19 Haziran 2003
Annem geçen sene vefat etti. Zaman zaman annem aklıma gelince onu düşünüp üzülüyorum. Ama önemli değil ya. Beni seven bir kişiyi kaybetsem de bir kişi hala yanımda. Abim hala yanımda.
Aslan abim benim. Abim kendine bir iş buldu. Öğretmen olarak çalışıyor artık. Ben de üniversiteyi kazandım. Abimden harçlık alıp üniversiteye otobüsle gidip, otobüsle dönüyorum.
Babamla küçücük bir kavga ettik ama olsun. Önemli değil. Çünkü abim var. Babama "Beni neden sevmiyorsun?" diye soru sordum. Babamsa bana çok katı bir ses tonuyla "Kız olduğun için," dedi. Çok da umurumdaydı sanki. Sevmezsen sevme be. Abim beni seviyor. Onun sevgisi bana yeter.
Bir günlüğüne üniversiteyi ihmal ettim. Marketten çikolata ve çiçek aldım ve sonra da abimin okuluna gittim. Onu okuldayken karşıladım. Birbirimize sarıldık. Abimin ilk ders günü bitene kadar okulda oturup bekledim.
Sonra beraber okuldan çıkıp parka gittik. Parkta biraz gezdik. Abim çiçekçiden çiçek aldı bana. Hayatımın en güzel günü olabilirdi. Bir restorana girdik ve yemek yedik. Yemek yedikten sonra hava karardı. Hava kararınca da lunaparka gittik. Çarpışan arabalara bindik. Teşekkür ederim, abi. Seni çok seviyorum, benim kahramanım.
Gece düşünce de eve geldik işte. Abim eve gelirken patlamış mısır aldı. Akşam patlamış mısır yiyerek en sevdiğimiz diziyi izledik.
