျမသွားရုံတင်မက ပို၍ပင်ကြီးလာသလိုထင်ရတယ်။ 'ဟုတ်ပ..ခုမှလီးကသူအောင်းရမယ့်တွင်းကိုအနံ့ရသွားပုံပဲ...ပိုပြီးတောင်ကြီးလာတယ်' 'ဘာပြောတယ်..သူရိန်' 'အော်...ဒီလိုပါပဲ...လိုးရမယ့်သူတွေ့သွားပုံပဲလို့' 'မင်းတော်တော်လိုးချင်နေပုံပဲ' 'ဟုတ်တယ်ဆရာ...ကျတော့်လီးကဖင်မလိုးရသရွေ့ဘယ်တော့မှကျသွားမှာမဟုတ်ဘူး..ပြီးတော့ဆရာ့ကိုကျတော်လိုးချင်တယ်.' 'ဘာပြောတယ်..သူရိန်' 'အဟား..လန့်သွားတာလား...ဆရာကမျိုးကျော်နဲ့ခံနေတာကိုကျတော်သိနေတာပဲ..ရှက်မနေပါနဲ့..အဲစာကိုကျတော်ရေးခဲ့လို့တောင်းပန်ပါတယ်..ခုတော့ကျတော့်လီးကြီးကိုအတောင်ကျသွားအောင်ကူပေးပါဦး' ထွန်းနိုင်မျက်နှာကိုဒေါသထွက်ချင်ယောင်ဆောင်ထားရပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့မမူချင်တော့ပေ။ ဒူးထောက်ကာသူရိန်လီးကြီးကိုစုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ 'အား..ဆရာ..အာ့...' ဆရာကျလွန်းတဲ့ထွန်းနိုင်လီးစုပ်ပေးမှုတွေကြောင့် သူရိန်ကိုကောင်းလားလို့မေးစရာမလိုလောက်အောင်သူ့ညဉ်းသံတွေထဲကတဆင့်သိနိုင်တယ်။ လီးဘယ်လောက်ပင်ကြီးကြီး အစုပ်ဝနေသောထွန်းနိုင်အဖို့ အေးဆေးသက်သာရှိလှတယ်။ လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲမှာနေရာလပ်မရှိအောင်ဆွဲစုပ်ယူရင်း ဟန်ပါပါစုပ်ပေးနေတဲ့ဆရာ့ကိုကြည့်ကာ သူရိန်ဖီးလ်တက်နေတယ်။ ဆရာကဖင်ခံပေးတယ်ဆိုတဲ့စကားကိုကြားကတည်းက သူဆရာ့ဖင်ကိုမျက်စိကျနေခဲ့တာ။ ခုတော့သူ့စိတ်ကူးတွေအကောင်အထည်ပေါ်လာတော့မှာမို့ဝမ်းသာကြည်နူးနေမိတယ်။ လီးစုပ်ပေးနေတဲ့ဆရာ့မျက်နှာကျကလည်းတော်တော်ကြည့်ကောင်းတယ်။ မျက်လုံးလေးကိုမှေးစင်းလျက်လျှာပေါ်မှာလီးကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ရင်း ထုလိုက်စုပ်လိုက်လုပ်နေပုံက သူရိန့်ကိုအရည်ပျော်စေတယ်။ 'အား..ဆရာရေ...ကောင်းလိုက်ဗျာ...ဆရာစုပ်နေပုံကအရမ်းမိုက်တယ်' ပြောရင်းဆရာ့မျက်နှာလေးကိုပွတ်ပေးနေတယ်။ ခဏနေတော့ 'အချိန်မရဘူး..မြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တော့နော်' ဆိုကာပုဆိုးကိုခါးပေါ်လုံးတင်ပြီး နံရံကိုမှီကာဖင်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ဆရာ့တင်ပါးတွေကဖြူဖွေးပြီးလုံးဝန်းစွင့်ကားနေတော့သူရိန်စိတ်တွေပြင်းထန်လာရတယ်။ ဖင်လုံးကိုလက်နဲ့ခပ်ဖွဖွလေးညှစ်ရင်းတချက်ငုံနမ်းလိုက်ကာလိုးဖို့လီးထည့်လိုက်တယ်။ လက်နဲ့ဆွစရာမလိုတော့တဲ့ဆရာစအိုဝကနူးအိကာပွပြဲနေတယ်။ တွံတွေးနည်းနည်းလေးထွေးကာလီးကိုအဆုံးထိထည့်ချလိုက်တော့တယ်။ 'အိုး..ကောင်းလိုက်တာ..သားရေ..အိုး' ဆရာလည်းသူ့ဖင်ထဲလီးဝင်လို့ကောင်းသွားသလို သူရိန်လည်းနူးညံ့ပူနွေးတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့်ဖီးလ်တွေဆောင့်တက်လာတယ်။ ဆရာ့ဖင်လုံးကြီးတွေကိုနောက်ကကိုင်ကာခပ်ပြင်းပြင်းလေးလိုးဆောင့်မိတယ်။ ညဉ်းညူသံတွေကကျောင်းခန်းမနံရံနဲ့ကျောင်းခြံစည်းရိုးအုတ်နံရံကြားကလမ်းကျဉ်းလေးထဲမှာပျံ့လွင့်နေတယ်။ ဆရာရဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကကြီးတော့ ပိိန်ပိန်သွယ်သွယ်လူပျိုလေးမှာ ဆရာ့ကိုယ်လုံးကိုနောက်ကနေသိုင်းဖက်ကာခြေဖျားထောက်လိုးတော့တယ်။ လက်တွေကိုလည်းဆရာ့အင်္ကျီအောက်ကနေလျှိုသွင်းကာနို့ကြီးကြီးတွေကိုဖိညှစ်ဆော့ကစားနေသေးတယ်။ 'အား.ကောင်းတယ်ဆရာ..အိုးးး..အိုးးးး' သူရိန်အရှိန်ရလာတယ်။ လိုးရတာပိုပြီးကောင်းလာသလိုဖီးလ်တွေလည်းတော်တော်တက်လာတယ်။ ဆရာကသူ့ဖင်ကြီးကိုကော့ပေးထားပုံကလည်းသူရိန်ရဲ့လိုးချက်တွေကိုပိုပြီးပြင်းထန်စေတယ်။ 'အား.ကောင်းလိုက်တာ..သားရေ..ဆရာ့ဖင်ကြီးကိုအားထည့်လိုးပေးစမ်းပါ..ဆရာဖင်ကြီးကိုပြဲအောင်လ်ိုးပေးပါကွာ' 'ဟုတ်ဆရာ...စိတ်ချ...ကောင်းကောင်းလေးလိုးပေးမယ်နော်' ဖင်ကြီးကကော့လာလေ သူရ်ိန်လိုးရတာပိုကောင်းလာလေဖြစ််ပြီး ဆရာ့ရဲ့ဖင်ခံချင်စိတ်ကလည်းတရိပ်ရိပ်တိုးလာတယ်။ သူရိန်အဖို့ဆရာ့ရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေဟာစားမကုန်နိုင်လောက်အောင်ကိတ်ထလွန်းပြီး သူ့ရဲ့ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှတဲ့လီးကြိီးအတွက်သင့်တော်တဲ့စအိုပေါက်တခုဖြစ်နေတယ်။ အဝင်အထွက်ညက်ညောကာခပ်ပြဲပြဲစအိုဝရဲ့လျော့ရဲနေတဲ့နှုတ်ခမ်းသားတွေကလည်းဆောင့်ချက်တိုင်းမှာပန်းတပွင့်လိုအပြင်ကိုကျွံထွက်လာတတ်တာမို့ ကြည့်လိုးရတာဟာတော်တော်အရသာရှိလှတယ်။ ယိုင်လဲမကျအောင်ထောက်ကန်ထားတဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်းတုတ်ခဲကာမာတောင့်နေတယ်။ သူရိန်အတွက်မြင်မြင်သမျှဆရာ့ရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတခုစီဟာ တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိစေပြီးလိုးရတာအားပါစေတယ်။ 'သား..ခန်းမထဲသွားရအောင်' ဆိုကာဆရာကသူ့ပုဆိုးကိုအောက်ချပြီး ခန်းမဘက်ထွက်သွားတော့သူရိန်လည်း လီးထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့နောက်ကနေကပ်လိိုက်ခဲ့တယ်။ ခန်းမရဲ့ထိပ်ကခုံပေါ်မှာဆရာကပက်လက်လှန်ပြီးခြေကိုကားပေးထားတာမို့ ဆရာ့ဖင်ပေါက်ကရှင်းလင်းပြတ်သားစွာနဲ့ပွင့်အာပြဲနေတယ်။ သူရိန်ကဆရာ့ဖင်ပေါက်ကိုလီးထိပ်လေးနဲ့ထိုးဆွဆော့ကစားရင်း လီးကိုအဆုံးထိတိုင်ထိုးချလိုက်တော့တယ်။ 'အိုး...ကောင်းလိုက်တာ...သားရေ...' လီးကြီးတချောင်းလုံးကဆရာ့ဖင်ထဲကိုရှောရှောရှူရှူဝင်ရောက်နေပြီးဆောင့်ချက်တိုင်းကအားအပြည့်ရှိလှတယ်။ တဖတ်ဖတ်လိုးသံတွေကသူရိန်ကိုရော ဆရာကိုပါတက်ကြွတဲ့လိင်စိတ်တွေကိုလှုံ့ဆော်ပေးနေတယ်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုကိုင်မြှောက်ပြီး သူရိန်ကိုခပ်စူးစူးလေးကြည့်နေတဲ့ဆရာ့မျက်ဝန်းတွေကရမ္မက်ခိုးဝေနေတယ်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်းကြယ်သီးတပ်မထားသော အင်္ကျီရင်စေ့ကြားထဲမှာအထက်အောက်နိမ့်ချေမြင့်ချေဖြစ်နေတယ်။ 'ကောင်းတယ်..အိုး..အိုးးး...' ဆရာ့ရဲ့ဖီးလ်သံတွေကလည်းသူရိန်နားထဲမှာအားဆေးတခုလိုဖြစ်နေတာမို့ ဆရာအော်ညဉ်းတိုင်းအရှိန်ပိုတိုးကာဆောင့်လိုးပေးမိတယ်။ 'ကြိုက်လား..ဆရာ..ကောင်းတယ်မလား...ဟင်..ကျတော်လိုးနေတာအားရတယ်မလား' 'ဟုတ်..အရမ်းကောင်းတယ်..သားလိုးပေးတာအရမ်းမိုက်တယ်ကွာ..ဆရာ့ဖင်ကြီးကိုသာနေ့တိုင်းလိုးပေးနေရင်ကောင်းမှာပဲ.' 'စိတ်ချဆရာ...ဟောဒီကတပည့်အလိမ္မာလေးကဆရာကျေနပ်အောင်နေ့တိုင်းလ်ိုးပေးမယ်' သူရိန်ကပြောရင်း အင်္ကျီကြားထဲကနို့နှစ်လုံးကိုလှမ်းကာညှစ်လိုက်တယ်။ အိစက်ကာတင်းရင်းနေသောနို့နှစ်လုံးမှာလည်းဆုပ်နယ်ရတာကောင်းလှတယ်။ သူရိန်လိုးရတာတော်တော်ဇိမ်ပါလှပြီး အပေးကောင်းလွန်းတဲ့ဆရာကြောင့်လရည်တွေကထွက်ဖို့တာစူနေလှပြီ။ သို့ပေမယ့်ပြီးသွားမှာနှမြောနေတာကြောင့်ထိန်းကာလိုးနေသေးတယ်။ 'ဆရာ..ကုန်းပေးဗျာ' ယောင်္ကျားဆန်တဲ့ဆရာ့ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေကိုရှောင်လွှဲဖို့နဲ့ ပြီးချင်စိတ်ကိုအာရုံလွှဲဖို့တမင်ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ တင်းရင်းနေတဲ့ဖင်နှစ်လုံးက ကုန်းလိုက်တော့မှပိုပြီးစွင့်ကားကာကွဲထွက်လာတယ်။ ဖင်နှစ်လုံးကြားကစအ်ိုဝမှာလည်းတွင်းပေါက်တခုလိုပြဲအာနေသေးတယ်။ ဆရာကလီးမထည့်သေးဘဲဖင်ကိုငေးကြည့်နေတဲ့သူရ်ိန်အား 'သား...လိုးတော့လေ...ဆရာ့ဖင်ကြီးကိုသားလီးကြီးထည့်ပြီးအားပါးတရလိုးပေးတော့' 'ဟုတ်..ဆရာ' ဆိုကာလီးထည့်ပြီး ဆရာ့ခါးကိုကိုင်ရင်းအားပါးတရဆောင့်လိုးပေးလ်ိုက်တယ်။ ဆရာကိုယ်တိုင်ကလည်းဖင်ကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးရင်းအလိုးခံနေတာမို့ သူရိန်မှာထိန်းမနိုင်သိမ်းမရနဲ့လရည်တွေထွက်ချင်လာတယ်။ 'အား.ဆရာ..ကျတော်မရတော့ဘူး..အိုး.အိုး.အိုးး..လာဗျာ...ကျတော့်လရည်တွေလာသောက်ပေး' ဆိုကာဖင်ထဲကလီးကိုထုတ်ပြီး မျက်နှာပေါ်အပန်းခံပေးဖို့တောင်းဆိုတော့ ဆရာလည်းခုံပေါ်ကဆင်းကာ အောက်မှာဒူးထောက်ထိုင်ပြီးနေလိုက်တယ်။ ဆရာရဲ့ရှင်းသန့်နေသောမျက်နာနဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးထူထူကြီးတွေပေါ်မှာလရည်ပျစ်ပျစ်တွေကိုအရှိန်မထိန်းနိုင်စွာနဲ့မြောက်များစွာပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။ 'အိုး.အိုး..အိုးးး' သူရိန်ရဲ့လရည်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေကဆရာ့မျက်နှာတခုလုံးမှာပြည့်လျှံသွားတော့တယ်။ 'ကောင်းလိုက်တာဗျာ' သူရိန်ကပြောရင်း ထုတ်ထားဆဲဖြစ်တဲ့ဆရာ့လျှာပေါ်မှာလက်ကျန်လရည်တွေကိုခါထုတ်လိုက်တယ်။