~Miraçdan~
Açelyanın sesini duydumuzda hepimiz bir-birimizin yüzüne baktık.
"Ses yukardan geldi" dedi Kaan
"Evet ve yukarı çıkıyoruz" dedim ve hızlı addımlarla yukarı çıktık. Geldiyimizde Oğuz Açelyanın kafasına silah dayamışdı.
Emirse Açelyanın ağızını tutmaya çalışıyordu.
"Ooo kimler gelimiş. Bak Açelya Miraç geldi kurtarıcın"
"Emir hadi seni geçtim üvey kardeşin diye yapıyorsun. Oğuz sen. Sen bana söz vermişdin. Açelyadan ayrılırsam hani ona zarar vermiyicektin!"
"Ee sen sanırım benim söz tutamadımı öyrenememişsin abiCİM"
~Açelyadan devam~
Ben bağırdımda Emir yine ağızıml tutmaya çalışıyordu. Amma birden içeriye Miraç, Gökçe ve Kaan gitmişti.
Ben duyduklarıma şok olmuşdum. Ne yani Miraç benden bu Oğuz beni öldürmesin diyemi ayrılmışdı. Oğuz Miraçın kardeşimiydi. Kardeşiydi se neden onun sevdiyine zarar vermek istiyo.
"Sen artık benim kardeşim felan deyilsin. Kaan şu işi bir bitirelim artık."
"Tabii büyük bir zevkle" dedi Kaan ve silahı Emire Miraçda Oğuza tutuyordu. Amma Oğuzda elinde silah olduğu için Oğuzda onlara tutuyordu.
Amma Miraç ve Kaan ondan önce ikisinide vurdular. Ve koşarak yanıma geldiler.
"Açelyam iyimisin? Ben çok özür dilerim seni koruyamadım."
"Sadece gitmek istiyorsun."dedim
Ellerimi çözüb Miraç beni kucana aldı. Ve eve getirdi. Ben odama çıkıb uyudum.
Uyandımda aşağı indim ve Koltukta oturan Miraçı gördüm.
"Sen niye gitmedin?"
"Neden gitmemimi istiyorsun?"
"Evet git. Nede olsa benden ayrıldın"
"Açelyam bi dinle. Bak o Oğuz beni tehtit etdi-"
"Biliyorum her şeyi duydum. Amma sen bana gelib diye bilirdin. Anlata bilirdin neden yapmadın?"
"Haklısın.... Söz aşkım bundan sonra her şeyi anlatıcam."
"Söz?"
"Söz"
Dayanamayıb ona sarıldım. Çünki onu çok özlemişdim. Sanki ondan yıllardır ayrıymışım gibi hiss ediyordum.
Ayrıldıkdan sonra Miraç dudaklarımdan öptü.
"Miraç..."
"Sus kız ben kaç gündür bu anı bekliyordum"
Tam şey yapmaya çalışıyordu ki zil çaldı.
"Hay ben bu zamanın"
Ben gülerek kapıyı açdım. Gelen kız kardeşlerimdi hemen bana sarıldılar. Sonrada içeri geçdiler.
"Abla bu adamın ne işi var burda?"
"Adam dedin kişi benim sevgilim Derin"
"Pardon amma ablacım sen bunun yüzünden doğum günü kutlayamadın"
"Defnecim biliyorum amma sizin de bilmediyiniz şeylerde var"dedi Miraç
"Neymiş?"
Tabii ben dayanamayımıb her şeyi anlatdım. Kızların ağızı açık kaldı sonra yasa Miraçdan özür dilediler.
Kızlar üstünü değişib aşağı geldiler. Ve hep beraber yemeyimizi yiyorduk. Sonra da film izliyorduk.
~Sabah~
Uyandığımda Miraçın göğüsünde uyuya kalmışım. Kalktım ve sezizce kahvaltı hazırladım. Sonrada hepsi teker-teker gelib yemek yedik. Ben okula, kızlar üniversiteye Miraçds şirkete gitdi.
~Akşam~
Herkes bize toplanmış sohbet ediyorduk. Sonrada film izlemeye karar verdik. Seçdiyimiz filmde Wednesday.
Film bitdiyinde Miraçın telefonu çaldı konuşdukdan sonra gelib "Kalk gidelim Kaan bi sorun çıkmış. Kızlar sizde uyuyun. Tamam mı?" dedi. Başımızla onayladık. Onlar evden çıktıkları da bizde Gökçeyle söhbet ediyirduk.
Artık dayanamayıb uyuduk. Sabah kalktımda Miraç benim yanımda, Kaandan Gökçenin yanındaydı. Ayağa kalkıb duş aldım çamaşırlarımı kirli sebete atıcaktım ki
Sebetde 1 tane kanlı gömlek vardı. Ve bu gömlek dün Miraçın giydiği gömlekdi. Hemen aşağı indim. indimde herkes uyanmışdı.
"Miraç ne bu! Noldu kim yaptı bunu sana?"
"Siktir! Kaan ben sana demedim mi onu benim araba at diye."
"Ya yanlışlıkla atdı-"
"iyi ki atmışsın. Ya noldu siz dün nereye gitdiniz?!"
"Dedim ya Açelyam şirkete gitdik"
"MİRAÇ!"
"Tamam... Dün bir çatışma çıktı"
"NE!" dedik Gökçeyle.
"Tamam kızlar sadece küçük bir çatışmaydı. Hepsini öldürmüşdük sadece bir kişi kalmışdı. Tam onuda Miraç vuruyordu ki o Miraçın kolundan vurdu"dedi Kaan
"Offf.... Ya Miraç sen hani benden bir şey saklamıyıcaktın."
"Ya gece rahat uyuyun diye söylemedim hayatım"
"Off neyse... Hadi kahvaltı edelim. Kurt gibi açım" dedi Kaan.
Hepimiz sofraya oturub yemeklerimizi yedik.
"Ya arkadaşlar benim işim çıktı yeni bir dava gelmiş ben gidiyorum. Kendinize iyi bakın"diyib gitdi Gökçe
"Bende gideyim size iyi günler" bu seferde Kaan gitdi.
"Ee bizde gidelim geç kalmayalım" diyib kızlarda gitdi.
"Eee aşkım biz yalnız kaldık"diyib sırıtdı
"Bana hiç öyle bakma ben sana tripliyim"
"Ne? Neden amma"
"Kendin çook iyi biliyorsun."
"Off... Peki ne yapa bilirim kendimi affetdirmek için?"
"Hiç bir şey yapma git orda otur."
"Peki..."diyib gitdi.
Bende sofrayı topladım sonrada salona geçtim. Arakamı Miraça dönük bir şekilde oturdum. Birden Miraç arkamdan sarıldı.
"Hadi amma gel barışalım"
"Konuşma benimle"
"Ya off tamam ben kendimi nasıl affetiriceymi biliyom."diyib gitdi. Bende telefonu elime aldım. Yarım saat sonra Miraç geldi elinde poşet vardı. Bana doğru uzatdı.
Baktımda poşetin içi farklı farklı cipsler vardı.
"Bunları banamı aldın?"
"Evet"
"Herşeye hayır derim amma cipse hiç bir zaman hayır dedem"dedim ve içinden bir tane cipsi alıb yemeye başladım
"Yani bu affetdim demek öylemi?"
"Evet"
"YES BE!"diyib bana sarıldı.
"Bundan sonra benden bir şey saklarsan bırak tripi yüzümü bile göstermem."
"Söz aşkım söz"
BÖLÜM SONU
EVET ARKADAŞLAR BURDA
BİTİRİYORUM. SİZCE BU BÖLÜM NASIL OLMUŞ. YORUMLARAĞĞ Bİ
YAZINĞĞĞ
HEBİNİZİ ÖPÜYORUM
BAYBAY💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklımda Sen Varsın(enemies to lovers)
Romance~Bazen sevdiyimizi düşünürsüz gece yatmadan önce aklımızda o kişi gelir hep onu düşünürsün. Onu gördünde kalbin çok hızlı atar. Ve ona demek istersinki ben senden hoşlanıyorum, sadece seni düşünüyorum Aklımda sadece sen varsın demek istersin. Oda sa...
