Beyond the Memories

Bölüm 4 - Nouveau Départ

***

Beklenenden biraz daha uzun süre beklemek zorunda kaldık. Muhtemelen evden çok erken çıktığımız için babam, çağrılana kadar bekleme odasında kalmamı emretmişti. Yine de en azından karşımdakini selamlamalıyım. Bırakın konuşmayı, yüzünü görmeye bile fırsatım olmadı.

"Müdürüm."

Bekleme odasında kilitli olan benden farklı olarak Direktör Kim, babamın söylediklerini aktarmak için yoğun bir şekilde içeri girip çıkıyordu. Bir defasında bana yemeğin nasıl sipariş edileceğini anlattı, bir defasında bana yiyecek bir şeyler getirdi ve bir defasında da dizüstü bilgisayarda Kwon Yido'nun bilgilerini gösterdi. Bu sefer uzattığı şey ruj boyutunda küçük, boş bir şişeydi.

"Başkan tarafından verildi."

"..."

Açmadan bile içindekileri tahmin edebiliyordum. Bedenimi beceriksizce okşadığımda beklenen bir açıklama duydum.

"Bu bir feromon parfümü."

Feromonlu bir parfümdü. Daha önce babama birkaç kez haber verdiğim için bu işler pek yolunda gitmedi.

"Yakında bizi arayacaklar, bu yüzden başkan size törene katılmadan önce bunu kullanmanızı söyledi."

Direktör Kim sakin bir şekilde konuşuyordu ama bir şekilde tuhaf bir ifade takınıyordu. Sanki özür diliyormuş ve anlıyormuş gibi bir iç çekti. Kapağı açtım, kokusunu aldım ve dudaklarımı ince bir çizgi haline getirdim.

"Görünüşe göre benim için birini seçerken çok düşünmüşler."

Koku doğal bir feromondu. Betalar için yapay olarak tasarlanmış bir üründü. Daha önce çok fazla feromonum vardı ve bu, inandırıcılık açısından çoğunu geride bırakmış gibi görünüyordu.

"Bunu benim için Direktör Kim mi seçti?"

"..."

Direktör Kim tek kelime etmeden gözlüğünü düzeltti. Başı belaya girdiğinde gözlüğünü düzeltme alışkanlığı vardı. Cehalet mutluluktu ama Direktör Kim'in babamın emirlerini yerine getirdikten sonra ekstra adım attığı açıktı.

"Beğendim. Bunu iyi kullanacağım."

Elbette bunu nezaketen söyledim ama kokunun hoş olmadığı anlamına gelmiyordu. Beta olduğu göz önüne alındığında feromonlardan hiçbir şekilde etkilenmezdi.

Saati bileğimden indirdim ve damarlarımın aktığı üst kısma parfüm sıktım. Direktör Kim her iki bileğimi de nazikçe ovalarken sessizce ne yaptığımı izledi. Kalan kokuyu ensemden sürerken Direktör Kim'e sordum.

"Biraz daha sıkayım mı?"

"...Hayır. O kadarı yeterli olacaktır."

Nedense Direktör Kim'in bana açıklanamaz bir bakışla baktığını hissettim. Geçen hafta boyunca yaptığı ifadenin aynısıydı. Yeterince derine insem nedenini anlayabilirdim ama yapmaya fırsat bulamadım.

"Yani..."

Direktör Kim gözlerimi kaçırırken hıçkırdı. Ona konuşmasını ima ederek gözlerimi kaldırdığımda, beceriksizce söyledi.

"Bunu yapmanın... bunun bir anlamı var mı?"

"..."

Koku çok yoğundu. Tanıdık olmayan koku karşısında duyularım boğuldu. Benim gibi bir Omega için yumuşak ve hoş koku bana hiçbir zaman feromon gibi gelmedi.

"Emin değilim."

Kısa bir bakış vardı. Çaba olmalı, ama yaptığımdan ne fazlası ne de azı.

"Kokusu olmayan bir çiçeğe parfüm sıkmak kelebekleri çekmez."