Whispers Of The Heart

Pierwsze kroki do zbliżenia

Damon pojawił się przed domem Vivian z szerokim uśmiechem. Z Maxem na smyczy Vivian była gotowa na spacer, choć nie do końca wiedziała, czego się spodziewać.

„Hej, Vivian,” powiedział Damon z uśmiechem, kiedy zbliżyli się do siebie. „Gotowa na małą przygodę?”

Vivian odwzajemniła uśmiech, choć była nieco zdenerwowana. „Oczywiście. Max nie może się doczekać, prawda, chłopcze?” Max szczeknął z radością, ciągnąc smycz w stronę Damona.

Spacerowali po parku, rozmawiając o szkole, o przeszłości i o wszystkim, co działo się od czasu, gdy ostatnio się widzieli. Damon, jak zawsze, był pełen sarkazmu, ale Vivian zauważyła, że pod tą maską kryje się coś więcej. Był inteligentny, dowcipny, ale również niezwykle opiekuńczy.

Gdy dotarli do małego stawu, Vivian zatrzymała się, spoglądając na wodę. „Nigdy nie sądziłam, że wrócisz do naszego miasteczka,” powiedziała cicho.

Damon wzruszył ramionami. „Czasami życie rzuca nas tam, gdzie najmniej się tego spodziewamy. Ale jestem zadowolony, że wróciłem. Naprawdę.”

Vivian spojrzała na niego z ciekawością. „Co masz na myśli?”

„Mam na myśli... że to miasto zawsze miało dla mnie coś wyjątkowego,” odpowiedział Damon, patrząc jej prosto w oczy. „Może to dlatego, że zawsze tutaj czułem się jak w domu, mimo wszystko.”

Vivian poczuła, jak jej serce bije mocniej. Zanim jednak zdążyła odpowiedzieć, Max zerwał się ze smyczy, biegnąc za kaczką, która właśnie wystartowała ze stawu. „Max!” zawołała Vivian, biegnąc za psem, a Damon za nią. Oboje śmiali się, próbując dogonić Maxa, co ostatecznie im się udało.

Kiedy w końcu złapali psa, oboje leżeli na trawie, ciężko oddychając. „To... była... przygoda,” powiedział Damon między oddechami, a Vivian zaśmiała się.

„Zdecydowanie. Może powinniśmy to powtórzyć,” odpowiedziała, a Damon uśmiechnął się szeroko.

„Z przyjemnością,” powiedział, spoglądając na nią. W jego oczach było coś, co sprawiło, że Vivian poczuła ciepło w sercu. Czyżby to był początek czegoś nowego?