Tardiness ٭ Ryeji

Bölüm 9 - Farklı Açıdan

evett hız kesmeden devam ediyoruz, bu bölümde Yeji'nin hayatını öğreneceksiniz.

🪐

Yazarın Anlatımından

Genç kız dolmuş durağında etrafına bakınıyor duruyordu, daha bir kaç dakika öncesinde evine gidecek olan dolmuşu kaçırdığı için ikincisini bekliyordu. Gözleri ara sıra birkaç metre ilerideki kafeye kayıyordu, mantık iradesi oraya katiyen yaklaşmamasını söylerken kalbi en azından Ryujin'in eski düzenine devam ediyor mu diye kontrol etmek istiyordu.

Kolunda takılı olan gümüş rengi saate baktı. Kafenin kapanma saati yaklaşmıştı. Daha öncesinde sürekli o kafeye gittiğinden açılış ve kapanış saatleri ezberinde kalmıştı. Kütüphane günleri sonrası kafede arkadaşları ile oturup sohbet etmek iyi geliyordu ona.

"Dayanamayacağım ben." dedi ve bir anda banktan kalktı. En sonunda kalbinin sesine boyun eğmiş mantığını geri plana atmıştı. Üzerine çeki düzen verip okuduğu romanı büyük kol çantasına attı.

"Neye?" arkasından gelen sesle birlikte olduğu yerde zıpladı. Bu ses çok sevdiği ama şu sıralar aralarının biraz limoni olduğu arkadaşının sesiydi. Bakışları onun ikindi güneşi ile parlayan sarı saçlarına kaydı, bu saç rengini birlikte seçmişlerdi ve fazlası ile yakışmıştı Lia'ya.

"Hiç." deyiverdi Yeji rahatsız hareketlerle yerinde kıpırdanarak. Arkadaşı onu gözlerini kısmış şüpheli şekilde izliyordu ve bundan bir haberdi. Duygularını anında dışına yansıttığından arkadaşlarının onun ne sakladığını öğrenmesi kolay oluyordu.

"Kafeye bakıyordun." dedi sarışın olan biraz durgun sesiyle. Yeji anında bakışlarını ondan kaçırdı ikisi de orada Ryujin'in olduğunu biliyorlardı. Yeji kendisini ona nasıl açıklayacağını düşünemiyordu büyük bir yanlış anlaşılma ortadaydı. Lia, Ryujin'den ilk gördüğü andan beri hoşlanıyordu ve bunu en iyi bilen Yeji'den başkası değildi. Bu yüzden arkadaşına ihanet etmiş gibi hissediyordu.

"Hayır yok öyle bir şey." dedi Yeji kabullenmeyerek. Halbu ki kafenin sallanan tabelasından ve camlarından gözünü ayırmamıştı son yarım saat içinde. Bu bilgiyi Lia'nın bilmesine hiç gerek yoktur diye düşündü.

"Ryujin çalışıyor mudur?" diye sordu Lia kısılmış gözlerini kafenin renkli duvarlarına dikerek, bir yandan dudaklarını kemiriyor elindeki pet şişeyi sıkıyordu. Yeji arkasını dönüp kafeye baktı, kendisi de merak ediyordu ama gidip bakmamıştı. Buna yüzünün olmadığını biliyordu. İki hafta önce çok kötü bir tartışmaya girmişlerdi ve onun hakkında şaşırtıcı şeyleri öğrenmişti.

"Bilmiyorum." dedi Yeji tekrar banklara ilerlerken. Durak kulübesinde bekleyen birkaç teyzeden başka kimse yoktu ama birazdan burası öğrencilerle dolacağından emindi. Erken davranıp ilk gelecek olan dolmuşa binmeyi düşünüyordu.

"Hey Yeji diyorum ki kafeye gidip oturalım, canın sıkkın gibi konuşuruz hem de Ryujin'i görmüş olurum." dedi arkadaşının tepesinde dikilerek. Sağ elini onun önüne uzatıp uysalca davet etmişti. Yeji onunla konuşmanın iyi bir karar olacağından hem fikir olmuştu.

"Kahveler senden ama." dedi ve kendisine uzatılmış olan eli tuttu. İkisi el ele kafeye geçtiler. Girişte onları karşılayan bir hava balonu vardı, Lia hızını alamayıp elini sallayan balona bir beşlik çaktı. Yeji onun tatlılığına sesli şekilde gülmüştü.

Kasanın olduğu taraflara ilerlediler ama ikisi de ne Ryujin'i ne de onun arkadaşlarını görebilmişlerdi. Lia kasiyerin yanına geldi. Yeji ise onun hemen arkasında etrafa bakınıyordu, Ryujin'i burada görememek ona endişe vermişti.