74. Bölüm Son Part ▪︎ "Ayrılık Haram Bize"

497 77 214
                                    

Bölüm Şarkıları;
Jabbar - Cesaretsizce Olmuyor
Fatma Turgut- İkimizden Biri
Göksel - Gittiğinde
Erol Evgin - Bir de Bana Sor
Pera - Anlaması Lazım

Kendi rekorumu kırdım ve size çok uzun bir bölüm yazdım.
Bölüm 9556 kelime.

Bu arada bölümün uzunluğundan dolayı son kez okumaya üşendim. Yazım hataları falan olursa şimdiden kusura bakmayın.

Herkese keyifli okumalar!

****

"Bugün İngilteredeki beşinci günüm. Doktorlarla iki gündür konuşuyoruz ve sonunda tedaviye başlayacağım.

Doktorum bunun zor bir süreç olduğundan, hatta iyileşemeyeceğimden bile bahsetti. Yanımda bir refakatçinin olmasının benim için iyi olacağını söyledi.

Fakat bir refakatçi istemediğimi söyledim. Zaten istesem bile kim gelecekti ki yanıma? Kimse. Artık kabullenmek zorundayım, ben bu saatten sonra kimsesizim.

Doktordan tek bir şey istedim sadece.

Ona Ferit'in ismini ve bilgilerini verdim; eğer bana bir şey olursa haberi olsun diye.

Eğer ölürsem haberi olsun diye.

Mezarıma gelebilsin diye.

En azından öylece ölüp gitmek istemiyorum, ben öldükten sonra mezarıma gelip beni hatırlayan birileri olsun istiyordum.

Korkuyordum.

Ölmekten değil. Ya öldüğümde kimsenin haberi olmazsa?

Özellikle de Ferit'in. (Bu cümlenin tam üstünde bir gözyaşı izi.)

Böyle bir şey mümkün değil ama yine de korkuyorum. Korkularıma engel olamıyorum.

Buraya geldiğimden beri öleceğimi düşünüyorum.

Belki de hissediyorumdur. Belki de gerçekten de bu tedavi işe yaramayacak ve ben öleceğim.

Bu aralar sadece bunu düşünüyorum. Sık sık kabuslar görüyorum. Günlerdir gözüme doğru düzgün uyku bile girmiyor.

Ferit'i de çıkartamıyorum aklımdan.

Kalbim öyle acıyor ki dayanamıyorum. Kalbimin her bir parçası acı çekiyor.

Ama pişman değilim.

Ben sadece bizi kurtarmak istedim.

Biliyorum ki, eğer ben ölmezsem Ferit'le er ya da geç yollarımız yeniden kesişecek ve biz çok mutlu olacağız.

Buna inanmak ve tutunmak istiyorum.

Ama ölürsem de bu günlüğü bulmasını istiyorum.

Eğer günlüğü bulursa bilsin ki ben onu hep çok sevdim.

Son nefesime kadar seveceğim seni Ferit. Son nefesimi de sana aşık olarak vereceğim.

Çok özür dilerim.

-Ferit'in Seyran'ı."

Kalemin kapağını kapatıp defterin arasına koyduğunda ıslak yanağını sildi elinin tersiyle.

Oturduğu sandalyesinden kalkıp pencerenin kenarına oturup geçip giden arabaları, sokaklarda gezen insanları, yavaş yavaş kararmaya başlayan havayı izledi.

Yalı Çapkını ▪︎ One ShotsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin