မနက်ခင်း၏နေရောင်ခြယ်ခပ်သဲ့သဲ့သည်
အဖြူရောင်အခန်းလေးအတွင်းရှိပြတင်းပေါက်တစ်စုံမှ လင်းတင်းတင်းလေးကျရောက်လာလျက်ရှိသည် တစ်ခန်းလုံးအား အိပ်ယာခင်း လိုက်ကာ စားပွဲခုံ ထိုင်ခုံ စသည့်ပရိဘောဂတွေနဲ့အခြားပရိဘောဂတွေအားမီးခိုးရောင် အဖြူရောင် အပြာနုရောင်တို့မှ မှိန်းမှိန်းလေးလှစေသည်
ဝင့်ထည်နန်ဒီ ၏အိမ်သို့မရောက်ခင်ကတည်းကပင်
"မင်းဘာရောင်ကြိုက်လဲ.."
"အင်း..အဖြူရောင်တို့အပြာနုရောင်တို့ကြိုက်တယ် ဘာလို့လဲ"
"ဒီတိုင်းရယ်.."
မေးခဲ့သည့်အတိုင်း အိမ်သို့စရောက်၍ သူမအခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းပင်အဖြူရောင်အခန်း လေးအားစတင်မြင်ရ၏နေချင်စဖွယ်ပင်
"ဟားးမျက်နှာကိုနေထိုးနေတာပဲအိပ်လို့ကိုမရဘူးကျောင်းပတ်ရက်တောင်ဒါပေမဲ့လဲအန်တီဝင့်တောင်နိုးနေလောက်ပါပြီ"
အန်တီဝင့်သည်သူမအားသူမအဒေါ်၏ဝင့်ပြုချက်အရခေါ်လာခဲ့တယ် ပိုက်ဆံဖြင့်တင်တောင်းလာခဲ့တာ ဘာပဲဖြစ်"ဒေါ်ဒေါ်အရင်လိုမဟုတ်တော့ပဲပြောင်းလဲသွားတာကြောင့်ကျေးဇူးထင်လျက်ရှိပါတယ်
ထိုအတွေးများသည်သူမ၏ခေါင်းထဲ၌အပြေးအလွှားပင်
"နိုးပြီလား.."
"ဟုတ် အန်တီဝင့်"
"မနက်စောစောကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့လေ့ကျင့်ခန်းလေးဘာလေးမလုပ်ချင်ဘူးလား ကိုယ်ကပြီးရင်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်မလို့ကန်တော်ကြီးတစ်ပတ်နှစ်ပတ်သုံးပတ်လောက်ပြေးမလားလို့"
"အာ အယ် ဟုတ် မလိုက်တော့ပါဘူးအ့လောက်ကြီးကျမပြေးနိုင်ဘူးအန်တီဝင့်ရဲ့သမီးက"
"ဒါတို ဒေါ်မြမွန်နဲ့နေခဲ့နော် ပြီးရင်စာတွေလဲလုပ်ဖို့မမေ့နဲ့အုံး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါအန်တီ တာ့တာနော်"
ဒေါ်မြမွန်သည် အန်တီဝင့်၏ယုံကြည်စိတ်ချရသူတစ်ဦးဆိုလဲမမှားပါ သူအိမ်မှမရှိတဲ့အခါလည်းဒေါ်မြမွန်နဲ့အပ်ထားရင်စိတ်ချရပါသည်
YOU ARE READING
ကြွေလွင့်စဥ်
Fanfiction"ကျွန်မနှလုံးသားကိုသူမဆီမှာမြုပ်နှံပြီးသားပါ ကြွေလွင့်စဥ် မို့မျက်ရည်နဲ့ပဲရင်းနိုင်ပါတယ်"
