İHTİRAS

7- Yoldaş

Ben yaşadıklarımdan sonra böyle daha çok yıpranacağımı bilmiyordum elimde duran bu mektup sanki bir cam parçaları gibiydi sürekli batıp yaralıyordu. Peki annem bunu nereden ve kimden öğrenmişti akıl sır ermiyordu ve Emir İstanbuldaydı mektubu tekrar tekrar okudum özellikle de Emir ve Ömer'in kardeş olduğu kısmı hâlâ imkansız şaka gibi geliyordu ama yinede benim bunu ispatlamam gerekiyordu anlaşılan ilk iş DNA testi olacaktı ama nasıl? Ömere belli etmeden nasıl becerebilecektim bilmiyorum masamın yanında ki çantamın içine mektubu koydum. Elime telefonu alıp Elifi aradım bu sefer cidden yardıma ihtiyacım vardı.

"Alo Elif nasılsın canım bende iyi olmaya çalışıyorum ya aslında görüşmemiz gerek Berke de söyleyip bir kafe de buluşalım olur mu ben sana konum atıcam tamam hadi görüşürüz öptüm"

~~~~~~

Evden Ömer'e görünmeden çıkmayı başarmıştım. Şimdi ise kafede Elif ve Berki bekliyordum çok tuhaf bir gündü bütün acıklı olaylar üst üste gelmeye devam ediyordu

Girişe doğru baktığımda Elif ve Berkin geldiğini gördüm onlarda beni görünce gülümsedi. Elif yanıma gelip sıkıca sarıldı dost kara günde belli olur dedikleri işte tam buydu

"Süsen canım iyisin dimi"

"Sağol Elif ben iyi olmaya çalışıyorum ama hayat çok da buna izin vermiyor"

"Süsi noldu ya kim üzdü yine seni Ömerle alakalı mı?"

"Yok Berk Ömerle alakalı değil aslında biraz da onla alakalı ama o bilmiyor otursanıza ayakta kaldınız sizde"

İkisi de oturup bana merakla baktı "kız o ne demek şimdi bilmece gibi hem Ömerle alakalı olan ve olmayan konu ne" dedi Elif haklı da gerçekten de bilmece gibiydi hemde zor bir bilmece"Ömerin neyden haberi yok ben onu anlamadım?"

"Emir İstanbul'a geri dönmüş" pat diye girmiştim konuya odak noktam ilk Berk oldu şuan sinir ona kat be kat yüklenmişti yumruğunu sıkmasından da anlaşılıyordu Elif'in tabi Emirden haberi yoktu o şuan daha sakin ve anlamsız bir bakışlarla bize bakıyordu. Berk yumruk yaptığı elini masaya vurdu sertçe vurmasıyla istemsizce irkilmiştik.

"Ne demek İstanbul'da ya hangi yüzle buraya geliyor şerefsiz!"

"Berk noluyor Allah aşkına banada biri herşeyi anlatabilir mi?" Elif bana baktı gerçekten öyle sıkışık bir durumdaydım ki nasıl rahata ericektim bilmiyorum"Süsen bari sen söyle kim bu Emir?!"

Berk aynı siniriyle Elife döndü eski defterler maalesef ki kapanmıyordu

"Kim biliyor musun Elifcim Süsenin zamanında yaptığı en büyük hata ben sana öyle tanımlayayım"

Berk bana baktı ama biliyordum o siniri hiçbir zaman geçmiyecekti zaten bu zamana kadar kime güvensem hayatım zehir olmuştu tek bir kişi dışında oda Ömerdi bana bu dünyada herşeyin en iyisini yaşatan oydu sonra tekrar Berke baktım çünkü tek yardım alabileceğim kişi oydu.

"Berk nolur yapma bir insanın canını kurtardım diye çekmediğim şey kalmadı zaten"

"Arkadaşlar bende buradayım ya hani madem ikiniz konuşucaktınız beni niye çağırdınız"

Derin bi nefes alıp herşeyi baştan sona anlatıcaktım

"Emiri ben beş buçuk sene önce trafik kazasında kurtardım hastaneye yetiştirdim hatta ağır bir ameliyat geçirdi uyanınca bana bir çok kez teşekkür etti iki ay sonrada okullar açılıyordu o zamana kadar hiç görmemiştim. Okullar açıldı ve bizim sınıfa geldi yeni öğrenci olarak sonra işte bana karşı çok samimiydi arkadaş olduk Berkle tanıştırdım"