"พ่อผม แม่ผม น้องสาวผมอยู่ไหนครับ?"เด็กชายหน้าตาเปื้อนเปรอะไปด้วยขี้เถ้าถาม ผู้ใหญ่สองคนทำหน้าเศร้า พร้อมนั่งคุกเข่าลูบหัวเด็กน้อย
"พวกเค้าสบายดีใช่ไหมครับ?"เสียงใสๆเอ่ยขึ้นยิ่งทำให้ผู้ใหญ่ใจดีน้ำตาคลอ
"พวกเค้า.....ตายหมดเเล้วเซน"เซนเด็กหกขวบจ้องหน้าเขม็ง
"พวกคุณโกหกผมใช่ไหม?"เซนดุ
"เซนฉันไม่โกหกหนูนะ"
"ไม่!!!!!!!!!"เซนวิ่งไปที่บ้านที่เหลือแต่ซากและขี้เถ้า
"พ่อครับ แม่ครับ อยู่ไหนกันครับ ผมอยากกอดแม่"
"เซนหนูเข้าไปไม่ได้นะ!!!!!"ผู้ใหญ่เเถวนั้นรีบอุ้มตัวเซนออกจากบ้าน
"ปล่อยผมนะ ผมจะเข้าไปหาน้องสาวผม ผมต้องไปกอดเธอ ผม........"เซนสะอื้นร้องไห้โฮ
"ทำไมไม่ปล่อยให้ผมตายไปกับพวกเค้าล่ะ มาช่วยผมทำไม!!!!!"เซนทุบตีคนที่มาช่วย
"เซนพระเจ้าเลือกให้หนูรอดไง"คนที่ช่วยปลอบใจเด็กน้อย
"พระเจ้าบ้า!!!! ฮือออออออออ"เซนสะอื้นร้องไห้
•••••••••••••••••••••
เซนรีบวิ่งไปซ่อนแอบสีหน้าเซนรู้สึกกังวลและหวาดกลัว
"พระเจ้าฉันไม่อยากอยู่ที่นี่เเล้ว"เซนไปซ่อนตู้เสื้อผ้าเก่าๆที่ใกล้พัง
เอี๊ยดอ๊าด เสียงประตูเปิดออกยิ่งทำให้เซนขนลุกใจโหว่งๆ
"เซน!!!!!!!!!!!!"เสียงตวาดของผู้หญิงวัยสี่สิบปลายๆดังลั่นบ้านไม้เก่าๆ เซนถอนหายใจเบาๆ มือลูบไปที่เบ้าตาข้างขวาที่บวมช้ำ
"แกอยู่ไหนโผล่หัวออกมาต้อนรับทีสิ๊!!!!"เซนไม่ตอบเก็บตัวทำตัวให้เล็กและเงียบที่สุด
"ถ้าแกไม่ออกมาแกโดนหนักกว่าทุกครั้งแน่ๆ ไอ้เด็กกำพร้า"
"ผมอยู่นี่ครับ"เซนออกมาจากที่ซ่อนก้มหน้า
"ฉันสั่งให้มาไง!!!"แวนด้าหญิงสาวร่างท้วมตัดผมเกรีนนสั้น แต่งตัวเหมือนผู้ชายพูด เซนหนุ่มน้อยวัย 10 ขวบ รูปร่างที่ผอมแห้งจนเห็นซี่โครง เบ้าตาลึก ใส่ชุดเก่าๆที่เหมือนขอทาน จำใจเดินไปหาด้วยท่าทางกล้าๆ กลัวๆ จนถึงหน้าประตู
YOU ARE READING
Her Blood
Fanfictionอลินดา บรรณารักษ์สาวตกงานที่ต้องสืบหาเบาะแสของแคนดิซเพื่อนสาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ โดยมีแฮร์รี่ สไตล์ เจ้าของโรงแรมและเป็นอดีตคนรักของแคนดิซ พ่อบ้านเซนที่ว่าจ้างอลินดา และไคล์ ลูกพี่ลูกน้องแฮร์รี่ อลินดาทำงานในห้องสมุดโรมแรมนี้...........
