Hanım Ağam?

[S.2] (42) Arel

Karan Karal'dan ;

Sare
- Karan !

Doğumhanenin önünde oturmuş Sare'nin çığlıkları ile korkum atıyordu.

Abimler koşarak doğumhanenin önüne geldiğinde nefes nefese oturdular.

Aral
- hemen alt katta oturuyoruz, niye çağırmadın oğlum bizi ?

Karan
- bilmiyorum, endişe ile ne yaptığımı anlamadım. O an tek amacım onu hastaneye getirmekti .

Aral
- tamam, hala çıkmadılar mı ?

Karan
- hayır.

Çağla
- Karan, kıpkırmızı olmuşsun. Bir gidip yüzünü yıkada gel.

Başımı iki yana salladım. Sare çıkmadan hiç bir yere gitmeyecektim.

Karan
- Sare çıkmadan hiç bir yere gitmeyeceğim.

Aral
- inadı inat güzelim, Sare çıkınca gider.

O sırada elinde bir bebekle doğumhaneden hemşire çıktı. Bebeği kucağıma bırakıp gidecekken durdurdum.

Karan
- eşim nasıl ?

- eşiniz iyi, birazdan normal odaya alınır.

Karan
- teşekkürler.

Dediği gibi çok geçmeden Sare'yi normal odaya almışlardı. İçeri geçtiğimde gözleri ellerimde ki bebeğe kaydı ve korktu.

Bunun normal olduğunu biliyordum. Doğum sonrası elbette böyle oluyordu. Tabi sonra düzeliyordu.

Karan
- güzelim, iyi misin ?

Sare
- iyiyim Karan .

Yanına gidip bir koltuğa oturdum.

Karan
- Arel'i almak ister misin ?

Sare
- ya düşürürsem ?

Karan
- ben tutarım.

Yavaşça Arel'i uzattığımda korku ile ellerini açtı. Kızımızı kucağına alınca göğüs kafesi heyecandan dolayı inip kalkmaya başladı.

Gülerek alnından öptüm.

Sare
- ama bu hiç gördüklerim gibi büyük değil. Çok küçük.

Başımı salladım. Çok küçüktü.

Sare
- ona nasıl bakacağız !?

Diye dehşetle sorunca güldüm.

Sare
- ben banyo yaptırmasını bilmiyorum ki ! Sende bilmiyorsun !

Karan
- yengem öğretir bize, beraber yıkarız kızımızı.

Bir süre bebeğe bakmakla yetindi. Lakin ağlamaya başlayınca irkilip oda ağlamaya başladı.

Sare
- bak işte, beni sevmedi !

Karan
- canım karım, seni sevmiyor değil. Belki acıkmıştır ?

Sare
- nasıl tutucaz onu ?

Karan
- bilmiyorum .

Çağla yenge gelip gösterince Arel süt içip ağlamayı kesmişti.

Minik bedenini sanki kırılacakmış gibi zorla tutan Sare ise zor durumdaydı.

Onu düşürecek diye çok korkuyordu.

Sare
- ne zaman doyacak ?

Karan
- ben nereden bileyim  güzelim ?

Sare
- ne biliyorsun sen Karan ?