•10•

240 37 8
                                    

[ Unicode ]

"အို.. ငါ့သားလေးပါလား"

သူ့ကိုမြင်တော့ ပြောလာသည့် ခနဲ့နဲ့ အဖေ့စကားကြောင့် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ရင်း
ဝေါန်နူး မင်ဂယူတို့နား အပြေးသွားမိသည်။

မင်ဂယူ့ကို လက်မှ ဆွဲကာ ကျောနောက်ပို့လိုက်တော့
အဖေ့လူတွေဟာ ဝေါန်နူးဆီသို့ဦးတည်လာကြသည်။
သို့သော်ငြား အဖေဟာ လက်ကိုမြှောက်ရင်း
တာဆီးလိုက်ကာ ဓားရှည်ကို
ဝေါန်နူး၏ ဘယ်ဘက်ပခုံးပေါ်သို့ တင်ကာ လည်ပင်းသို့ချိန်ရွယ်သည်။

စူးစူးရဲရဲ ဝေါန်နူး၏ မျက်လုံးတွေဟာ
အဖေဖြစ်သူထံ စူးစိုက်ကြည့်နေသည့်တိုင်
အဖေဖြစ်သူ၏ မျက်နှာတွင်တော့
အပြုံးခပ်ရေးရေးဟာ ဖြစ်ပေါ်နေသည်။

"ကာကွယ်တတ်နေပါ့လား.. မင်းလိုအားနည်းတဲ့ကောင်ကလေ"

အဖေ့၏စကားဟာ ဝေါန်နူးကို နှိမ်ချလာသည်။

လက်သီးကို တင်းတင်းဆုပ်လိုက်မိသည်။

သူ့ ချစ်ရသူရဲ့ရှေ့တွင် သူဟာ အဖေဖြစ်သူ၏
နှိမ့်ချခြင်းကို ခံနေရသည်။

"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ မင်းလိုအားနည်းတဲ့ကောင်က ငါ့ကိုမတားနိုင်ဘူးလေ"

"ခင်ဗျား.. ဘာလိုချင်တာလဲ"

ဝေါန်နူးအမေးကို အဖေဟာ ဟာသမြောက်
တစ်ချက်ရီသည်။

"အိမ်ရှေ့စံနဲ့ကြင်ရာတော်ရဲ့ အသက်ကိုပေါ့"

ထို့နောက် ဓားရှည်ကို ဝေါန်နူးထံမှ ရုတ်သိမ်းကာ
ဒူးထောက်ကာ ခေါင်းကိုငုံ့ထားသည့်
ဆွန်းဂွမ်ဆီသို့ ညွှန်ပြလာသည်။

"အိမ်ရှေ့စံက ခင်ဗျားကို သတ်ပစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ သိသင့်တယ်"

"မှန်တာပေါ့.. ဒါပေမယ့် ငါကလည်း ကြင်ရာတော်ကို သတ်ပစ်လိုက်နိုင်တယ်လေ"

"တော်လိုက်ပါတော့.. အဖေ"

"ချုပ်လိုက်"

အဖေ့လူတွေဟာ ဝေါန်နူးနဲ့မင်ဂယူကို အတင်းချုပ်လာပြီး
မင်ဂယူကတော့ ရုန်းလို့နေသည်။
သက်ပြင်းလေးလေးတစ်ချက်ချလိုက်ရင်း
ဝေါန်နူး ဘာမှမဆိုနိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။

𝖶hisper of the 𝗁eartWhere stories live. Discover now