"Tam olarak tanışmamıştık. Ben Yazel. Yazel Akyol. Yukarıdaki mezarın sahibi. Aynı zamanda büyük bir merakla beklediğin kadın."
Ben, o adımı bu cümlelerimle atmıştım ve uzun, belki de upuzun yolculuğumu başlatmıştım.
...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu? İyi okumalar.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
11. Bölüm
Okyanus ile aşağı indiğimizde Benan ve Murat salonda oturuyorlardı. Her gün onları burada görmekten sıkılmıştım. Maalesef ne kadar kovsam da hala buradalardı. Okyanus’tan vazgeçemiyorlardı anlaşılan.
“Hıncını alamadın mı hâlâ?” dedim Benan’a.
“Şimdi sırası değil. Bundan sonra ne yapacağımızı konuşmamız lazım. O çeteyi bir an önce ortadan kaldırmazsak işler daha da kötüye gidecek.”
Sürekli bu konuyu konuşuyorduk ama hiçbir çözüm yolu bulamamışlardı. Ben doğru yere bakamadıklarını düşünüyordum.
“O gece çeteden toplam 4 adamın yüzünü gördüm. Bu demek oluyor ki yüzlerini bilmemiz onlar için çok da önemli değil,” dedi Okyanus. Ben de onun gibi düşünüyordum.
“Yani onlar bir daha karşımıza çıkamazlar yakalanma ihtimallerine karşı. En azından sayıları azalmış oldu,” diye saçma bir fikir attı ortaya Benan.
“Hayır, deşifre oldukları için bir daha karşımıza çıkamayacaklar ama onların yüzünü sadece yönetici gördü. Halk değil. Yani işlerine kaldıkları yerden devam edebilirler,” dedim Benan’ın söylediklerine karşı çıkarak.
“Yazel haklı. Hiçbir şey elde edemedik yani.” Okyanus’un sözleriyle Benan yeniden suçlu bakışlarını bana yöneltti. Bunu fark eden Okyanus araya girdi. “Yazel’e öyle bakmayı kes Benan. Adamların ağzı sıkıydı zaten. Ne yapsam da konuşmayacakları belliydi.”
“Tamam, yemedik sevgilini,” dedi ‘sevgili’ kelimesine baskı yaparak. Aramızda öyle bir şey olmadığını bilmesine rağmen sevgililik muhabbetini dillendirmesi saçmalıktı.
Onlar çete hakkında konuşmaya devam ettiklerinde ben çoktan başka şeyler düşünmeye başlamıştım. Bu çete muhabbeti beni çok sıkıyordu. Boşuna boşuna burada kafa yoruyorlardı. Sonuçsuz bir çaba içindelerdi. Bu çete uzun süredir aralarındaydı ve öyle kolay bir şekilde onlardan kurtulamayacaklarını düşünüyordum.
"O gece Yazel’i seçerek büyük bir hata yaptın Yönetici," dedi Murat. Onun sözleriyle kaşlarımı çattım. Bunu Benan söylese bu kadar şaşırmazdım.
"Ne demeye çalışıyorsun Murat?" Okyanus'un sert çıkan sesiyle ona döndüm. Ses tonu kadar sert bir yüz ifadesi vardı.
"O gece sana dolaylı yollardan 2 seçenek sunmuşlardı. Ya Yazel'i seçecektin ya da halk üzerindeki otoriteni. Eğer o adamları bırakmasaydın bir şekilde çeteyi çökertebilirdik ama sen Yazel'i seçtin," dedi bana bir bakış atarak ve devam etti.
