"Tam olarak tanışmamıştık. Ben Yazel. Yazel Akyol. Yukarıdaki mezarın sahibi. Aynı zamanda büyük bir merakla beklediğin kadın."
Ben, o adımı bu cümlelerimle atmıştım ve uzun, belki de upuzun yolculuğumu başlatmıştım.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
8. Bölüm
10 Saat Sonra...
"Saat geç oldu. Uyuyacağız Yazel." Evet, artık uyku saatime bile karışıyordu ve bu durum yavaş yavaş canımı sıkmaya başlamıştı.
Aslında o uyurken evindeki hiçbir canlının uyanık kalmasını istemiyordu. Takıntı gibi bir şeydi. Sabahtan beri Okyanus ile didişip durduğum için benim de erkenden uykum gelmişti. Bu yüzden Okyanus'a bir şey söylemeden odama çekildim.
Odamda biraz oyalanıp tekrardan çıktım. Bu gece uyumayıp gizlice Okyanus'tan anahtarı alıp kaçacaktım ama feci halde uykum vardı. Bu yüzden soğuk bir duş alıp uykumu dağıtmam gerekiyordu.
Hızlıca kıyafetlerimden kurtulup buz gibi suyun altına girmem uykumun aniden dağılmasına yetmişti bile. Amacıma ulaştığım için kendime daha fazla işkence çektirmeden suyu sıcağa çevirdim ve vücudumun ısınmasını bekledim. Soğuk hiç bana göre değildi.
Vücut ısım normale döndüğünde banyodan çıktım. Hala bir bornozum olmadığı için çıplak bir şekilde odama girdim. Hızlıca üzerimi giyinip saçlarımı kuruladım. Tüm işim bittiğinde biraz daha beklemeye karar verdim. Evet, Okyanus uykuya hızlıca dalıyordu ama risk alamazdım.
Bugün yaşananları hala hazmedememiştim. Beni zorla eve tıkmıştı. Bir mahkum gibi de kapıyı kilitlemişti! Sinirle odamda volta atmaya başladım ama kısa bir süre sonra yorularak durdum ve fazla ses etmemeye özen göstererek odamdan çıktım. Parmak uçlarımda Okyanus'un odasının önüne vardım ve kapıyı dinlemeye başladım. İçeriden ses gelmiyordu. Büyük ihtimalle uyuyordu.
Çok kısa bir süre de onun kapısının önünde bekledim ve sessizliğin devam ettiğine kanaat getirince sessizce kapıyı açtım. Uykusunun derin olup olmadığını bilmiyordum ama denemeye değerdi.
Odasına girer girmez etrafa kısaca bir göz attım. Yatağının kenarındaki komodinlerde olabilirdi. Oraya gitmem ve çekmeceleri açmam fazla riskliydi ama yapacak başka bir şeyim de yoktu. Derin bir nefes alarak komodinine yanaştım ve Okyanus'u kontrol ederek çekmeceyi açtım. İçinde anahtar dahil hiçbir şey yoktu. Sinirle söylenerek geriye dönecekken yastık dikkatimi çekti. Belki, bir ihtimal orada olabilirdi.
İçimdeki dürtüye engel olmayarak yastığın altına elimi soktuğum anda Okyanus'un eli bileğimi kavradı ve beni yatağa çekti. Aynı hızla da beni altına aldı. Tüm bunlar öyle hızlı olmuştu ki ne olduğunu anlayamamıştım.
"Bir anahtar için odama gizlice girilir mi? Rica etseydin verirdim zaten." Hala dalga geçiyordu!
