Hanım Ağam?

(37) Bir Düğün Meselesi

Karan Karal'dan :

Aynanın önünde kol düğmelerini düzeltip kendime baktım.

Düğünüme maske ile gitmeyi düşünürken böyle gidiyordum.

Aynada kendime bakarken aklıma Sare geldi ve gülümsemeden edemedim.

Bu gün aşık olduğum kadın karım olacaktı, benim soyadımda olacak ve benimle yaşayacaktı.

Günlük hayatta zaten öyle duruyordu, ama insan heyecanlanmadan edemiyordu.

Ona karşı duyduğum sevgi ,onun için her şeyi feda etmemi sağlıyordu.

Boğazımı temizleyip odadan çıktım. Sare'yi üst katta hazırlıyorlardı.

Üst kata çıkacakken Abimin seslenmesi ile durdum.

Aral
- Karan bey , birazcık abinizle mi konuşsanız diyorum ?

Karan
- geliyorum abi.

Beraber terasa çıktığımızda gözlerim düğün salonuna giren insanlarda geziniyordu. Hepsi şık giyinmiş ve mutluydular.

Aral
- nasıl hissediyorsun ?

Karan
- heyecanlıyım ama en önemlisi mutluyum.

Aral
- daha gelin hanımı görmedin be oğlum !

Karan
- kalpten gideceksin diyorsun yani ?

Aral
- seni bilmem ama ben Çağla'yı gördüğümde öyle oldum.

Evet, abim düğün günü yengemi öyle görünce heyecan ve mutluluktan bayılmıştı.

Neyseki nikah başlamadan onu ayıltmayı başarmıştık.

Karan
- merak etme abi, benim bünyem kuvvetli, bayılmam.

Aral
- göreceğiz.

Dedi meydan okur gibi , en fazla ne kadar heyecanlana bilirim ki ?

Karan
- senden nasıl gidiyor ?

Aral
- fena değil, biraz yorucu ama güzel.

Eh, bir yandan yengemin hamileliği, çocuklar ve iş yorardı tabi.

Aral
- hadi gel, yarım saate nikah başlayacak.

Karan
- tamam.

Yukarı çıkıp kapıyı açtım. Abim arkada tepkimi bekliyordu.

Sare'yi görmem ile anlamadığım bir şey oldu.

Sanki yer kaydı ve ben ona bakmaktan kendimi düşmekten koruyamadım.

Abim hızla beni kaldırmak için yanıma gelirken Sare endişe ile bana bakıyordu.

Aral
- senin bünyen çok iyiymiş gerçekten be oğlum !

Dedi gülerek, kendi halime gülüp abimin yardımı ile ayağa kalktım.

Sare
- Karan, iyisin değil mi ?

Karan
- iyiyim, ben çok fazla iyiyim güzelim.

Yanında doğru adımlarken gözüm ondan başkasını görmüyordu.

Cidden görmüyordu. Sadece onu görüyordum çünkü onun dışında olan hiç bir şey umurumda değildi.

Yanına varıp ellerinden tuttum.

Elinin tersinden öpüp yüzüne baktım.

Sare
- nasıl olmuşum ?

Diye heyecanla sordu.