“Do you have your Mom or your Dad's number?” Tanong ko kay Fridda habang sinusuklayan ko ang kaniyang buhok. Nakatalikod ito sa akin at pareho kaming nakaupo sa kama.
Katatapos ko lang siyang pinaliguan. Pumili na lang din ako ng maliit na damit ni Lureigh at iyon ang ipampalit ko sa kaniya. Pagkatapos kasi naming kumain ng hapunan ay nag-aya na itong matulog. Sabi ko ay paliliguan ko na muna siya. Pumayag naman siya. Si Lureigh naman ay nasa kwarto niya na at matutulog na. Maaga pa kasi itong gigising bukas para pumasok sa school.
Ito namang si Fridda ay nasa 3rd grade daw. Tinanong ko siya kanina kung pumapasok siya sa school. She answered me yes, and she's studying sa isang prestigious school dito sa Pilipinas. She told me the name, but I already forgot it. I can sense na hindi basta basta ang batang ito. Maybe she's a billionaire's daughter or something.
Narito nga pala kami ngayon sa guest room dito sa bahay which is gonna be her room for tonight. Ang balak ko nga sana ay dalhin siya sa Police station bukas, pero naisip ko na mas maganda kung tatawagan na lang namin ang parents niya. Kaya I asked for her Mom and her Dad's number.
“Yeah. But I don't want to go home, yet” Sagot nito saka humarap sa akin “Please. I don't want to see Daddy” Anito. Batid ko ang pagtatampo sa tono ng boses nito.
Kumunot naman ang noo ko “Why?”
Tumalikod ito sa akin. I heard her deep a breath “Because He won't let me see my Mommy in the Hospital”
“Why's your Mom in the Hospital?” Tanong ko.
“She's sick. And I heard from her Doctor that she only has few weeks to live” Mahinang sagot nito saka muling pumihit paharap sa akin.
Natigilan ako. I felt sad for her.
“I'm sorry” Saad ko. Tipid naman itong ngumiti. Isang ngiti na puno ng lungkot.
“I only wanted to see her before she dies, tell her that I love her, but my Dad forbid me of seeing her. He said that it's better for me not to see my Mom with her condition now, but I badly want to see her” Aniya saka muling pumihit pah
“Your Dad just wanted to protect you, he doesn't want you to feel sad and hurt, because he loves you.”
“I know. I love him too. I will go back home tomorrow, just let me stay here for this night. I just want to freshen up my mind” Saad nito. Lihim akong napangiti. Her mindset is really something.
“Okay. But, can you give me your Dad's number? So we can call him tomorrow”
“Okay”
Iniabot ko sa kaniya ang cellphone ko. Pagkatapos niyang i-type ang number ng Dad niya ay ibinalik niya na ito sa akin. Nginitian ko naman siya.
Bigla itong tumitig sa akin at kalauna'y bigla na lamang may tumulong luha mula sa kaniyang mga mata.
“I'm afraid of losing my Mom. I don't want her to die but... I want her to rest from all the pain she's suffering now” Anito. Ramdam ko ang lungkot at sakit sa kaniyang tono.
Nakakalungkot lang dahil napakabata niya pa para maranasan ito. Alam ko ang sakit na mawalan ng isang importanteng tao sa buhay mo. Tapos Nanay mo pa.
BINABASA MO ANG
HER BIPOLAR EX-LOVER ( The Bipolar Señorito Book 2 )
RomansaSa biglaang pagkawala na parang bula ni Creigh ng sampung taon, naniniwala pa rin si Hayana na babalik ito at mabubuong muli ang kanilang pamilya kasama ng kanilang anak. Pero mabubuo pa nga ba? Paano kung sa sampung taon na nakalipas na iyon ay mar...
