„jak to jest, pingwiny mają kolana czy nie?"
„nie wiem! poważnie, to dziwne", położyłam nogi na krześle.
zdążyliśmy się przesiąść na kanapę, która stała pod jedną ze ścian. swoją głowę położyłam na poduszce, kiedy luke leżał zupełnie do góry nogami.
„o mój boże, powiem ci coś", pisnęłam. „siedzę sobie ostatnio w nocy przed laptopem, akurat przy ścianie. poczułam, że coś mnie obserwuje. spojrzałam na ścianę, a tam centralnie na wprost mojej twarzy pają! rozumiesz to?"
„ten duży czy nie?"
„no co ty! jakby był ten duży, nie byłoby mnie tutaj", powiedziałam. „moja dusza już dawno opuściłaby ciało"
„chciałem mieć kiedyś takiego ptasznika, ale mama mi nie pozwoliła"
„twoja mama jest bardzo mądra"
„ona też tak mówi", wyznał, a ja parsknęłam śmiechem.
siedząca niedaleko dziewczyna spojrzała na nas. była jedną z kilku ostatnich klientów, którzy tu zostali, a było dopiero w pół do pierwszej nad ranem.
„jestem głodny", stwierdził luke.
„ja też", przyznałam.
„ciekawe czy zrobią nam jeszcze po hot-dogu? za chwilę wracam"
blondyn wstał, a ja podkuliłam nogi, żeby mógł swobodnie przejść.
„będę czekać"
oparłam głowę i poczułam zmęczenie. nie chciałam opuszczać lucasa, bo był fajnym kolesiem i prawdopodobnie już nigdy się nie spotkamy. chciałam skorzystać z tej nocy w stu procentach.
„mamy hot-dogi!", powiedział luke, siadając obok mnie i podając mi jedzenie.
„powinnam ci oddać pieniądze", stwierdziłam.
„daj spokój, to jest tanie, a podobno oszczędzasz na coś"
„jesteś pewny? mam przy sobie trochę pieniędzy", zaczęłam szukać jakichś drobniaków w kieszeniach, ale luke zakrył moją dłoń swoją.
„nie musisz, poważnie"
„dziękuję", powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego szeroko.
dziękuję za każdą gwiazdkę i komentarz! to bardzo motywujące widzieć, że ktoś to czyta. piszcie, co myślicie o bohaterach, jaką przyszłość im wróżycie i dosłownie wszystko co wam przyjdzie na myśl.
gwiazdki i komentarze motywują najbardziej x
