Oy verip yorum yapmayı unutmayın!💫
İyi okumalar!💫
Felix's pov;
Her şeyin üstünden yaklaşık altı ay geçmişti.
Hyunjin birazda olsa değişmişti. Eskisi gibi olmak bence o da istemiyordu. Yani öyle düşünmek istiyordum
En azından evde eskisi gibi bağırmalar sık olmuyordu.
Hyunjin artık dışarı çıkmamada izin veriyordu, bana güveniyordu. Arkadaş çevrem birazda olsun genişlemişti.
Elbette Jisung ve Seungminin yeri her zaman ayrıydı ama yinede birkaç arkadaş daha edinmiştim ve hepsi benim için çok değerliydi.
Hyunjine beni okula göndermesi için elimden geleni yapsamda hala okul işine sıcak bakmıyordu. Ama halledecektim.
Bu altı ay boyunca çok kez Jisung, Seungmin ve Changbinle görüşmüştüm. Elbette hepsini çok seviyordum ama benim için Changbin cidden ayrıydı.
Ona karşı farklı şeyler hissediyordum. Ya da bilmiyorum, hissetmek zorunda kalıyordum. Gerçi ben bile bu duygumu anlatamazken nasıl Changbine açıklayayım ki
Sonuç olarak zor durumda kalmam çok normal. Hyunjin var ve bunu öğrenirse deli olacağını biliyordum.
Bu nedenle bende uzak durmaya çalışıyordum fakat sanırım başaramamıştım. Changbinden başından beri farklı bir enerji alıyordum, beni mutlu ediyordu.
Şimdi de yine buluşmaya gidiyordum. Neredeyse hep aynı yere gitmemize rağmen sonunda Changbinle olacağım için susuyordum.
Evden çıkıp yine buluşma yerimize gelmiştim. İlk gördüğüm kişi Jisung olmuştu
"Nasılmış bakalım prensesimiz" küçümser gibi konuşması tabii ki sinirimi bozmuştu
"Of Jisung, cidden neden sürekli aynı yere geliyoruz. Changbin olmasa buraya hiç gelmezdim"
"Changbin ne alaka şimdi ya"
Bana sorduğu soruyu es geçip etrafıma bakmaya başladım, Jisungta fazla diretmemeyi tercih etti. Birkaç dakika geçtiğinde arkamdan bir el bana dokununca korkmuştum.
"Sakin ol Felix, benim. Neler yaptınız bakalım biz yokken?"
Dokunan kişi Changbindi ve yanında Seungminle gelmişti
"Ahaha ne yapalım canım!? Oturduk, sizi bekledik!"
"Sanki Jisungun suratı asık gibi, bir sorun mu var aranızda?" Seungmin sorduğunda Jisungun yüzüne daha dikkatli baktım.
Cidden neden yüzü asık. Galiba düşüncelerimi biraz fazla açıkça dile getirmişim. Ama buna üzülmesi ne kadar doğru ki?
"Hey Jis! Saçmalama ya hadi buluşmuşuz konuşup eğlenelim!"
"Bana neden hep aynı yere geliyoruz, Changbin olmazsa gelmem dedin! Bende ister istemez kırıldım çünkü buluştuğumuz yeri başından beri ben seçiyorum!"
"Aa, o niyeymiş? Changbin ne alaka?"
Evet Jisungun koca ağzı yüzünden hızlı teslim olmuştum sanırım ama diretmeliydim, inkar edecektim
"Ne demek ne alaka? Neyse hadi keyfimizi bozmayalım"
Bir şeyler deyip geçiştirdikten sonra keyfimiz yerindeydi.
Hepimiz birer kahve söylemiş oturuyorken, Jisung ve Seungmin tuvalete gideceklerini söyleyip gitmişlerdi. Bende Changbinle tek kalmıştım.
Sadece aptal gibi bakışıyorken Changbin seslendi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
This is a Game|Hyunlix|Daddyking
Fanfic~He Who Falls İn Love Loses ~ "Hayatım boyunca nefret edilmeyi bana normal bir şeymiş gibi gösterdiler Felix, benden nefret etmene dayanabilirim ama onu seveceksin diye ödüm kopuyor" "Unutma Hwang bu sadece bir oyun, aşık olan kaybeder" ☆ Hwang, sad...
