HUISFEESTJE || mabbie [✔️]

Hoofdstuk 3 - De €50 vs. €5.000 overnachting

De sfeer in het kantoor van de Bankzitters was uitgelaten en vol verwachting. Het was tijd voor de opnames van een nieuwe video, en deze keer stond er iets speciaals op het programma: de €50 vs. €5.000 overnachting in Praag. De spanning in de lucht was bijna tastbaar toen de groep zich verzamelde rond de vergadertafel, klaar om te ontdekken wie in welk team zou komen te zitten. Koen zou de spelleider zijn, en de overige vier werden verdeeld in twee teams.

"Oké, jongens, dit wordt een van de leukste video's die we ooit hebben gemaakt," begon Koen enthousiast terwijl hij de enveloppen omhoog hield met de teamindelingen. "Twee teams, twee heel verschillende budgetten. Het ene team krijgt een luxe overnachting in een vijfsterrenhotel met alles erop en eraan, terwijl het andere team... nou ja, veel minder luxe mag verwachten. Laten we zien hoe creatief jullie kunnen zijn!"

Iedereen begon te lachen, maar Matthy voelde een kleine knoop in zijn maag. Hij wist dat de indeling van de teams willekeurig was, maar de gedachte om samen met Robbie in hetzelfde team te zitten - en mogelijk samen te slapen - maakte hem zenuwachtig. De spanning tussen hen was sinds het Quiplash-incident niet minder geworden, eerder het tegenovergestelde.

Koen opende de eerste envelop. "In het €50 team hebben we... Milo en Raoul!" De twee lachten luid en gaven elkaar een high five. Het zou een uitdaging worden om met zo'n klein budget iets leuks te doen, maar Raoul zat praktisch elke video in het arme team en had al ervaring.

Koen opende de tweede envelop en Matthy voelde zijn hart sneller kloppen, hij wist wat er ging gebeuren, het kon niet anders. "En in het €5.000 team zitten dan natuurlijk... Robbie en Matthy!"

Matthy glimlachte geforceerd terwijl Robbie hem een schouderklopje gaf. "Ziet ernaar uit dat wij de luxe behandeling krijgen, bro! Dit wordt genieten!!"

Matthy knikte, maar voelde zijn zenuwen door zijn hele lichaam gieren. Dit was precies wat hij niet had gewild. Hij had gehoopt op wat ruimte om zijn gedachten op een rij te krijgen, maar nu zou hij de hele dag - en nacht - met Robbie doorbrengen, in de meest intieme setting die je je kon voorstellen.

De groep verspreidde zich om hun spullen te pakken en zich voor te bereiden op de reis. Milo en Raoul maakten al plannen om ergens een goedkope hostel te vinden en moesten creatief zijn om iets leuks te maken van hun schamele budget. Matthy en Robbie daarentegen hadden een luxe hotel in het hart van de stad geboekt, compleet met spa, roomservice en een spectaculair uitzicht over de skyline. Alles om de verschillen tussen de twee teams zo groot mogelijk te maken.

Toen ze eenmaal onderweg waren in vliegtuig, een luxe privejet naar het hotel, probeerde Matthy zich te ontspannen. Robbie zat naast hem in het toestel en was enthousiast aan het praten over alle dingen die ze zouden doen - het zwembad, de spa, het geweldige diner dat hen te wachten stond. Matthy knikte en lachte op de juiste momenten, maar zijn gedachten waren ergens anders. Hoe zou hij deze nacht doorkomen zonder zichzelf te verraden?

Het hotel was nog indrukwekkender dan hij had verwacht. Het was een enorm gebouw met glazen wanden die glinsterden in de zon, en de lobby was een weelderige mix van marmer, kristallen kroonluchters en stijlvolle meubels. Terwijl ze incheckten en naar hun kamer werden begeleid, voelde Matthy de spanning in zijn borst toenemen.

De suite die ze kregen was adembenemend. Het had een enorme woonkamer, een balkon met een prachtig uitzicht, en natuurlijk een kingsize bed dat er bijna te perfect uitzag. "Wauw, dit is echt niet normaal," zei Robbie terwijl hij zijn tas op de bank gooide en naar het balkon liep om het uitzicht te bewonderen.

Matthy stond stil bij de ingang van de slaapkamer en slikte. Hij probeerde zich voor te stellen hoe hij deze nacht zou kunnen overleven. Het idee om naast Robbie te slapen, terwijl zijn gevoelens zo sterk waren, voelde als een onmogelijke taak.

"Wat denk je, Mat? Zullen we eerst naar de spa of het zwembad?" vroeg Robbie terwijl hij terug naar binnen liep. Zijn enthousiasme was aanstekelijk, maar Matthy kon niet volledig ontspannen.

"Misschien eerst het zwembad? Ik denk dat dat een goede manier is om even te chillen voordat we gaan eten," stelde Matthy voor. Hij probeerde zo nonchalant mogelijk te klinken, maar hij wist dat Robbie hem zou doorzien als hij te veel van zijn ongemak liet merken.

"Top idee!" Robbie grijnsde breed en begon meteen zijn zwembroek uit zijn tas te halen. "Ik kan niet wachten om in dat zwembad te duiken. Ze zeggen dat het uitzicht daar nog beter is dan hier."

Matthy knikte en volgde Robbie's voorbeeld. Terwijl hij zich omkleedde in de badkamer, probeerde hij zijn gedachten te ordenen. Hij kon dit aan. Hij moest gewoon normaal doen, zich focussen op de video, en vooral niet toegeven aan de spanning die hij voelde.

Het zwembad was inderdaad spectaculair. Het lag op het dak van het hotel en bood een panoramisch uitzicht over de stad. De zon was net aan het ondergaan, wat zorgde voor een adembenemend tafereel van oranje en roze tinten die zich mengden met de gloeiende lichten van de stad beneden.

"Dit is echt de moeite waard," zei Robbie terwijl hij in het water gleed. "Ik had niet gedacht dat het zo gaaf zou zijn."

Matthy volgde hem, en het koele water hielp hem enigszins te kalmeren. Voor een moment kon hij zijn zorgen opzij zetten en genieten van het moment. Ze zwommen een tijdje in stilte, genietend van de rust en het prachtige uitzicht.

Na het zwemmen gingen ze terug naar de kamer om zich om te kleden voor het diner. Matthy kon zijn blik niet van Robbie afhouden terwijl hij zich klaarmaakte. Er was iets aan de manier waarop Robbie zich bewoog, zijn schouders, zijn zelfverzekerdheid en gemak, dat Matthy zowel aantrok als verwarde. Het was moeilijk om zijn gevoelens te onderdrukken, vooral nu ze zo dicht bij elkaar waren.

Het diner was luxueus en heerlijk. Ze lachten en praatten over de dag, de video en de hilarische avonturen die Milo en Raoul waarschijnlijk aan het beleven waren met hun beperkte budget. Maar ondanks het ontspannen gesprek voelde Matthy een constante onderstroom van spanning. Elke glimlach van Robbie, elke aanraking van zijn hand, leek iets in hem los te maken dat hij niet meer kon negeren.

Toen ze uiteindelijk terugkeerden naar de suite, voelde Matthy de zenuwen weer opkomen. Het was tijd om te gaan slapen, en het grote bed in de slaapkamer wachtte op hen. Robbie was nog steeds in een goede bui, maar Matthy voelde zijn eigen ongemak toenemen naarmate de minuten verstreken.

"Wat een dag," zei Robbie terwijl hij zich uitrekte en op het bed plofte. "Ik ben helemaal gesloopt. Dit bed ziet er zo comfortabel uit."

Matthy glimlachte zwakjes en knikte. Hij liep langzaam naar het bed en ging aan de andere kant liggen, met zijn rug naar Robbie toe. Hij probeerde zo veel mogelijk ruimte tussen hen te laten, maar het bed voelde plotseling veel te klein aan.

"Welterusten, Matt," fluisterde Robbie.

"Welterusten, Rob," antwoordde Matthy, zijn stem nauwelijks hoorbaar.

De kamer was stil, op het zachte geluid van hun ademhaling na. Matthy lag daar in het donker, zijn hart bonkend in zijn borst. De aanwezigheid van Robbie zo dichtbij voelde als een brandende vlam die hij niet kon negeren. Hij wilde zich omdraaien, Robbie aankijken, iets zeggen, maar hij durfde niet.

Uiteindelijk sloot hij zijn ogen en probeerde zijn gedachten te kalmeren. Maar de spanning bleef, zoals een onzichtbare muur tussen hen in het bed. Het was een lange nacht, vol onzekerheid en verlangen, terwijl Matthy vocht tegen de gevoelens die hij niet langer kon ontkennen.

Toen hij eindelijk in een rusteloze slaap viel, was het enige waar hij aan kon denken hoe onmogelijk de situatie leek.