Linoon's Recensies

Recensie: Verbogen liefde in de schaduw van Joseon

Het is even geleden dat ik het boek heb gelezen maar gelukkig heb ik mijn feedback met name ook in de comment sectie achter gelaten. Dit is dus meer een algemene beschouwing in hindsight '^.^

Het boek is geschreven door Femke_Bender, en wat een prestatie! Het verhaal is helemaal afgeschreven. Dat doe ik je nog niet na... Ik heb het boek niet helemaal uitgelezen, maar ik denk genoeg om er wat zinnigs over te kunnen zeggen. ^.^

Toen ik het verhaal las moest ik gelijk aan Alchemy of Souls denken, waar later het verhaal ook op gebaseerd bleek te zijn. Het overbrengen van de Koreaanse traditionele/fantasy sferen is dus goed gelukt, met name door de Koreaans taal en namen te gebruiken in je verhaal en de omgeving zo nu en dan te omschrijven.

Je plot gaat erg snel, dat is best fijn er zit ook nog eens een plottwist in. Dat vind ik een verhaal altijd een stuk sterker maken. Maar om eerlijk te zijn gaat het mij allemaal een beetje te vlot en te abrupt. Als iemand van wie ik in eerste instantie dacht dat die goed was, toch slecht blijkt te zijn, dan doet dat natuurlijk wat met mij. Maar vooral als ik diegene voor mijn gevoel echt goed ben gaan kennen. Als iets in mij wil dat het positieve dat dit karakter met het hoofdpersonage stand houdt, dan zal ik meer emotionele struggle hebben met de plottwist. En je vrienden wil je natuurlijk niet emotioneel laten struggelen... Maar je lezers wel, Mwahahaha.

Er zit ook wel een soort van opbouw in hoe slecht hij is, maar zn eerste daden waarmee hij als slechterik wordt bestempeld heb ik nog zoiets van... Uh... Misschien is dit een misverstand? Op zich is dit best iets waar je meer op in kan gaan. Voor je hoofdpersonage zal het waarschijnlijk ook een schok zijn dat Park kwade intenties had. Het gevoel van twijfel en het uiteindelijk moeten accepteren dat hij niet was wie ze dacht geven gelegenheden om je hoofdpersonage op een acceptabele manier kwetsbaar te maken, en nogmaals, je vrienden moet je niet emotioneel laten struggelen maar de karakters in je boeken wel, Mwahahaha.

Het grootste gemis in je boek is voor mij dan ook het realisme en de diepgang van je karakters. Bedenk voor jezelf goed wie ze zijn, wat ze precies willen en hoe ze dat gaan bereiken. Laat je karakters die doelen ook niet uit het oog verliezen en laat ze er altijd op naar handelen. Tuurlijk kan hun gedrag soms afwijken, maar dan heeft dat wel een beetje verantwoording nodig.

Ik ben zelf een superlief dotje (al zeg ik het zelf) vegetariër sinds ik begrijp wat vlees is en ik rouw om platgereden naaktslakken. Maar als ik een hele nacht wakker lig van gejeuk en gezoem omdat er muggen in mijn kamer zitten dan verandering ik een moordmonster. Dat is niet helemaal in lijn met wie ik ben en hoe mensen mij kennen. Dus als ik dit gedrag in een boek zou beschrijven zou ik wel even uitleggen hoe de slaap mijn wraaklust aanwakkerd, het laatste beetje verstand dat nog rust in mijn slaperige brein mij overtuigd dat muggen geen gevoels receptoren hebben en dat moord op dit punt rechtvaardig is. Als ik echter wakker wordt en de bloedspetters op mijn plafond zie zitten, dan wordt ik overvallen door een gevoel van schuld.

Hiermee doel ik bij jou verhaal dan vooral op de wisselende houding van je hoofdpersonage tussen nederig en brutaal. Mu deok uit de serie dat natuurlijk ook wel een beetje had, maar je moet niet vergeten dat ze wist dat hij haar nodig had en ze dit daardoor kon maken, terwijl de prins in jou verhaal op geen enkele manier afhankelijk van haar is. 

Maar al met al heb ik van je verhaal genoten. Ik heb het gevoel dat je nog jong bent en het doorzettingsvermogen een heel boek te schrijven is zeker een applausje waard. Dat je om feedback vraagt laat ook zien dat je wil leren en ik ben ervan overtuigd dat als je door blijft zetten en lekker blijft schrijven over alles wat je leuk vindt je een fantastische schrijver gaat worden!

Ik zou het zeker leuk vinden in de toekomst weer een keer boek van je te lezen.