medya: bölümle çok alakasız ama paylaşmak istedim.
...
Kütüphaneden adım adım çıkmaya çalışırken aynı zamanda elimdeki kitaplarıda çantama sığdırmaya çalışıyordum yolun ortasında değilde kütüphanede yerleştirmediğim için pişman olmuştum ve aynı zamanda şemsiyemide bulmaya çalışıyordum çünkü birazdan yağmur çoğalacaktı.Neyse sakinim, kitaplar yerleştirildi şemsiye çıkarıldı şimdi tek yapmam gereken yolun karşısına geçip dümdüz eve yürümekti,şemsiyemi açıp kafamın üstünde tutarak kırmızı ışıkların olduğu yerde beklemeye başladım yerimde öylece dururken yanımdaki adamın şemsiyesinin olmadığını farketmiştim biraz ona yaklaşarak şemsiyeyi ikimizide yağmurdan koruyacak şekilde tuttum bana bakışlarının döndüğünü hissedebiliyordum ama dönüp bakma gereği duymadım çünkü boyu uzundu ve yağmur şiddetlendiği için pek sesini duyacağımı zannetmiyordum.
"Teşekkür ederim."
Gelen sesle irkildim ve vücudumu döndürüp yüzüne bakma gereği duydum çünkü ses tanıdık geliyordu baya hemde.
"Rica ederim."
Şapkanın altından gördüğüm yüz ise ışık hızıyla önüme dönmeme sebep oldu çünkü yanımdaki şahış kenan yıldızdı.
Ben manifest yaparken birşeyleri yanlış yapıyorum galiba niye en garip anlarda bu çocukla karşılaşıyorum evrene yanlış mesaj mı gönderdim ne yaptım.
Kıpırdayamaz bir şekilde önüme bakarken hiçbir şekilde kenana dönmüyordum çünkü mesajlarımızda yeterince rezil olduğum için şu an yanlış bir hareket yapmak istemiyordum.
Sonunda yeşil ışığın yanmasıyla aynanda karşı kaldırıma doğru yürürken yağmurunda onu ıslatmadığına emin olmaya çalışıyordum,ikimizde karşı kaldırımda durduğumuzda ona döndüm ve üzerine baktım sadece bir tişört vardı altında ise bir eşofman bu şekilde ne yapacaktı acaba,bu durumda ona şemsiyemi vermem en mantıklısı olacaktı çünkü soğuktan zatürre falan olurdu bu çocuk.
"Bunu alın benim evim yakınlarda zaten."
"Çok teşekkür ederim ama kabul edemem."
"Üstündeki incecik tişortle neyi kabul etmiyorsun al işte."
Davar mısım amk.
"Kusura bakmayın benim italyanca biraz kötü de."
Çok şükür anlamadı.
"Sadece şemsiyeyi alın,benim gitmem lazım."
Arkamı dönüp orada uzaklaşırken kenanın sesini duymamla gülümsemem büyüdü.
"Teşekkür ederim kıvırcık kız."
Kıvırcık kız?
Hayatım boyunca kilomla ilgili lakaplar takıldıktan sonra ilk defa başka bir fiziksel özelliğim hakkında güzel birşey duymak ister istemez beni mutlu etmişti.
Cevap olarak sadece arkamı dönüp gülümsedikten sonra adımlarımı biraz daha hızlandırıp apartmanıma doğru koşmaya başladım yoksa kenandan önce ben zatüre olacaktım.
...
Eve gelip saçlarımı bir güzel kurulayıp kıyafetlerimi değiştirmiştim ama kafamı tek kurcalayan şey kenandı acaba eve gitti mi?Çok ıslandı mı?Ve ben bunları neden düşünüyorum?
Yoksa o çocuktan etkilenmedim değil mi?
Yok daha neler?Bir kere o çok çapkın.Ne işim olur.
Ama bir durum kontrolü yapmakta insanlık görevidir değil mi?
Kendimi gaza getirip telefonu elime almamla ne yazacağımı düşünmem bir oldu neyse allah kerim.
mira:dışarıda çok yağmur var inşallah yakalanmadın.(gönderilmedi).
mira:o ne amk.(gönderilmedi).
mira:eve geçtin mi?(gönderilmedi).kenan:niye silip duruyorsun?
Aha yazdı.
mira:sildiysem görmeni istemiyorum herhalde.
kenan:peki.
mira:napıyorsun?
kenan:eve yeni geldim sen?
mira:bende evdeyim öyle.
kenan:hım.
kenan:doktor hanım?
kenan:siz bana yazar mıydınız?mira:yazdım işte.
kenan:niye bir anda?
mira:ne diyorsun?
kenan:eğer beni merak ediyoran doğrudan sorabilirsin kıvırcık.
mira:ne?
mira:nasıl?kenan:bana şemsiyesini veren kızın sen olduğunu biliyorum.
kenan:ama sen eve nasıl gittin evin cidden yakın mı diye düşünmektem kafayı yedim.(gönderilmedi).mira:nasıl?
kenan:bana ilk yazdığında olan ve sonra hemen kaldırdığın profilin sayesinde.
kenan:hafızam güçlüdür mira.mira:fazla güçlüymüş.
mira:artık nasıl aklına kazıdıysan.(gönderilmedi.)kenan:sen çok ıslandın mı?
mira:yok ya evim yakındı zaten.
mira:sende bir daha böyle havalarda incecik tişörtle gezme birde futbolcu olacaksın hiç kendine baktığın yok.kenan:yağmur yağacağını nereden bilebilirdim.
mira:hava durumuna bak.
kenan:sen fazla mı zekisin ne?
mira:neyse.
mira:sadece seni kontrol etmek için yazdım zaten gidiyorum ben, hiç şakalarını çekemem.kenan:tamam tamam dur kızma.
kenan:köpeğimi veterinere bırakmam gerekti o yüzden böyle aceleyle çıktım.
kenan:ve şemsiyeni vermesen cidden zatürre olabilirdim çünkü yolda titremeye başlamıştım.
kenan:teşekkür ederim kıvırcık;)mira:istediği zaman kibar olabiliyormuş.(gönderilmedi).
mira:rica ederim.
mira:köpeğinin ciddi birşeyi yok umarım.
mira:yazık çocuğa ya.(gönderilmedi).kenan:ha yok ya dün veterinere götürmem getekiyordu çiftleşmesi için.
kenan:ciddi birşey yok yani.mira:hay ben böyle işin.(gönderilmedi).
mira:anlıyorum.
mira:neyse sana iyi günler.
mira:benim gitmem lazım.kenan:offf.(gönderilmedi).
kenan:iyi günlerr....
bolum pek icime sinmedi ama neyse.
şunuda şöyle bırakalım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i love your voice☆|kenan yıldız
Fanfictionher şey yanıyor ve gözlerin kırılmış bir dünya ♡°.°▪︎♧