çarşamba
"Bugünlük bu kadar yeter. Dağılabilirsiniz."
Yorgunlukla kendimi odadaki koltuğa bırakıp gözlerimi ovuşturdum. Saatlerdir stüdyodaki ışığa maruz kalmaktan gözlerim uyuşmuştu.
Çok az şey yapmama rağmen o kadar yorulmuştum ki oturduğum yerde uyuyakalmamak için adeta savaş veriyordum. Pes edip yatacakken yanağıma değen buz gibi şeyle çığlık atıp arkama döndüm. "Hass- Nilou? N'apıyorsun lan?"
Nilou utançtan kızardı. "Özür dilerim bu kadar soğuk olacağını tahmin edememiştim. Belki biraz serinletir diye ikimize de gazoz almıştım." Elindeki gazozlardan birini bana uzattı. "İster misin?"
İçeceği Nilou'dan aldım. "Sağol. Otursana sen de." Nilou'nun rahat oturabilmesi için biraz yer açtım.
Nilou çekinerek yanıma oturdu. İkimizden de çıt çıkmayınca boş boş oturmamak için konu açtım. "Bugün de amma sıcaktı."
"Evet. Stüdyoda klima olmaması da pek yardımcı olmadı."
"En azından tüm fanlar bize dönüktü."
"Evet." Ortam tekrar sessizleşince Nilou elindeki gazozun kapağıyla oynamaya başladı.
"Bu senin ilk çekimindi değil mi? Nasıl geçti?"
"Şey, sayılır. Daha önceden dizi kapakları için çekim oluyordu ancak ilk kez böyle bir projede çalışıyorum." Nilou bana döndü. "Bugünkü acemiliğimin kusuruna bakma lütfen. Senin gibi biriyle çalışabilmenin benim için anlamı çok büyük. İlk çıkışından beri büyük bir hayranınım. Hatta ilk oyunculuk seçimlerime katılmak için gereken cesareti senin sanat hakkındaki konuşmalarını izlerken almıştım. Yaptığın iş o kadar güzel ki..."
Nilou elindeki içeceği dökmemek için hafifçe elini iki yana salladı. "Böyle aniden yükseldiğim için özür dilerim. Ama insan her gün idolüyle tanışmıyor ne de olsa."
Hafifçe güldüm. "Gerçekten sorun değil Nilou. Emin ol gözünde o kadar büyütmen gereken birisi değilim. Ayrıca sen de çok yetenekli bir kızsın. Kısa zamanda işi kavrayacağına eminim." Dediklerimde dürüsttüm. Nilou'nun oynadığı birkaç filmi izlemiştim ve övüldüğünden de çok başarılı bir oyuncu olduğunu düşünüyordum. Rolünün derinliğini kavrayıp izleyiciye çok doğal bir şekilde aktarabiliyordu. Sektörde yeni sayılmasına rağmen sonraki projelerini merakla beklediğim nadir oyunculardan biri olmuştu bile.
"Ah teşekkür ederim. Bir büyüğümden böyle sözler duymak benim için çok onurlandırıcı. Furina'yı dinleyip bu işi kabul ettiğim için çok mutluyum."
Duyduğum isimle gözlerim sonuna kadar açıldı. "Furina mı?"
Nilou beni onayladı. "Evet."
"Furina de Fontaine?"
"Evet. Ne oldu ki?"
"Furina'yla arkadaş mısınız?" Nilou'nun Furina'yı tanıması şaşırtıcı değildi ne de olsa kızın oynadığı filmlerin yapımcısı Furina'ydı. Ama eğer arkadaşlarsa Furina ile tanışabilirdim. Düşündüğüm şeyle anında içimi suçluluk duygusu kapladı. Nilou'yu sırf hayranı olduğum biriyle tanışmak için kullanmak istemiyordum.
"Evet. Hayranı mısındır?"
"Hem de nasıl. Festival için çıkardığı kısa filmi izledin mi? Evet konusu ve işleyişi çok güzel ama beni asıl çeken şey kullandığı detaylar. Karakterin kostümlerinde bile hikayeyle bağdaştırabileceğin ayrıntılar bulunuyor. Renk seçimleri de olağanüstü. İzleyicinin dikkatini nasıl yönlendireceğini çok iyi biliyor."
