Beyond the Memories

Bölüm 1 - Nouveau Départ

***
Evlenmem gerektiğini duyduğumda aklıma sadece iki düşünce geldi. Biri 'Bunun olacağını biliyordum', diğeri ise artık gerçekten bittiğiydi. İster hayatım ister aile sorumluluklarım olsun. Ya da benden bekledikleri asgari ödül.

Evliliğin hayatın mezarı olduğu klişe değildi. Zaten yapmam gereken bir şeydi, ama elbette beklenenden daha geç. Ancak uzun dizginlerden çıktığım an bile başka seçeneğim yoktu ve beklentim boşa çıktı.

"Bu iyi bir şey. Senin gibi aptal bir Omega'γι kabul ettiler."

Babam konuşması boyunca alışılmadık tedirginliğini gizleyemedi. Bazen sesini yükseltiyor ve fırsatı değerlendirmiş biri gibi gözleri parlıyordu. Elbette ara sıra küçümseyen bakışlar bana, aptal Omega'ya karşı nefretle doluydu.

"Buna fazla üzülme. İşin özü budur. Umarım artık büyüdüğün için babanın duygularını anlarsın."

Eğer bunu nazik bir şekilde söylemek isteseydi, keşke en azından ifadesini gizleyebilseydi. Açgözlülükle parıldayan gözleri sanki değerli eşya satıyormuş gibiydi. Güven olması gereken yerde sadece hırs kaldı. Ne tür duyguları anlamalıyım?

"Senden beklentilerim büyük Sejin. Eğer başarılı olursan şirketimizi kurtaracak bir kahraman olacaksın. Bunun son şansın olduğunu biliyorsun değil mi?"

"...Evet baba."

Bu sefer cevap vermekten başka seçeneğim yoktu. Samimiyetsiz bir cevaptı ama babam o kadar heyecanlanmıştı ki o bile fark etmedi. Babam boğazını temizledi ve ağzının kenarlarını aşağıya doğru çekmeye zorladı.

"Önümüzdeki cumartesi nişan törenini düzenleyeceğiz, bu yüzden programını netleştirip buna uygun şekilde hazırlanman en iyisi. Ben Minjae'nin gittiği yerden bahsediyorum, sen de oraya gidebilirsin."

Gelecek hafta. Bu, bu evliliğin bir süredir tartışıldığı anlamına geliyordu. Reddedemeyeceğimi bildiğinden, yalnızca ilgili kişiyi dışarıda bırakarak anlatımına devam etti. Hayır, zaten başka seçeneği olmadığı için beni de dahil etmeyi düşünmediği açıktı.

"Anladıysan gidebilirsin."

Aslında sormak istediğim çok şey vardı. Diğer şirket beni neden kabul etti? Neden yetenekli bir kadın Omega yerine bir erkek Omega γι seçtiler? Artı olarak, babam, hayır, Haeshin Grubu karşılığında ne aldı?

"Ne yapıyorsun? Git ve hazırlan."

Ama sorsam bile hiçbir şey değişmezdi. Bir insanın değerini bilmek yeterli olur mu? Böyle zamanlarda gerçeklikten kaçınmak tavsiye edilirdi.

"Ben de gideceğim."

Başımı sallayarak selam verdim ve yavaşça arkamı döndüm. Normalde saygılarımı sunardım ama bugün bunu yapacak havada değildim. Bütün gece uykusuzluktan dolayı omuzlarım üzerime taş konmuş gibi ağırlaştı.

"Ah, doğru."

Kapı kolunu tuttuğum anda babam bir çığlık attı. Bir an durmamı istedi ve masasının çekmecelerini karıştırdı. Başımı çevirdiğimde yanımdan küçük bir nesne uçtu.

"Profesör Choi'den bunu benim için almasını istedim. Asık suratla ortaya çıkıp aileyi utandırma. Bunu ye ve bu hafta iyi bir gece uykusu çek."

Yere düşen ilaç şişesi ayakkabımın önüne doğru yuvarlandı. Babam onu kasıtlı olarak benim yakalayamayacağım bir yere fırlatırken, dilini tekmelemekle* benim bile yakalayıp yakalayamayacağımı sormakla meşguldü. İlacı almak için eğildiğimde bile masanın yanından hafif bir mırıltı duyulabiliyordu.