İHTİRAS

8- Son Nefes

Her şey gelip geçici ey gönül.
Bak, az önce aldığın nefes bile geldi geçti.
                                                   
                                              - Mevlânâ -

İnsanın yuvası sığınağı sevdiğinin göğsünde huzurla uyumakmış onun kalp atışlarını duyabilmek kadar değerli bir şey var mıydı hayatta?

Gözlerimi açıp yüzüne baktım daha hâlâ uyumamıştı yarın için heyecanlıydı sanırım hayallerimizi gerçekleştirme zamanıydı elini alıp parmaklarını okşadım Ömer de saçlarımı öpüp kokluyordu daha sonra o sevdiğim sesini duydum.

"Senide uyku tutmadı dimi?" Öyle güzel bir tonda söylemişti ki sesinin naifliğine istemsizce gözlerim kapanmıştı sadece kendisi değil sesi de büyülüyordu işte, sorusuna da kafamı olumlu anlamda sallayıp daha da sokulmuştum şimdi daha da sıkı sıkı sarmıştım bedenini

"Bir hafta sonra evli olucaz, o kadar garip geliyor ki imkansızları başarıyoruz" gerçekten de imkansızlıkları aşmıştık ya da aşamamıştık çok mu acele ediyorduk acaba birde orta da böyle bir durum varken ama ben bunu Ömere söylesem bir şey mi oldu sen böyle bir şey demezdin der ama işte benim içimdeki bu fırtına nolucaktı ben sana ne diyeceğim ne diyebilirim senin bir kardeşin var o kardeşin bana da takıntılı mı diyecektim söylediğim gün onu öldürürdü, en kötüsü de kendi hayatı yanacaktı birde o yangında bende yanacaktım.

Yatakta doğruldum yatağın başlığına yaslandım. Ömerin o masum ve tebessüm eden yüzüne baktım, önüme düşen saçları da kulağımın arkasına tutturdu

"Ömer sen Sarpın ve Yasmin'nin kardeşin olduğunu öğrendiğinde ne hissettin?" Bu soruyu ilk defa soruyordum o an ki hislerini gözümle görsem de içindeki o ses ona ne yapmasını söylemişti?

"Niye böyle bir şey sordun ki?" Bu sorunun anlamını bir bilsen ah bir bilsen ama işte doğru zaman değil

"Bilmem, ben sana bunu hiç sormadım sonuçta Asiye senden önce öğrenmişti kızdın mı kırıldın mı ne hissettin o an o zamanlar sana soramamıştım"

"Benden habersiz DNA testi yaptırdıklarına kızdım çünkü bilmeye hakkım vardı ama tabi kızacağım kişiler onlar değildi babamdan hesap sordum, biliyorsun beni istemedi işte ondan sonra içim kan ağlamaya başladı evladım diyip de bağrına basmamıştı. Sarpa da Yasmine de abilik yapardım ama  onlar izin vermedi, ikisiyle de kanlı bıçaklı olduk"

"Ama yinede kardeş işte aynı kanı taşıdığın, canın pahasına koruduğun kardeşlerin oldular"

Derin bi nefes alıp verdi eskiler gelmişti, eminim ki gözünün önüne yaşadığı onca şey yazsa roman olacak bi hayat..

"Oldular ya beni çok uğraştırdılar ama sonunda aile olabildik ama iyi ki de diyorum, karşıma çıktılar bu hayat yalnız yaşanacak bir hayat değilmiş"

"Öyle, ben uzmanı oldum bunun" Ömer elimi tutup bana baktı.  "Acı geçmişini unut güzelim çünkü geleceğimiz çok güzel olacak Süslüyü de yanımıza alırız sonra bir kız bir erkek çocuk belki de daha fazlası" çocuk konusunda anlaşamayacağımız bir kez daha ortadaydı futbol takımı falan mı kurmak istiyordu kesin çocuklarımı fenerbahçeli yapacaktı umarım babacı olmazdılar bir saniye Süslüyü de mi yanımıza alıyorduk

"Süslü de mi yanımızda olacak" kafasını sallamasıyla gözlerim ışıl ışıl parladı hızla boynuna atlayıp sımsıkı sarıldım. Süslüyü bir sene önce sahiplenmiştik ama sonra bir anda rahatsızlanmasıyla veterinere götürmüştük bir süredir de gözetim altındaydı.