Chapter 15 Halloween/Harry

745 27 8
                                    

"นายนี่มันสุดยอดจริงๆ"เสียงชายหนุ่มพูดเสียงกระเซ่าครางเบาๆ มือสากๆจับเอวผู้ชายผมหยักศกสีน้ำตาลสั้น เม้มปากมือจิกผ้าห่มแน่นก้มหน้ารับชะตากรรม เค้าแทบอยากกลั้นใจตายทุกครั้งที่ต้องมาทำงานในซ่องเล็กๆที่โสโครกในลอนดอน

"อ๊ากซ์......."เวลาที่แสนทรมานสิ้นสุดชายหนุ่มรีบผละมาแต่งตัวพยายามทำตัวให้ปกติมากที่สุดแม้ในใจขยะแขยงแทบเป็นแทบตายก็ตาม

"แฮร์รี่...."ชายร่างท้วมพูดขึ้น เด็กหนุ่มวัยสิบแปดเดินไปรับเงินปึกหนึ่ง

"ฉันถูกใจเธอ มารับใช้บนเตียงนี้บ่อยๆนะ"ริมฝีปากคล้ำๆของชายร่างท้วมประทับจูบที่แก้มแดงเรื่อๆของแฮร์รี่กลิ่นซิกก้าร์ฉุนจมูก

"ผมขอตัวนะ...."แฮร์รี่ผลักออกก่อนจะรีบเดินออกจากห้อง

"แฮร์รี่ ตอนนี้นายเป็นดาวเด่นแล้วนะ"เสียงเบ็ต หญิงสาวค้าบริการตบไหล่แฮร์รี่ที่ทำหน้ากระอักกระอ่วนกับควันบุหรี่และซิกก้าร์ฟุ้งกระจายไปทั่ว

"ผ.......ผมเป็นโรคหืดหอบ..."แฮร์รี่หน้าซีด หายใจไม่ออกรีบวิ่งไปข้างนอกก่อนจะสูดอากาศบริสุทธิ์ เวลานี้เป็นเวลาตีสามกลิ่นน้ำเน่าเเสบจมูกชวนเวียนหัวแต่ก็ยังดีกว่ากลิ่นบุหรี่และซิคก้าร์เค้าควรจะได้นอนบนเตียงแคบๆห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆเท่ารูหนูไม่ต่างกับนักโทษแต่มันยังดีกว่าที่จะต้องรับคอยรองรับอารมณ์ทางเพศทั้งผู้หญิงและผู้ชายที่มากหน้าหลายตาในซ่องอุบาทแห่งนี้ น้ำตาของแฮร์รี่ไหลออกมาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจในชีวิตของตัวเอง

"ฉันไม่น่าสมัครเป็นเด็กเสริฟเลย"แฮร์รี่ เอ็ดเวิร์ด สไตล์ เด็กหนุ่มวัยสิบแปดถูกไล่จากบ้านเด็กกำพร้าเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว เอามือปาดน้ำตาหลังผิงกำแพงเก่าๆ มองไปที่ครอบครัวขอทานนั่งก่อกองไฟตัวสั่นสะท้านเพราะลมหนาวแต่พวกเค้าก็ดูมีความสุขดี หัวเราะเสียงดัง

"แฮร์รี่!!!!"เสียงดุๆของเจ้าของซ่องดังขึ้น

"ยืนบื้ออะไรตรงนี้ไปทำงาน!!!!"คอเสื้อแฮร์รี่ถูกดึงอย่างแรงพร้อมกับถูกลากให้เข้าไปในซ่องนรกอีกครั้งแฮร์รี่ถอนหายใจพร้อมกับคิดว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะหลุดพ้นจากที่นี่ซะที
>>>>>>>>>>>>>>>>
"โอ้ย!!!!"แฮร์รี่ร้องเบาๆร่างของเค้าถูกผลักกระเด็นหน้าคว่ำกับพื้นเข้าไปในห้องหนึ่ง เสียงประตูปิดกระแทกอย่างแรง เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นเบาๆ แฮร์รี่มองเห็นขาผู้หญิงเรียวๆเนียนอยู่ตรงหน้าห่างกันไม่ถึงคืบก่อนจะค่อยๆเงยหน้าไล่มองไปข้างบน หญิงสาวนั่งปรายตามองแฮร์รี่

Her BloodDonde viven las historias. Descúbrelo ahora