HUISFEESTJE || mabbie [✔️]

Hoofdstuk 13 - Fotoshoot

(nsfw)
De groep had zich verzameld voor een belangrijke fotoshoot. Een belangrijk magazine had hen gevraagd om een feature te doen, en de hele groep was enthousiast om te poseren voor de camera. Het kantoor was omgetoverd tot een tijdelijke studio met grote lichtschermen en professionele camera's die de ruimte vulden met een gevoel van opwinding en anticipatie.

Matthy en Robbie arriveerden als een van de eerste, klaar voor de shoot. Ze waren beide zenuwachtig, niet zozeer voor de camera, maar vanwege de recente veranderingen in hun relatie. De spanning tussen hen was nog steeds vers, en hoewel ze probeerden het te negeren, was het moeilijk om de onderhuidse energie niet te voelen. 

Milo, Koen, en Raoul waren al bezig met hun poses, hun gezichten stralend van enthousiasme. De fotograaf, een energieke vrouw met een scherp oog voor detail, gaf aanwijzingen terwijl ze de perfecte hoek zocht. "Oké, jongens, laten we het een beetje spannender maken! Jullie kunnen een paar intiemere poses proberen," zei ze, haar ogen glinsterend van verwachting.Matthy en Robbie wisselden een ongemakkelijke blik uit, maar stapten vooruit om hun rollen te vervullen.

De poses die de fotograaf vroeg, waren bedoeld om de vriendschap en chemie tussen de mannen uit te drukken, maar de manier waarop ze dichter bij elkaar moesten komen, leek de spanning tussen hen alleen maar te benadrukken. Robbie leunde iets naar voren, en Matthy moest zich dicht bij hem bevinden, zijn arm op een natuurlijke manier om Robbie's middel draperend.

Het voelde vreemd, bijna als een herhaling van hun privé-momenten, maar nu met camera's die alles vastlegden.De fotograaf vroeg hen om dichter bij elkaar te leunen, hun hoofden tegen elkaar te laten rusten voor een paar intieme shots. Matthy probeerde de situatie te negeren, maar zijn lichaam was onontkoombaar bewust van de nabijheid van Robbie. 

Tijdens een pose waarbij Matthy zijn hand op Robbie's heup plaatste, gleed zijn hand per ongeluk langs Robbie's kruis. Matthy voelde een directe reactie, een onmiskenbare stijging van Robbie's lichaam.Robbie trok zijn adem in en zijn gezicht vertrok in een ongemakkelijke uitdrukking. Matthy kon niet anders dan een grijns onderdrukken. Hij voelde zich ongemakkelijk, maar tegelijkertijd opgewonden door de situatie."Even een pauze," zei Matthy snel tegen de fotograaf, zijn stem iets te schor van nerveuze spanning. "We hebben even een momentje nodig." De fotograaf knikte begripvol en richtte haar aandacht op de andere teamleden. Matthy en Robbie liepen snel naar een rustige hoek van het kantoor, buiten het zicht van de anderen. 

 "Wat was dat?" fluisterde Robbie geïrriteerd, maar met een ondertoon van opwinding in zijn stem.Matthy haalde zijn schouders op, probeerde nonchalant te klinken. "Het was een ongeluk, oké? Deze poses zijn gewoon... intiem."Ze stonden dicht bij elkaar, hun ademhaling versneld. De spanning tussen hen was bijna tastbaar."We moeten dit onder controle krijgen," zei Robbie, zijn stem zacht maar dringend. "We kunnen niet... niet hier, niet nu." "Er is maar een manier om van je probleem af te komen Rob.." Matthy zakte op zijn knieën. Robbie keek geschrokken om zich heen, maar ze waren nog steeds uit het zicht van de anderen. Hij voelde Matthy's handen aan zijn riem en wist dat hij zou moeten protesteren, maar zijn lichaam reageerde al voordat zijn verstand kon ingrijpen."Matthy, wacht..." fluisterde hij hees, maar zijn woorden werden afgekapt door een onderdrukte kreun toen Matthy zijn broek opende en hem in zijn mond nam. 

De sensatie was overweldigend. Robbie's vingers grepen Matthy's haar vast terwijl hij probeerde stil te blijven. Het gevaar om betrapt te worden maakte alles intenser. In de verte hoorden ze de fotograaf instructies geven aan de anderen. "Nog vijf minuten en dan zijn Matthy en Robbie weer aan de beurt," hoorden ze haar zeggen.

Robbie's hart bonkte in zijn keel. Hij wist dat ze moesten stoppen, maar kon zichzelf er niet toe brengen om Matthy weg te duwen. De warmte van Matthy's mond, het risico van wat ze deden, het was allemaal te veel.
"Matthy," fluisterde hij dringend. "We moeten... we kunnen niet..."Maar Matthy versnelde alleen maar zijn bewegingen, zijn handen stevig op Robbie's heupen. Robbie beet op zijn lip om geen geluid te maken, zijn hele lichaam gespannen. 

Plotseling hoorden ze voetstappen naderen. In paniek duwde Robbie Matthy weg. Het waren Milo, Koen en Raoul, die keken waar ze waren gebleven. Matthy stond snel op en veegde zijn mond af en grijnsde, terwijl Robbie haastig zijn broek dichtritste. Ze probeerden beiden hun ademhaling onder controle te krijgen en zo onschuldig mogelijk te kijken."Hier zijn jullie!" riep Milo uit. "We vroegen ons al af waar jullie waren gebleven.""Ja, eh... we hadden even een privé-gesprek nodig," stamelde Robbie, zijn wangen rood van schaamte en opwinding. 

 Koen keek hen argwanend aan. "Is alles oké tussen jullie twee? Jullie gedragen je de laatste tijd nogal weird.""Alles prima," glimlachde Matthy iets te snel, terwijl hij zijn beste poging deed om kalm te blijven. "We waren gewoon even aan het praten over de poses en de shoot."

Milo en Koen leken niet helemaal overtuigd, maar ze knikten en lieten het er verder bij. Raoul keek nieuwsgierig, maar zei niets."Nou, laten we snel weer terug gaan," zei Raoul met een glimlach. "De tijd vliegt en we willen niet dat de fotograaf ons weer moet herinneren aan de tijd."Ze maakten zich weer op om terug te keren naar de studio. Matthy en Robbie wisselden een blik uit, gevuld met een mix van schuldgevoel en verlangen. Het was duidelijk dat de situatie hen dichter bij elkaar had gebracht, maar het had ook een nieuwe laag van complicaties toegevoegd aan hun relatie.

Terug in de studio poseerden ze weer voor de camera, hun gezichten nu iets minder ontspannen, maar hun professionaliteit was nog steeds intact. De fotograaf gaf hen aanwijzingen met een nieuwe energie, alsof ze de spanning tussen de twee had opgemerkt en probeerde de foto's te benutten om die energie vast te leggen. Na afloop van de fotoshoot gingen ze weer naar hun normale werkroutine. De opwinding van de shoot was nog steeds aanwezig, maar het ongemak van hun eerdere ontmoeting hing als een schaduw over hen. Ze wisten dat ze een gesprek moesten hebben, maar het juiste moment leek nooit te komen. Toen het kantoor langzaam leegraakte en de meeste mensen vertrokken waren, gingen Matthy en Robbie naar buiten, samen.

.

Eenmaal buiten, nam Robbie een diepe ademhaling en draaide zich naar Matthy. "We moeten echt praten," zei hij, zijn stem zacht maar resoluut.Matthy knikte, zijn blik serieus. "Ja, dat moeten we. Het kan zo niet verder."Ze wandelden naar een nabijgelegen café, op zoek naar een plek waar ze ongestoord konden praten.

to be continued..