SONSUZ BOŞLUK

4. BÖLÜM: SIRADAN.

Keyifli okumalarr!

Bölümün Şarkısı: Madrigal - Dip

💙

Onun gözlerinde yaşıyordum...Deniz dalgası gibi bakan gözleri sanki benim yaşama sebebimdi...

🌼

Elimdeki telefona kitlenip kalmıştım. Kim neden beni haber yapsın derken tüm magazin sayfalarında ismim geçiyordu.

"Ünlü iş adamının oğlu Umut Efe Turan sosyal medya hesabından ilk kez bir kadını takibe aldı. Kadının kim olduğu şu an için bilinmiyor bilinen tek şey ismi. Umay Demir... Haberin devamındaki gelişmeler için takipte kalın."

Kaçıncı kez aynı satırları okuduğumu hatırlamıyordum. Ciddi ciddi haber sayfalarında boy boy ismim geçiyordu. Efenin bundan haberi var mıydı onu bile bilmiyordum. Zaten olsa da umursayacağını sanmıyorum.

"O alışkındır Umay senin ismin geçen saçma sapan bir magazin haberini kafasına takacağını sanmıyorum." İç sesim burada bile kendini belli etmişti. Ama bu sefer haklıydı...

Kendi kendime söylenirken telefonu kapatıp yatağa fırlatıp üstümü değiştirmek için oturduğum yerden kalktım.

"Salaksın kızım sen! O kimde takip isteğini kabul edip üstüne bide geri takibe alıyorsun! Salaksın!" Kendi kendime söylenerek gardrobuma doğru ilerledim. Üstüme her zamanki gibi rahat bir şeyler giyecektim. Siyah bir tişört altıma ise mavi dar paça bir kot pantolon geçirdim.

"Geri mi çeksem takibi.. Hatta komple sileyim evet."

Telefonumu elime alıp sosyal medya hesabıma girdim. Girer girmez gördüğüm görüntü ikinci şok oluşumdu. İstek kutum patlıyordu gelen isteklerden. Bu saatten sonra takibi geri de çeksem hatta kökten silsem bile hiçbir faydası olmayacaktı sanırım.

Tam çıkarken takip ettiğim magazin sayfasının da aynı haberi yaptığını gördüm. "Yorumlara baksana senin hakkında kim bilir neler dediler." İç sesim asla susmuyor delicesine konuşuyordu. Yine merakıma yenik düşüp yorumlara tıkladım. Keşke tıklamasaydım... Dehşete düşmüştüm sanki.

"Bu kız kim? Profil fotoğrafı hariç tek bir şeyi bile yok."

"Sıradan kızlardan bir tanesi daha!"

Sıradan...

Doğru söylüyordu sıradan biriydim..

"Efe Turan ne diye takibe almış bu kızı! Çirkinliği....."

"Rezalet! Efe gerçekten bu kızın yanına yakışacağını falan mı düşünüyor!"

Dehşete düşmüştüm yazılan şeyleri okudukça tek güzel bir yorum bile yoktu. Ama haklılardı da bu çirkinliğime yüzümdeki çillerle bırak Efe'yi kimse bakmazdı bana...

Telefona bi daha bakmamak adına kapatacakken Efe'den mesaj gelmişti. "Geldim ben Küçük;) Hazırsan bekliyorum seni evinizin karşısında" Alayla güldüm attığı mesaja.

"Haberi yoktur belki Umay." dedi iç sesim. Haberi olsa da benim için mi uğraşacaktı sanki?

Ayakkabılarımı giyip, boy aynasından kendime baktım. Dedikleri gibi miydi gerçekten rezalet mi görünüyordum?

Odamdan çıkıp dış kapıya doğru ilerledim. Zihnimden geçen düşünceler ve sesle asla susmuyordu ve ben delirecek gibi hissediyordum.

Dış kapıyı açar açmaz o gözlerle karşılaştım direk karşımdaydı duvara yaslanmış hafif bir tebessümle kapıya bakıyordu. Üstüne siyah deri bir ceket içine beyaz bir tişört altına da siyah bir kot pantolon giymişti.