Vraag jij je af wat andere van je boek vinden? Nou, ik heb geen idee! Maar ik kan je wel vertellen wat ik er van vind. ^.^ Meld je aan en ik ga je boek lezen (of een deel er van) en plaats hier een recentie! Gezien kinderen geen blad voor de mond n...
Deze week was eeen suuuuper drukke week! Dus ik heb niet heel veel tijd gehad om te lezen. Maar ik ga nu proberen er het beste van te maken op basis van wat je gelezen heb. Elliot, voor originalverbivore
Je schrijfstijl Ik vind het heel leuk dat je voor een thriller gekozen hebt voor een perspectief in de derde persoon meervoud (heet dat zo, middelbare school was lang geleden, maar je weet wat ik bedoel >.<) Ik vond je begin vooral heel sterk met het perspectief dat je gebruikt, de situatie is misschien droevig maar als schrijver steek je het in een humoristisch jasje. Buiten dat stuk zak te stem van de verteller wel weer heel erg naar de achtergrond. Die zou van mij wat meer haar kijk op de sitautie mogen geven. Zeker omdat je in de gedachtes van de karakters ook wat in herhaling viel. De gedachte van de schrijven kan dan een verfrissende, optimistische, humoristische blik op de situatie werpen, omdat die er net wat verder vanaf staat en het geloofwaardiger is die de vrolijke noot zet in het verhaal op dat moment.
Zoals ik in de comments had laten weten vind ik het fijn dat Gaby niet een enorme emo is omdat haar vader vermoord is, haar moeder in de gevangenis zit en haar broer zojuist zelfmoord heeft gepleegd. Maar dat zij is opgegroeid tot een little miss sunshine, en vooral dat dat vlak na de dood van haar broer al tot uiting komt, lijkt me vrij onwaarschijnlijk. 😆
Je karakter Ik vond het fijn eens niet een verhaal over een 17 jarige te lezen, maar buiten dat je zei dat ze 24? was ervaarde ik dat niet zo erg. Ik vond hun manier van doen en praten nog een tikje puberaal. Nu ben ik natuurlijk een al zo goed als uitgeleefde 27tiger met mijn saaie baan, 2 kinderen, man en een eigen huis😩, dus misschien is mijn beeld van hoe een normale 24tiger in het leven staat niet helemaal juist. Maar dramtisch als het klinkt had ik op mn 24ste gewoon echt geen energie meer om letters te tekenen in het zand van 2 bij 12 en over het strand te huppelen.😅 (al was de laatste keer dat ik dat deed toen ik 23 was, maar sinds ik kinderen heb, no way! Ain't nobody got time for that! Maar ik vermoed dat een dooie broer er wel even net zo in hakt als een baby 🤔)
Dante was voor mij ook verre van realistisch. Al leek zijn naiviteit ook wel echt onderdeel van zijn karakter en niet alleen ten behoeven van jou plot. Maar man... Mijn 8 jarige neefje is nog minder goed gelovig.😂
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Je plot Ja, daar kan ik weinig over zeggen. Tis zeg maar als een puzzelen met 1000 stukjes, en ik heb een groene, een blauwe een witte en een zwarte en dan moet ik raden wat voor plaatje het is. Nou ja, dat ga ik nu dus even doen. Misschien dat je daar wat aan hebt >.< Get ready!😆
Er van uitgaande dat moeders in literatuur (en in het echt) in onschuld gedrenkte wezentjes zijn. Kunnen we misschien de theorie werpen dat zij haar man niet echt vermoord had, maar hij van de kaart moest verdwijnen dus ze deed alsof ze hem vermoord had, zijn lichaam deed verdwijnen en omdat t dan vreemd zou zijn als ze zelf spontaan de moord zou bekennen, gaf Elliot haar aan.
Elliot is dus gewoon haar vader zelf, die hen stiekem ook stalkt (later toelichting) Zo kwam hij ook onder ogen dat het buurmeisje verkracht werd maar hij was natuurlijk zogenaamd dood dus deed hij weer anoniem aangifte.
