"ရိပ်သွန်းညို"
"ရှင် ဒေါ်ဒေါ် "
"အမေ မသေခင်ကငါ့ဆီမှာ နင့်ကိုအုပ်ထိန်းဖို့အပ်သွားတာနော်"
"ဟုတ်သိပါတယ်"
"မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားမှာမလားငါသုံးဖို့ပိုက်ဆံလိုတယ်ပိုက်ဆံမပေးနိုင်ရင်နင်ကျောင်းလဲဆက်တက်စရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူး"
"ရှင် အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့အန်တီရယ် ပိုက်ဆံရှာဆိုလဲတစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်းအဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်"
*ဟင့် ဟင့် *
ရိပ်သွန်းညိုသည်တုန်ရီနေသောအသံဖြင့်သူမအခန်းထဲသို့ပြေးဝင်သွားကာငိုရုံသာတတ်နိုင်တော့သည် ဘာမှလဲဆက်မလုပ်နိုင် ဒါတောင်သူမ ဘွဲ့ရခါနီးပြီဖြစ်သည် ကျောင်းမပြီးမစီးတော့အဖြစ်မခံနိုင်ပါ အဒေါ်ရဲ့အာဏာကိုဆန့်ကျင်နိုင်ခြင်းမ
ရှိတာကြောက့်ဒီတိုင်းသာနေရအုံးမည်
.
.
.
" ဒေါ်ဒေါ်"
"ဘာလဲပိုက်ဆံမရှာနိုင်ရင်ကျောင်းမသွားနဲ့အလုပ်သွားလုပ်သွား"
*မရရအောင်လုပ်ခဲ့ပါ့မယ်ရှာပေးဆိုလဲရှာပေးပါ့မယ်ကျောင်းဆက်မတက်တော့မယ့်ကိစ္စကိုတော့သမီးလက်မခံနိုင်ဘူး မရရတယ့်နည်းနဲ့ဒေါ်ဒေါ်လိုချင်တာကိုရှာခဲ့မယ်*
ဒီလိုနဲ့ကျောင်းရောက်တော့စာထဲလဲစိတ်မရောက်ဖြစ်နေသည်သူမစိတ်ညစ်နေတာသူသာအသိဆုံးဖြစ်သည် သူမအဒေါ်နဲ့နေရတာဟာလဲစိတ်ညစ်စရာပင် တူမထက်ငွေကိုသာမက်မောသည် တစ်နေရာရာကိုသာ ထွက်ပြေးချင်စိတ်အပြည့်ပင်
"ကဲဆရာတို့ဒီနေ့ဒီမှာပဲသင်တာကိုရပ်လိုက်မယ်နော်ဒီနေ့တော့ဒီလောက်ပါပဲ"
အတန်းပြီးတာတောင်မှိုင်တွေတွေ နှင့် လမ်းလျှောက်လာရင်းခုံတစ်ခုံ မှာ ထိုင်ပြီး မျက်ရည်ကျရုံပဲတက်နိုင်တော့သည် မျက်လုံးမှစီးကျလာသော မျက်ရည်များကိုသုတ်ရင်း သူ့ဘေးသို့အသားညိုညိုအရပ်ရှည်ရှည်ပိန်ပိန်နှင့်ယောကျာ်းလေးတယောက် ရောက်လာသည်
"မင်းကရိပ်သွန်းညိုလား"
"အင်း"
"လူတွေပြောပြောနေကြတာချစ်စရာလေးဆိုတာခုမှနားလည်တော့တယ်"
YOU ARE READING
ကြွေလွင့်စဥ်
Fanfiction"ကျွန်မနှလုံးသားကိုသူမဆီမှာမြုပ်နှံပြီးသားပါ ကြွေလွင့်စဥ် မို့မျက်ရည်နဲ့ပဲရင်းနိုင်ပါတယ်"
