Linoon's Recensies

Recensie: The lost princess

Helloooow,

Hierbij de eerste recensie voor scorpio_lisa voor het boek The lost princess. De structuur van de beoordeling kan heel goed varieren afhankelijk van het boek. In dit geval heb ik het begin en het eind gelezen. Dus here we go!

Gelezen (publicatie) hoofdstukken 1,2,3,4

De schrijfstijl

De eerste hoofdstukken zijn om eerlijk te zeggen niet heel fancy geschreven. Het is heel veel, hij zei, ik zei, zij zei. Het is heel straightfoward, niet verbloemd, bijna als een script. Ondanks dat het heel recht toe recht aan is vind ik het soms wel moeilijk te volgen. Want jij weet misschien dat het zich afspeelt in een koninklijk huis, wie ferdinant en esmiralda zijn, hoe oud fay is, wat voor type persoon haar ontvoerder is, ik heb geen idee. Ik word overrompeld door dialoog, woorden die voor mij door een vage setting zweven in plaats van zich vast te haken in personages en plaatsen.

Naast het subtile hintje in het dialoog (wat je goed gedaan hebt!) "we hebben geluk dat we van een koninklijke familie zijn." Kun je wel wat meer weggeven in omschrijvingen. Wonen ze in een kasteel, in een villa, sturen ze lijfwachten direct op zoektocht in een BMW of springen de wachters op hun paarden? In wat voor tijd speelt het zich af en waar, is het scifi, fantasy? Zo iets wil je direct weten, en natuurlijke het liefst via een mooie originele omschrijving.

Bovendien vlieg je van het ene moment naar het andere. In het proloog geef je aan dat ze een wees is. Dat ze haar in hoofdstuk 1 dus kwijtraken en niet kunnen vinden is voor mij niet echt spannend meer. Zo leer ik in hoofdstuk 2 dat purple eye fay heet, afstamt van een koninklijke familie, en weet ik in hoofdstuk 3 al zo veel meer dan jou karakters dat ik denk, ja, moet ik nou dit hele boek gaan lezen om te zien hoe die twee slimpos er achter gaan komen wat ik nu al lang 100% zeker weet. Als je een boek gekocht hebt accepteer je die rit wel gewoon en word je misschien (zoals ik in dit geval achteraf weet) wel weggeblazen. Maar met een wattpad boek denk ik al snel Next! Ik wil verrast worden en ik ga met dit boek de gok niet nemen.

Daarbij ga je ook niet echt in op wat je karakters voelen. In H4 spelen ze doen durven of de waarheid, wat echt een super goed moment is om je karakter wat beter te leren kennen. Ze geeft toe nog nooit verliefd te zijn geweest. Vind ze dat jammer? Vind ze jongens stom? Weet ze wat een jongen is? >.< Dan gaan ze een koekje stelen. Denise is duidelijke bang, maar hoe zit het met Fay? Worden ze bijna gesnapt, hebben ze verschrikkelijke straffen die het zo spannend maken?

Wat ik wel meteen merk aan je schrijfstijl, je hebt humor! En je schrijft zoals een tiener denkt en praat. Dat is iets dat professionele ouwe taarten vaak zonder succes doen. Ook vind ik het heel leuk dat je karakter al een flaw gegeven hebt, angst voor hoogte. Ik hoop dat dat nog verder terug blijft komen in je verhaal en ze deze angst op een episch moment echt overwint.

Het idee op basis van 1 tm 4

Zoals ook al in je schrijfstijl naar voren gebracht geef je al heel veel van je mogelijke verassingselementen weg. Wil ik nog verrast worden betreffend wie de verloren prinses is, dan moet Denise uiteindelijk Fay blijken te zijn, anders is het wel flink voorspelbaar... Overgens hoeft voorspelbaarheid en clichés niet eens slecht te zijn! Ergens doet het me ook wel denken aan Rapunzel, en van haar weten we ook van begin af aan dat zij de verloren prinses is, als het verhaal dus nog een ander subplot heeft, kan het nog wel eens leuk worden! Dan neem ik voorspelbaarheid en clichés op dat vlak wel voor lief ^.^

Doordat ik niet echt meegesleept werd door je schrijfstijl en ik bang was dat het plot niet verrassend zou zijn en het echt superveel hoofdstukken waren heb ik besloten niet alles te lezen, maar wel het einde.
Hier mijn beoordeling bij het lezen van het einde.