ဖွင့်ဟလိုသောဆန္ဒ (တားမြစ်မှုကိုတမ်းတလိုသောဆရာတယောက်ရဲ့ပုံပြင်များ)

အပိုင်း (၆)

'ကိုကြီးမျိုးကျော်လုပ်ပါဦး..အကိုရောလိုးချင်နေတာမလား' 'ဟေ့ကောင်တွေ..ငါပြောပြီးပြီလေ..ဒဲ့သွားချလို့' အနားမှာဆေးလိပ်လေးငါးလိပ်ကိုင်ပြီးစောင့်နေတဲ့ ကျော်သက်ခိုင်တို့အုပ်စုကိုစိတ်မရှည်သလ်ိုပြောလိုက်တယ်။ 'ဟာ..အကိုကူစပေးလေ..ခြောက်ယောက်တယောက်ဝိုင်းဗျင်းရင််ပွဲတော်တော်လှမှာနော်' 'မင်းတို့ဟာကမလွန်ဘူးလား..ဟိုကဖာသည်မဟုတ်ဘူး.' 'ဟာ..ဆရာဇော်မျိုးဆီဖင်ခံနေတာကိုကြီးမှမမြင်ဖူးတာ...ဆရာဇော်မျိုးဆောင့်ချက်တွေကကျတော်တို့ငါးယောက်ပေါင်းသလောက်ရှိတာဗျာ..အဲဒါကိုကုန်းကုန်းကြီးခံပေးနေတာများ..အားရစရာပဲ' မျိုးကျော်ပြုံးလိုက်တယ်။ သူနဲ့ကိုဝင်းသိန်းကြားထဲပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံနေတဲ့ဆရာ့ကိုပြလိုက်ချင်သေးတယ်။ သူတို့မျက်နှာနဲ့လေသံတွေကမျိုးကျော်ကဆရာကြီးတဆူလိုအားကိုးနေကြတယ်။ ဒါကြောင့် 'ကဲ..ဒါဆိုဒီနေ့ငါလှုပ်ရှားပေးမယ်..တခုရှိတာကမင်းတို့ပါးစပ်လုံဖို့နဲ့ ဆရာဇော်မျိုးနဲ့ကိစ္စလိုမျိုးတွေ့ရာလူလျှောက်မပြောဖို့လိုတယ်' 'အာ..ကျတော်တို့ဘယ်သူ့မှမပြောဘူး..အဲဒါကလည်းကိုယ့်အကိုကြီးမို့ပြောပြတာ..ဒီကိစ္စကိုဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကောင်တွေမသိဖို့အရေးကြီးတာ..ကျတော်တို့ခြောက်ယောက်ပဲဆရာ့ကိုစိတ်ကြိုက်ဖြိုကြမယ်' 'ငါ့ကိုတလတိတိနေ့တိုင်းဆေးလိပ်တိုက်ရမယ်..မင်းတို့ဘက်ကပျက်ကွက်တာနဲ့ငါ့အကြောင်းသိတယ်နော်' 'စိတ်ချပါဗျာ...ဒီညနေသာအဆင်ပြေအောင်လေးလုပ်ပေးစမ်းပါ..' မျ်ိုးကျော်က ကျော်သက်ခိုင်လက်ထဲကဆေးလိပ်တွေကိုယူကာထွက်လာခဲ့တယ်။

🎗️🎗️ 🎗️

ထမင်းစားနေတဲ့ဆရာ့နားကိုသွားကာ 'ဆရာ...ဘာနဲ့စားလဲဗျ' 'ကြက်သဲကြက်မြစ်နဲ့သားလေး...စားချင််လို့လား' 'ဟင့်အင်း..ကျတော်စားပြီးပြီ...ကျတော်စားချင်တာဒီဟာ' ဆိုပြီးဖင်ကြီးကိုလှမ်းညှစ်လိုက်တာကြောင့် ထွန်းနိုင်တချက်တွန့်သွားတယ်။ အဆောင်မှာဆိုပေမယ့်ကျောင်းချိန်ဖြစ်တာကြောင့်လူတွေအချိန်မရွေးရောက်လာနိုင်တယ်လေ။ 'မျိုးကျော်...ကျောင်းချိိန်ကြီးတော့ရှောင်လေ..' 'ကျတော်နဲ့ကျရှောင်ပြီး ကိုဝင်းသိန်းနဲ့ကျသွားကုန်းသေးတာပဲ..ဒါနဲ့ဆရာဇော်မျိုးရောအခုတလောလိုးပေးသေးလား' ထွန်းနိုင်ကမျိုးကျော်ကကြည့်လိုက်ပြိီး 'အင်း..လိုးပေးတယ်...ဘာဖြစ်လို့လဲ' 'ဆရာ့ကိုလိုးချင်နေတဲ့ကောင်လေးငါးယောက်ရှိတာကိုရောသိလား' ထွန်းနိုင်မသိချင်ယောင်ဆောင်လျက် 'ဘာ..ဘယ်သူတွေလဲ' 'ဆရာ့တပည့်ကျော်တွေပေါ့...ဆရာ့ဖင်ကိုလိုးချင်နေတာသေလိုဖြစ်နေကြပြီ..အဲဒါအချိန်ပိုကျရင်ခံဖို့ပြင်ဆင်ထားတော့' မျိုးကျော်စကားကအသိလာပေးသလိုလို၊ အမိန့်လာပေးသလိုလိုနဲ့ပြောပြီးထွက်သွားတယ်။