i'm not killer #heejay

𔓘

Jay'den

Sesler susmuyordu. Başım çok ağırıyordu. Uykusuzluktan ölücektim. Amacım da buydu aslında. Ama son kez Heeseung'a sarılmak isterdim. Son kez. Ama o ise benimle göz temasından bile kaçınıyordu. Aynı sınıftaydık.

Yine o lanet olası sınıfa girdim. Herkes bana bakıp gülmeye başladı, Heeseung bile. Biri Heeseung'a dönüp gülerek konuştu benimde duyabileceğim bir şekilde.

"İyi ki bu sürtük katilden ayrıldın. O ölmeyi hak ediyor. Birini öldürdü nasıl olsa değil mi Heeseung?"

Alışmıştım. Gözlerim bu sefer dolmadı. Sırama ilerledim. Çantamı koyucaktım ki masamın üstündeki yazıları gördüm.

'Ölmelisin.'
'Pis katil."
'Yaklaşma bize.'
'Neden en yakın arkadaşımı öldürdün lanet olası?!'
'Winter senden hoşlandığı için öldürdün değil mi?'

Ve birçok şey. Yan sırama baktım. Orada sözde benim öldürdüğüm ve benden hoşlanan Winter oturuyordu. Onun masasında bir kaç tane gül ve güzel yazılar vardı. Üzüldüm. Onu ben öldürmemiştim. Neden beni sorunlu tutuyorlardı?

Sunoo girdi sınıfa. Bana bakıp acıyla güldü.

"Senin arkadaşın olmaktan utanıyorum Jay."

Bu dediğiyle tutamadım gözyaşlarımı. Gözlerimden akıp gitti. Üzüldü. Ama umursamadı. Pişman olduğunu gözlerinden anlıyordum. Jake daha gelmemişti. Sunoo şuan Heeseung ile yakın arkadaştı, eskiden benimleydi. O yüzden yanına oturdu.

Bende gözlerimden yaşlar akarken kolumu yüzüme siper ettim ve lavaboya koştum. Arkamdan biri geldi, Jake. Başka kim olucaktı.

"Selam sahte katil."