Chapter 9 ห้องสมุด

569 30 14
                                    

อลินตื่นขึ้นท่ามกลางความมืด เตาผิงไฟดับมอดลง อลินปวดท้องมากลุกขึ้นไปที่โซฟาเรียกเซน พบว่าไม่มีเซนนอนแล้ว ไม่มีเซนเหมือนไม่มีเกราะป้องกันภัยจากพวกบรรดาแขกแวมไพร์ในโรงแรม เสียงลมฝนพัดเป็นระยะ เสียงฝนยังคงกระหน่ำตกลงมา เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าดังก้อง อลินรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างรู้สึกแปลกๆ

"ประจำเดือนมา"อลินใจหายวาบกระเป๋าอยู่ห้องใต้หลังคา ประเด็นคือต้องผ่านห้องต่างพัก ยิ่งคิดนายยิ่งทำให้เลือดไหลเยอะขึ้น

"ฉันคงต้องไปโดยไม่มีเซนแล้ว..."
>>>>>>>>>>>>>>>
แสงไฟจากมือถือจอขาวดำเล็กๆของอลินพอเห็นเส้นทางกำแพงประดับไปดับภาพวาดสีน้ำมันสวยงาม โรงแรมที่นี้พอมืดไร้แสงสว่างเป็นที่ที่สวยงามและน่าสะพรึงในเวลาเดียวกัน อลินยังเดินตามทางไปเรื่อยๆผ่านทุกห้อง

"อย่าสะเออะตื่นเชียว!!"อลินบ่นพลางเลี้ยวหลังอย่างระแวง จนถึงหน้าลิฟต์

แอ๊ด.......... เสียงเปิดประตูดังขึ้น ร่างสูงโปร่ง 193 ซม. ของผู้ชายขาวซีด ผมบรอนซ์ทองสั้น ตาสีฟ้าสะท้อนแสงมองอลินยิ้ม

"ไง คนสวย"เสียงชายแปลกหน้าทัก อลินนิ่งตาจ้อง มือกดปุ่มลิฟต์รัวรีบร้อน

"ลิฟต์นี้เก่าแก่ที่สุดของที่สุด กว่าจะเปิดฉันคงได้ดื่มด่ำกับเลือดเธอจนหมดตัวแล้วล่ะ แม่สาวน้อย"เสียงกระซิบดังข้างหู มือกอดคออลิน

"อ....อย่า!!!"

"แค่กลิ่นประจำเดือนขนาดนี้ แล้วตรงที่คอจะขนาดไหน"จมูกเย็นสูดกลิ่นต้นคออลิน

"ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้า"อลินดิ้น

"ขืนเธอดิ้นอีกรอบฉันจะตะโกนให้ทุกคนตื่น พอทุกคนได้กลิ่นพวกเขาจะรุมทึ้งดูดเลือดเธอหมดแน่"

"ขู่แบบนี้ คิดว่าฉันกลัวรึไง!!!"

เพี๊ยะ!!!! อลินตบหน้าอย่างแรง

"แค่นี้มันยังน้อยไปสำหรับแก หลีกไป!!"

"นายก็รู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ชอบให้ใครมีเรื่องทะเลาะรบกวนแขกที่โรงแรม"

Her BloodDonde viven las historias. Descúbrelo ahora