physics-hanzeh

on dokuz.

Bölüm uzunluğu ve sıklığı oyla yorum sayısına göre yapılıyordur (birde moduma göre)

İyi okumalar aşklarımmmm

. . .

"Zehra, kurban olayım bir şey yapma tamam mı? Bütün kayısılarımı sana verebilirim."

Hazırlanırken yanımda kafamı siken Mile, bana bir olay çıkarmamam için yalvarıp duruyordu. Olay çıkarmak gibi bir niyetim yoktu. Adamla 'düzgünce' tanışıp günümü bitirmek istiyordum sadece.

"Ne kafa siktin ya Mile. Tamam anladık, bir şey yapmayacağım."

"Emin misin?"

"Evet."

"Yemin et."

"Yürü git Vargas." Bana köpek bakışı atan Vargas'ın yüzünü elimle ileri itip mutfağa doğru ilerlerken o da peşimden sümüklü böcek gibi takip edip duruyordu.

Dolaptan su alıp kafaya dikerken bile bana hala mal mal bakıp duruyordu. "Vargas, böyle devam edersen ikinci dakikadan kavgayı çıkarırım."

"Gitmem için tek bir şartım var."

"Ne var!"

"O yemini ediceksin."

"YEMIN EDERIM VARGAS! ALLAH ŞURACIKTA BELAMI VERSIN EĞER KAVGA CIKARTIRSAM!"

"Ha tamm oldu şimdi." Bir işgali başarılı sonuçlandırmış edasıyla yanımdan ayrılan Vargas'ı dövmemek için zor tutuyordum kendimi. Beni ne ara kavgacı biri yapmıştı bu salaklar? Kavgacı mı duruyordum? Yoo gayette normal duruyordum.

"Vargas."

"Efendim?" Yüzümdeki sorgulayıcı bir bakışla Vargas'a bakıyordum.

"Şu güzel sıfatıma bak, sence kavgacı mı duruyorum?"

"Öyle bakarsan tabiki de kavgacı dururursun."

"Peki ya böyle?" Yüzümü ifadesiz bir şekile büründürüp karşımda tek kaşını kaldırmış, elleriyle çenesini okşayan kadına tekrardan aynı soruyu sormuştum.

"Çok sıkıcı, duygusuz duruyorsun."

Bu sefer büyük bir gülüşle aynı soruyu tekrarlamıştım.

"Peki ya şimdi?"

"Çok itici duruyorsun."

"Aman be sende hiçbir şey beğenmiyorsun ama." Elimdeki kıyafeti üzerine fırlatıp kollarını birbirine bağlamış, yüzümü somurtan bi ifadeyle Mile'nin çaprazındaki koltuğa atmıştım kendimi.

"Şu anda da şımarık zengin çocuğu gibi duruyorsun Zehra."

"Odana siktirip gider misin? Ayrıca ben ne şımarığım, ne iticiyim, ne sıkıcı, ne de duygusuzum. "

"Ne de zenginsin."

"Vargas kalk ve aşağı in." Tıpış tıpış aşağı inen Vargas'ı kapının önünde duran çantamı aldıktan sonra arkasından takip etmeye başlamıştım. Aşağıda kızlar ve Ebrar'ın omuzuna kafasını koyan bi Kenan bekliyordu.

"Selam gençler."

"Selam Zehraaa! Bu ne güzellik ablam."

"Oyy seni yerim Kenan'ım yavrumm!"

"Sanarsın kendi evladı, altı yaş var aranızda sadece Zehra."

"Aramıza girme Ebrar yılanı." Kenan kafasını omuzuma koyarak bir bebek edasıyla bana sarılıyordu.