HUISFEESTJE || mabbie [✔️]

Hoofdstuk 17 - Verandering

Het was een zonnige namiddag op 3 oktober, een dag die eigenlijk zomaar voorbij zou kunnen gaan zonder dat iemand er echt bij stil zou staan. Voor de meeste mensen was het gewoon weer een dag in de herfst, misschien een met wat extra regen of een briesje dat de bladeren deed ritselen. Maar voor Matthy en Robbie was het meer dan dat. Het was International Boyfriend Day – een dag die voor het eerst een persoonlijke betekenis voor hen had gekregen. De laatste paar weken waren een achtbaan geweest, vol emoties, twijfels, maar vooral ook groei en acceptatie.

Robbie had Matthy uitgenodigd om samen te gaan eten in een knus, modern restaurant in het hart van Utrecht, niet ver van hun kantoor. De sfeer binnen was warm, met zachte verlichting en houten tafels die de ruimte een huiselijk gevoel gaven. Terwijl ze aan hun tafel zaten en de kaart bestudeerden, voelde Matthy zich steeds meer op zijn gemak. Het restaurant was half gevuld, het geluid van bestek dat tegen borden tikt, vermengd met het zachte geroezemoes van andere gasten, creëerde een ontspannen sfeer.

"Wat wil je eten?" vroeg Robbie, terwijl hij over zijn menukaart heen naar Matthy keek.

"Ik weet het nog niet," antwoordde Matthy afwezig. Hij voelde de behoefte om iets te zeggen, iets belangrijks, maar wist niet precies hoe hij moest beginnen. Ze waren hier niet zomaar om te eten; er hing iets in de lucht, iets onuitgesproken dat tussen hen in zweefde.

Uiteindelijk bestelden ze beide iets simpels: een biefstuk voor Robbie en een risotto voor Matthy. Het was geen avond voor experimenten, maar voor comfort – iets bekends en geruststellends. Het gesprek liep al snel over naar luchtige onderwerpen: video's die ze binnenkort zouden opnemen, grappige herinneringen aan vorige opnames, en natuurlijk ook hun vrienden. Maar ergens achter in zijn hoofd wist Matthy dat ze om een andere reden hier waren.

Nadat hun hoofdgerechten waren geserveerd en de eerste paar happen waren genomen, besloot Matthy het onderwerp aan te snijden dat hem al de hele avond dwarszat.

"Rob, we moeten praten over... je weet wel, ons," begon Matthy, terwijl hij zijn vork neerlegde en Robbie recht aankeek.

Robbie knikte langzaam. "Ik weet het, Mat. Het moet eruit, en we moeten het aan onze fans vertellen. Het is niet eerlijk om dit voor onszelf te houden, zeker niet na alles wat we samen hebben doorgemaakt."

Matthy zuchtte diep. "Ik weet het, maar ik maak me zorgen over hoe ze zullen reageren. Ik bedoel, onze community is geweldig en ondersteunend, maar er zijn altijd mensen die... anders kunnen reageren."

"Het zal niet makkelijk zijn, dat geef ik toe," zei Robbie, terwijl hij een slok van zijn water nam. "Maar ik denk dat als we eerlijk zijn en dit samen doen, we sterker uit de strijd komen. Onze fans geven om ons omdat we authentiek zijn, omdat we echt zijn. Ze zullen het begrijpen, Mat."

Matthy knikte, maar zijn gezicht stond nog steeds gespannen. "Misschien kunnen we een video maken, waarin we alles uitleggen? We kunnen het stap voor stap doen, het rustig aanbrengen... niet te overhaast."

Robbie glimlachte en leunde iets naar voren. "Dat is een goed idee. Maar misschien... moeten we niet te veel nadenken over hoe we het moeten zeggen. Soms is de eenvoudigste manier gewoon de beste manier."

Matthy fronste. "Wat bedoel je?"

Robbie's glimlach werd breder, ondeugend bijna. Hij hield zijn hand op en liet zijn duim over het scherm van zijn telefoon glijden. "Mat, kijk eens... open je telefoon."

Verbaasd trok Matthy zijn telefoon uit zijn zak en ontgrendelde het scherm. Onmiddellijk verscheen een melding bovenaan: Robbie van de Bankzitters heeft een nieuwe post geplaatst op Instagram.

"Wat heb je gedaan?" vroeg Matthy terwijl zijn hart een slag oversloeg.

"Klik erop," zei Robbie zachtjes, terwijl hij zijn ogen niet van Matthy afhaalde.