Chapter 2

907 37 10
                                    

Alin-Da past
"อลินดา"เสียงไนออลดังจากข้างหลังฉัน ฉันโผกอดแน่นปล่อยโฮ

"ไนออลทำไงดีฉันติดต่อแคนดิซไม่ได้เลย!!"ฉันพูดกดโทรฯหาแคนดิซรัวๆ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ ไนออลปลอบฉันอยู่นานสองนาน

"เดี๋ยวหล่อนกลับมา สงสัยหายออกไปแฮงค์เอ้าท์กับกลุ่มเพื่อนอีกล่ะมั้ง"เลียมพูด ฉันคลายกอดจากไนออล มองหน้าเลียม

"แฮงค์เอ้าท์ประสาอะไร หายไปตั้งอาทิตย์กว่าแล้วนะ แถมไม่โทรกลับมาหาฉันด้วย...."ฉันหยุดพูดลูอิสประคองฉันนั่งโซฟา

"แคนดิซเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ฉันกลัวว่าหล่อนจะตกอยู่ในอันตราย"ฉันพูดเอามือกุมหน้าผาก ลูอิสแฟนหนุ่มฉันคอยเอามือลูบหัวฉันเป็นระยะ

"แคนดิซจะต้องปลอดภัย เชื่อฉันอลิน"ลูอิสกอดฉันแน่น ฉันร้องไห้แคนดิซเป็นเพื่อนสนิทฉันมาตั้งแต่ตอนที่ฉันย้ายมาที่นี่

"อลิน"

"ว่าไงลูอิส"

"คืนนี้เธอจะนอนกับฉันนะ :-) "ลูอิสมองหน้าฉัน ก่อนจะมองไนออล เลียมที่กำลังหาเรื่องเเซว

"อะแฮ่ม พวกนายควรกลับบ้านไปได้แล้วนะ อลินไม่เศร้าแล้ว"ลูอิสดันเพื่อนๆออกจากประตูบ้าน โดยมีไนออล เลียมบ่นว่าลูอิส แบบขำๆ แต่มันไม่ช่วยทำให้ฉันหายกังวนใจเกี่ยวกับเเคนดิซเลยสักนิดเดียว
____________________
ฉันเช็ดผมที่พึ่งสระที่หน้ากระจก ลูอิสเดินมากอดฉัน
"นอนได้แล้วที่รัก"ลูอิสอ้อนฉัน เอาหนวดสีน้ำตาลมาถูไถซอกคอ

"อืมมมมมมมมมมมม"ฉันครางเสียงเบาๆ

"พร้อมอะไรอูอิส?" ลูอิสไม่ตอบ ดันฉันนอนคว่ำลงกับเตียง

เพี๊ยะ!!

"ลูอิส ไอ้โรคจิตตีก้นฉันทำไม!!-0-"ฉันพูดหันมองหน้าลูอิส ที่ทำหน้าโรคจิตปนทะเล้นใส่

"แล้วชอบไหมล่ะ?"ลูอิสถามฉัน ฉันเงียบนอนหน้าคว่ำ รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่รดต้นคอ

"ว่าไง ชอบแบบนี้ไหม"

"ชอบ.... •///•"ฉันพูดเสียงอายๆ แทบอยากซุกแผ่นดินหนีแล้ว

Her BloodWhere stories live. Discover now