Chapter 11 ขาเทียม

525 31 11
                                    

"แฮร์รี่"เสียงผู้หญิงดังขึ้นในความมืด

"ซ.....โซ"

"ใช่ฉันเอง"

"เธออยู่ไหน ทำไมมันมืด ฉันมองไม่เห็นเธอแม้แต่มือของตัวเอง"

"เธออยู่ก้นหลุมลึกมาก แฮร์รี่ฉันอยู่ตรงหน้าและคิดถึงเธอ"

"ฉันก็เหมือนกัน รอแปบนะฉันจะตายอยู่ที่ก้นหลุมนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง ตลอดกาล"

"แฮร์รี่เธอตายไม่ได้หรอกนะ"ฝ่ามือฝ่ายตรงข้ามสัมผัสหน้าแฮร์รี่

"ท...ทำไมโซฉันอยากตายเต็มแก่แล้ว ฉันอยากอยู่กับเธอ ฉันเบื่อ"

"ไม่ใช่ตอนนี้"

"ฉ....ฉันคิดถึงดาร์ซี"

"โอ้...แฮร์รี่อย่าร้องไห้"

"โซ...."น้ำตาแฮร์รี่ไหลอาบมือโซ

"แฮร์รี่ ฉันก็คิดถึงเธอไม่ต่างกัน แต่ฉันทำอะไรไม่ได้แค่กอดยังทำไม่ได้เลย"โซเสียงสั่น

"ฉันคิดถึงบ้านของเรา ฉันคิดถึงใบหน้าเธอ คิดถึงลูก"

"ใบหน้าที่ฉันต้องสวมหน้ากากเข้าหาเธอน่ะเหรอ"

"โซ.....ได้โปรดเอาฉันไปด้วย"แฮร์รี่รวบรวมแรงทั้งหมดเอนไปกอดโซ แต่กอดไม่ได้พบแต่ความว่าเปล่า ร่างแฮร์รี่ล้มนอนอย่างหมดแรง

"โซ......."
>>>>>>>>>>>>>>>
"แฮร์รี่ ตื่นสิ ตื่น ช่วยด้วยคะ ช่วยด้วย"เสียงอลินเขย่าร่างแฮร์รี่ เสียงไฟฉายจากหน้าจอแตกมือถือขาวดำของอลินฉายหน้าแฮร์ที่สลบ

"อลิน...........ดา"

"ใช่ ฉันเอง นายฟื้นเเล้ว"อลินดึงตัวแฮร์รี่มากอด

"ที่นี่ที่ไหน นรก หรือ สวรรค์"

"หลุมลึกหยั่งกระโพรงกระต่ายในเรื่องอลิซแฮร์รี่ แฮร์รี่ เฮ้!!"อลินวางแฮร์รี่พิงผนังดิน ตบหน้าเบาๆเสียงลมหายใจแฮร์รี่เงียบลง

ฉัวะ!!!!! อลินกัดฟันกรีดคัตเตอร์ฝ่ามือตัวเองและเอาเลือดป้ายบริเวณปากแฮร์รี่

Her BloodDonde viven las historias. Descúbrelo ahora